ขอบฟ้าไกลสุดหล้า ปรารถนา แสนห่วงกังวลหา ค่ำนี้ เจ้าจะเหนื่อยโรยรา ฤาไม่ สุขทุกข์ใดเจ้าลี้ หลบได้อย่างไรฯ คนละส่วนฟากฟ้า กั้นแดน ความรักเอื้อมสุดแขน ไขว่คว้า อยากจะกอดแต่แสน ไกลห่าง อยากปลอบเจ้าไม่กล้า เพราะเจ้าสูงเกินฯ หากเจ้าเหนื่อยหยุดบ้าง พักวาง เจ้าอ่อนล้าตามทาง ที่สร้าง หนทางอาจกีดขวาง อนาคต อย่าหมดสิ้นแรงร้าง ต่อสู้ต่อไปฯ หลังพายุฟากฟ้า งดงาม ข้ามสิ่งกีดขวางตาม ผ่านพ้น ภาวนาทุกโมงยาม ทุกเมื่อ แสงสว่างส่องทางล้น เผื่อเจ้าดวงใจฯ๛