29 เมษายน 2553 23:47 น.
กฤตศิลป์ ชินบุตร
ชเลไหวไล่วนจนหวาดหวั่น
ความรักนั้นก็คล้ายจิตสั่นไหว
ชเลสวยด้วยคลื่นประการใด
ความรักไซร้ก็ล้วนให้ชวนมอง
ณ ผืนน้ำผืนฟ้ามาบรรจบ
คือการพบคำมั่นแห่งเราสอง
จึงล่องเรือเพื่อหมายอันใฝ่ปอง
มากคลื่นฟองแรงกล้ามาท้าทาน
ผ่านวันร้อนนอนคืนหนาวนับดาวเมฆ
เปลี่ยววิเวกเสกเงาแทนเศร้าขาน
แต่เข้าใกล้กลับยิ่งไกลทรมาน
แลพบพานกร้านกรำประจำมา
เมื่อชเลไม่มีที่บรรจบ
ก็ไม่มีวันพบยอดปรารถนา
คงยังกากซากเศษเวทนา
ของเภตรานราร่างกลางคลื่นชล
มองเบื้องหน้าเห็นฟ้ามืดสนิท
ฟังต่างทิศผิดเพียงสำเนียงฝน
เกลียวความรักคลื่นชเลเห่อึงอล
จึงจำนนต่อชะตาฟ้าประทาน...
มอบไว้แค่น้องสาวคนดี
กฤตศิลป์ ชินบุตร 29 เมษายน 53
27 เมษายน 2553 11:37 น.
กฤตศิลป์ ชินบุตร
คล้ายมีมนต์ดลจิตพิศวาส
สุดสามารถขลาดเขลาจะก้าวฝ่า
ตกหลุมภักดิ์รักเร้าในวาวตา
เหมือนชีวาจักม้วยด้วยห่างไกล
แม้นหญิงอื่นดื่นดาษมิอาจเท่า
เพียงเห็นเงาเจ้านั้นจิตสั่นไหว
แต่บอกรักหักห้ามเสียเถิดใจ
อรทัยคงมีที่หมายตา
เป็นเพียงชายได้เพียงแลก็แค่นี้
จะหวังมีจิตผูกพันนั้นหนักหนา
หากมนต์รักกักขังมรณา
กี่ภพหน้ายังขอวนในมนต์จินต์
ขอแค่รักแค่ห่วงแค่คิดถึง
ด้วยคะนึงคำด้อยคอยตัดสิน
ขอเป็นทาสมนต์รักทุกอาจิณ
จวบภพสิ้นตายฟื้นสะอื้นครวญ
โอ้...มนต์รักช่างกล้าเกินฝ่าฝืน
ทุกวันคืนตื่นฝันนั้นคิดหวน
สุขโศกเศร้าเคล้าคลุกปลุกรัญจวน
แต่รักล้วนควรจิตสถิตในมนตรา...
กฤตศิลป์ ชินบุตร ( 27 เมษายน 53 )
26 เมษายน 2553 14:30 น.
กฤตศิลป์ ชินบุตร
หอมใดเอยเชยชื่นระรื่นจิต
เท่าหอมฤทธิ์ความรักสิเน่หา
หอมยิ่งมวลอวลอบภพโลกา
แม้นพฤกษาปาริชาติก็อาจรอง
งามใดเอยงามยิ่งกว่าไตรภพ
สีดานบยอมยอขอเป็นสอง
จอมไตรตรึงษ์พึงจิตคิดครอบครอง
คืองามน้องรองรัตน์อัศจรรย์
หอมยังหวนรัญจวนอยู่ในจิต
งามยังติดตรึงตราคราหลับฝัน
จะเพียรเฝ้าเอาบทกลอนอ้อนรำพัน
สักหมื่นวันพันปีก็จะยอม...
ฝากบทกวีด้วยมนต์ของย่าโม....
3 มีนาคม 2553 04:25 น.
