อารมณ์
ภู ภัทรชนน
ออกมาจากภายในแต่ไหนหรือ หนักตีนทั้งหนักมือถือธาตุกล้า
หลุดออกจากท้องแม่แต่ใดมา ตวาดฟ้าตวาดดินยินแต่ไกล
อุแว้เหมือนจะว่าอารมณ์โลก มิรู้สุขทุกข์โศกโลกสมัย
เปิดโลกมิเห็นโลกโยกหรือไร เปิดตามิเปิดใจในตีบตัน
ข้างบ้านตวาดตอบชอบตอบโต้ หงุดหงิดง่ายให้โมโหโต้เสียงนั่น
อุแว้สุดจะชอบยิ่งตอบพลัน ยิ่งร้องลั่นลืมกินนมสมฤดี
มารดายัดนมสัตว์ให้กัดแน่น ข้างบ้านแสนสุขใจเงียบได้นี่
ชั่วครู่สุนัขเห่าเขย่าชีวี อุแว้ฉี่ยิ้มแฉ่งแย่งขวดนม
ข้างบ้านไล่สุนัขสักพักหยุด เห็นใครขุดจิ้งหรีดดีดดินบ่ม
สุนัขเห่าอุแว้ร้องก้องอารมณ์ ข้างบ้านข่มอารมณ์ไม่อยู่ชูลูกซอง
ออกมาจากภายในตรงไหนแน่ เสียงอุแว้มนุษย์สัตว์เครียดขัดข้อง
เก็บไม่อยู่ลึกภายในไว้ครอบครอง อุแว้ร้อง ฤ หัวเราะเยาะเสียงปืน
ภู ภัทรชนน 29 ก.ย. 2550 20:33 น. - ID 107834 
1036
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
