20 สิงหาคม 2552 16:04 น.

กาพย์ครวญ

๏ เพื่อนขวัญเจ้าแปลกถิ่น		
ธุลีตฤณต่างสถาน
แปลกที่แปลกพบพาน				
ทั้งอาหารต่างโอชา

๏ เพื่อนพบคือเพื่อนใหม่		
อยู่อาศัยต่างเคหา
เพื่อนเล่นเคยเฮฮา				
เป็นแปลกหน้าไม่คุ้นชิน

๏ ร่มไม้ใช่ร่มเก่า			
อุราเร้ากลับถวิล
ร่มโศกวิโยคจินต์				
คะนึงถิ่นวเนจร

๏ ปุบผาใช่สวรรค์			
เพียงกำนัลแต้มดินดอน
น้ำเงินเป็นอิฐมอญ				
ให้สังวรว่าจรไกล

๏ ค่ำลงยิ่งสงกา			
นักศึกษาปัญญาไท
จากถิ่นมาแรมใด				
หรือมีใครบังคับมา

๏ สายันต์ตะวันพลบ		
มิเลือนลบความโศกา
นกน้อยลอยนภา				
หลงเวหาราตรีกาล ๚
		

๏ ค่ำแล้วเพื่อนแก้วเอ๋ย		
กระไรเลยจะเศร้าสาน
ร้องรำให้สำราญ				
เสมือนบ้านจะเป็นไร

๏ ดูดาวก็ดวงเดียว			
จันทราเสี้ยวยังเป็นใหญ่
พิณแคนกล่อมแดนไพร			
กังวานใสในราตรี ๚

๏ เพื่อนเอยเราคือเพื่อน		
เราคือเดือนร่วมราศี 
คือหวังประชาชี				
คือมือนี้ป้องสังคม

๏ สร้างชาติให้อาจอง		
ทระนงทุกขื่นขม
เพียงว่าประชาชม				
ระรื่นรมย์อิสรา

๏ สร้างคนอุดมการณ์		
วิชชาญาณให้ก้าวหน้า
สร้างศาสตร์พัฒนา				
นักศึกษาปัญญาคน

๏ วันนี้เราร่วมมา			
ผูกสัญญาเพื่อมวลชน
มุ่งมั่นบรรลุผล				
ให้อำพลทั่วแดนไทย

๏ วันนี้เราร่วมสร้าง			
นำแนวทางให้สดใส
พร้อมเพรียงเรียงน้ำใจ			
สุกไสวแดนไทยงาม ๚ะ๛

2080

love

comment

10 สิงหาคม 2552 03:33 น.

สีใดใจเห็น

กฤตศิลป์ ชินบุตร

สีดำราตรีสนิทเงียบ
เย็นเฉียบเรียบง่ายร้ายพิษสง
สงบสุขุมอาจอง
ทระนงคงมนต์รัตติกาล

สีดาวพราวพริบระยิบยับ
ดวงตาจ้องจับขับผสาน
เคียงคู่ชู้ชิดจักรวาล
ก่อธารดาราวเนจร  

สีเดือนเลื่อนลอยคล้อยนภา
เรืองหน้าทว่าให้สังหรณ์
นวลแสงหม่นเศร้าดุจเว้าวอน
จำพรากทิฆัมพรอีกราตรี

สีไฟลูกส้มต้นคอนกรีต
พร่างแสงแสดซีดสนิทที่
เมืองหลวงดวงโตดัชนี
บุรุษ-สตรีศิวิไลซ์


สีดำดวงตาล้าอ่อนยิ่ง
สีดาวรุ่งริ่งกระพริบไหว 
สีเดือนเลื่อนลอยละห้อยใจ
สีไฟไสวก็มืดมน

สีใดใจตนกำหนดเห็น
รู้เป็นเจนคิดคลายสับสน
แยบคายหลายหลากวิธีกล
ตาเนื้อตาคนพินิจตรอง

808

love

comment

9 สิงหาคม 2552 04:51 น.