กฤตศิลป์ ชินบุตร
๏ ขอนิยามความรักให้...............................ปรารถนา
ฤาจักคล้ายมายา........................................ว่าสร้าง
ล้วนงามอรุณตา.........................................อบายบัง ทั่วเฮย
ด้วยรักจักสล้าง..........................................รอบข้างพฤกษ์พรรณ๚ะ๛
๏ นิยามหมายให้รัก
หล่อสลักลวดลายศิลป์
ดื่มรสอันชื่นจินต์
ประดังสิ้นรสอื่นปาน
๏ นิยามของหัวใจ
สลักไหวในอ่อนหวาน
เข้มแข็งเป็นปราการ
อันไว้ต้านแรงเคืองคำ
๏ นิยามของเราสอง
ปลอบประคองทุกเช้าค่ำ
ล้มลุกปลุกชี้นำ
ก้าวกระทำผ่านดวงตา
๏ นิยามของคำรัก
ใช่ใจภักดิ์ปรารถนา
คือความกรุณา
ดังธาราอันชุ่มชล
๏ มากนึกนิยามรัก
แต่น้อยนักนิยมผล
ร้ายเล่ห์สิเน่ห์คน
แสวงต้นบ่สนปลาย
๏ ความรักของตนให้
ด้วยดวงใจใช่ชื้อขาย
ใช่ลวงกลอุบาย
ใช่ทำนายว่าจักดี
๏ คำรักคือความรัก
ใช่คำทักแล้วจากหนี
ความรักสถิตมี
ณ แดนนี้แห่งสองเรา
๏ นำรักมาอิงอ้าง
สว่างทางในคืนเหงา
ให้รักช่วยกล่อมเกลา
โลกใบเก่านี้งดงาม๚ะ๛
นิยามรักไม่รู้ว่าคือใด แต่ให้ใจด้วยคือความรักแล
กฤตศิลป์ ชินบุตร
3 มีนาคม 53
2 มีนาคม 2553 04:53 น.
กฤตศิลป์ ชินบุตร
อรุณเช้าพราวพริ้งกิ่งไม้พฤกษ์
ปลุกสำนึกลึกศัลย์ฝันถวิล
สู่อ้อมขวัญเช้าวัยแห่งชีวิน
บนผืนดินแผ่นรักสลักลาย
งามแสงสูรย์จำรูญทอก่องามพริ้ง
เกาะเก็จกิ่งนิ่งแน่วแล้วสลาย
แต่งามรักคงมั่นมิปันคลาย
จวบชีพวายคล้ายตะวันอัสดง
อรุณเช้าทุกวันก็นั่นเช้า
อรุณรักยืดยาวเพียงเราประสงค์
สัญญามั่นว่าจะสืบให้รักคง
เถิดโฉมยงมาร่วมเช้าแล้วก้าวไป
ก้าวจะกล้าฝ่าพาลบนลาญโลก
แม้นศัลย์โศกโชกน้ำตาฤๅหวั่นไหว
มือประคองร้องลุกปลุกปลอบใจ
สักวันไหมชัยจะมีที่สองเรา
ปรัตยูษสูดอายของพรายวัน
แล้วรังสรรค์กวีบทแทนทดเหงา
สูดน้ำหมึกลึกร้ายเหมือนมายเมา
ระบายเศร้าเจ้าโฉมยงคงเห็นใจ
ยื่นมือมาจับมือเดินเพริศเพลินสุข
ทวีทุกข์ปลุกปลอบตามวิสัย
กี่ย่างก้าวล้มลุกสู้ต่อไป
จะได้ไหมเจ้าดวงใจของชายจร...
กฤตศิลป์ ชินบุตร
เช้าวัน อรุณแรกแห่งเดือนมีนาคม 2553
Lovers
0 คน เลิฟกฤตศิลป์ ชินบุตร
Calendar
หน้าส่วนตัว
1600
