ช่างเผลอได้นะใจไม่เคยเชื่อ
ช่างร้ายเหลือเผลอใจใฝ่ถลำ
ทั้งดึงดื้อยื้อหลงใหลไปกระทำ
เจ็บชอกช้ำซ้ำซ้ำทำเป็นลืม
สมน้ำหน้านะใจที่ไหวอ่อน
ผุพังกร่อนกล้าแกร่งแสร้งด่ำดื่ม
เวทนาหน้าโง่ผูกโบยืม
เขียนใจปลื้มลืมคำเซ่อคือเผลอรัก
เผลอใจรักหักใจลืมไม่ได้
ช่างกระไรไม่จดจำคำอกหัก
ถูกเพลิงพิษฤทธิ์สวาทบาดคมนัก
จนเจ็บหนักเจียนตายก็หลายครา
ก็หน้าโง่งี่เง่าเขลานักนี่
ในวันนี้ก็มิคร้ามหนามเสน่หา
ยังเผลอรักปักเผลอใจไม่ร้างรา
สมน้ำหน้านะใจไม่รักดี.
12 ตุลาคม 2550 18:05 น. - comment id 770204

12 ตุลาคม 2550 22:00 น. - comment id 770342
เฌอเป็นโรคหัวใจมักง่ายอ่ะ

13 ตุลาคม 2550 07:31 น. - comment id 770436
คนหลายใจช่วยไม่ได้ สมน้ำหน้านะใจ ต้องตัดใจ แต่พี่นกยูงใจเดียวนา

13 ตุลาคม 2550 08:03 น. - comment id 770437
ว้าวพี่ชายก่องกิก
ได้ไงคะคุณเฌอมาลย์
ดีค่ะใจเดียวน่ารักออกค่ะพี่นกยูง
