หน้าส่วนตัว
ช่างน่าขำจำไม่ได้ใจจึงเจ็บ
พิษหนาวเหน็บเหนี่ยวใจไฟเสน่หา
มันแสบร้อนเร้ารุมสุมวิญญา
น่าเวทนานะใจไม่จดจำ
ช่างเผลอได้นะใจไม่เคยเชื่อ
ช่างร้ายเหลือเผลอใจใฝ่ถลำ
ทั้งดึงดื้อหลงใหลไปกระทำ
เจ็บชอกช้ำซ้ำซ้ำทำเป็นลืม
สมน้ำหน้านะใจที่ไหวอ่อน
ผุพังกร่อนกล้าแกร่งแสร้งด่ำดื่ม
เวทนาหน้าโง่ผูกโบยืม
เขียนใจปลื้มลืมคำเซ่อคือเผลอรัก
เผลอใจรักหักใจลืมไม่ได้
ช่างกระไรไม่จดจำคำอกหัก
ถูกเพลิงพิษฤทธิ์สวาทบาดคมนัก
จนเจ็บหนักเจียนตายก็หลายครา
ก็หน้าโง่งี่เง่าเขลานักนี่
ในวันนี้ก็มิคร้ามหนามเสน่หา
ยังเผลอรักปักเผลอใจไม่ร้างรา
สมน้ำหน้านะใจไม่รักดี.
Salukphin 1 พ.ค. 2551 07:36 น. - ID 114692 
2617
11
0
1 พฤษภาคม 2551 07:53 น. - comment id 845074
สวัสดียามเช้าค่ะ น้องนางฟ้าสลักพิณ มาสมน้ำหน้าใครแต่เช้าล่ะคะ อย่าสมน้ำหน้าใจที่เคยช้ำ แม้นถลำห้วงรักปักใจฝัน ก็ปล่อยไปให้รักประจักษ์วัน จักแปรผันเพียงลมฤๅสมทรวง
1 พฤษภาคม 2551 08:33 น. - comment id 845078
น่างจ๋งจ๋าน....ใครนะทำได้
1 พฤษภาคม 2551 09:01 น. - comment id 845085
ใครนะ..ทำน้องนางฟ้าได้.. อย่าเสียใจไปเลยนะคะ.. เรียนรู้..และรักใหม่ค่ะ..
1 พฤษภาคม 2551 09:30 น. - comment id 845099
อะใจเจ็บพอแล้ว สงสารจัง
1 พฤษภาคม 2551 14:50 น. - comment id 845165
ทำไมถึงทำกับน้องฟ้าได้ ของอย่างนี้บางทีมันก็อดเผลอใจไม่ได้ ไม่มีใครสมน้ำหน้าหรอกนะจ๊ะ
1 พฤษภาคม 2551 21:15 น. - comment id 845258
ดีจ้าหนูนางฟ้า อ่านแล้วก็นึกถึงตัวเองจัง สมน้ำหน้าตัวเองด้วยคนค่ะ เป็นเพื่อนกันเนาะ
2 พฤษภาคม 2551 23:34 น. - comment id 845554
อย่าไปสมน้ำหน้าตัวเองเลย ก็เหมือนคนชอบส้มตำ พอเห็นจานส้มตำ ต่อมน้ำลายที่กรามปวดร้าวจี๊ดขึ้นมาทันที อดไม่ไหวต้องกินซะหน่อย อิอิ เป็นเรื่องปกติ
7 พฤษภาคม 2551 14:27 น. - comment id 847230
ขอบคุณในกำลังใจและคำปลอบใจค่ะพี่ช่ออักษราลี..
7 พฤษภาคม 2551 14:28 น. - comment id 847231
7 พฤษภาคม 2551 14:29 น. - comment id 847232
7 พฤษภาคม 2551 14:31 น. - comment id 847235
7 พฤษภาคม 2551 14:32 น. - comment id 847237
7 พฤษภาคม 2551 14:33 น. - comment id 847239
7 พฤษภาคม 2551 14:34 น. - comment id 847242
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
