นิยาม...นักเรียน (ฉบับขำขำ)

กชมนวรรณ

 





ลูกตัวดีมีนิยามแปรความหมาย
อันแพร่หลายร่ายแจงแถลงไข
อยากจะบอกออกนิยามของความนัย
นักเรียนไงให้แม่หมายทายนิยาม
ใช่ปัญหามาเฉลยเพื่อเปรยแจ้ง
แม่อย่าแย้งแจงบอกใช่หลอกถาม
จงเอื้อนเอ่ยเผยบอกต่อนงราม
จึงคิดตามความตีชี้นงเยาว์
คือ....ผู้มีอาชีพคอยรับจ้าง
หมั่นคอยร่างอ่านเขียนไม่โง่เขลา
รับค่าแรงแข็งขันงานเบาเบา
พ่อแม่เราเขาเป็นดั่งเช่นนาย...........(จ่ายรายวัน)
คือ...บุคคลซนนักนั่งรอเสียง
เงี่ยหูเพียงออดดังหวังสลาย
พร้อมเพรียงกันหยิบกระเป๋าเข้าสะพาย
แล้วพากายหายไปในพริบตา.(หมดเวลาเรียน)
คือ...นักร้องร่วมวงประสานเสียง
ส่งสำเนียงพรักพร้อมเป็นหนักหนา
ร้องทุกวันเพลงเดิมตรงเวลา
เพลงชาติพาเจริญฮึกเหิมใจ
คือ...นักชิมหยิบเคี้ยวครูเอี้ยวเผลอ
หากหันเจอทำเซ่อแกล้งเฉไฉ
ครูเผลอหมับยัดปากในทันใด
ยิ้มในใจได้กินอีกหนึ่งคำ
คือ...นักคำนวณถ้วนถี่เรื่องยุบยับ
คอยสลับขอเงินเดินเช้าค่ำ
นักเศรษฐศาสตร์ปราดเปรื่องน้ำคำ
พูดเกริ่นนำทำหน้าเป็น..เพื่อเห็นใจ 
คือ...นักพูดสุดเก่งฝีปากกล้า
เสียงชัดจ้า...ใช่ถามเรื่องสงสัย
เจรจาเล่าความเรื่องตามใจ
ครูสอนไปไม่สนคนเราคุยกัน
คือ...นักสำรวจรู้จริงเรื่องเส้นสาย
เขียนเป็นลายลอกรู้ดูสุขสันต์
แกะลายมือเพื่อนผองจองทุกวัน
หมายใจฝันฉันจะเป็นนักโบราณ.(คดี)
คือ...ดีไซด์เนอร์ผู้มากด้วยความคิด
คอยประดิษฐ์ดัดแปลงแกล้งผสาน
ชุดนักเรียนแบบไหนนิยมกาล
จะแคบบานสั้นยาวเร้าฤดี
คือผู้ที่มีเวรมากมายหนา
ทุกสัปดาห์ต้องทำทั้งชายหญิง
เหมือนถูกคุมทำกันเป็นระวิง
เบื่อจริงครูหนูไม่อยากทำเวร (กรรม)
คือผู้ที่มีภาระแสนหนักอึ้ง
กระเป๋าตึงซึ่งหนักกว่าแบกเถร
ใช่หนังสือคือที่ครูนั้นเกณฑ์
การ์ตูนเด็กอ่านเล่นในชั้นเรียน
คือผู้มีสายตาอันเฉียบแหลม
คอยสอดแนมเมื่อยามต้องอ่านเขียน
สอดส่ายหาอาจารย์คอยแวะเวียน
เมื่อหนีเรียนจะเห็นทั้งใกล้ไกล (ฝ่ายปกครอง)
คือผู้มีฝีเท้าแสนเร็วรี่
หากต้องหนีเมื่อเรานั้นไถล
ฝ่ายปกครองมองเห็นในทันใด
วิ่งได้ไวใจกล้าห้ากิโล....(เมตร)