มีบางใครค่อนขอดคนกวี เช้าบ่ายเย็นค่ำทีไม่มีสาร ชมยอดหญ้าโยกระบำคือทำงาน หยดหมึกผลาญกระดาษว่าง สร้างอะไร แต่ละถ้อยแต่ละคำย้ำอารมณ์ วรรณศิลป์หุ้มห่มสัญญะใส่ อ่านไพเราะเสนาะหูหาเข้าใจ อุดมการณ์ซ่อนไว้ภัยความคิด แล้วยกตนข่มท่านคนอ่านถ้อย ว่าต่ำด้อยกว่าตนชนอภิสิทธิ์ ด้วยรอยเปื้อนหยาดหมึกอัมฤทธิ์ อภิเษกชีวิตด้วยอักษรา มีบางใครยกตน คนกวี เอาขี้ริ้วสามสีขึ้นคลุมหน้า อคติครอบคลุมคล้ายกะลา ผลงานตนบังตาน่าละอาย
กวีปกรณ์ 22 ส.ค. 2551 23:16 น. - ID 118220 
1454
5
0
22 สิงหาคม 2551 23:37 น. - comment id 888963
22 สิงหาคม 2551 23:44 น. - comment id 888964
บ่นอะไรกระเหรี่ยงเดี๊ยะ...แจกผลไม้ซะเลย
23 สิงหาคม 2551 00:12 น. - comment id 888972
แวะมาอ่านบางกวีครับ
23 สิงหาคม 2551 05:50 น. - comment id 888984
เค้าคงลืมไปว่า กะลานี้เค้าก็เคยอยู่..เคยอาศัย กะลาใบนี้ไม่เล็กเลยอบอุ่นและสบายใจ เข้ามาทีไร...ได้มีรอยยิ้มสุขใจทุกที
23 สิงหาคม 2551 07:57 น. - comment id 888991
ลานเทวา กวี ขี้เรื้อน มารายงานตัวแล้วนะ
23 สิงหาคม 2551 07:58 น. - comment id 888992
ใครหนอใครช่างค่อนขอดกวี ผู้รักในศักดิ์ศรีอักษรสาร สืบสานศาสตร์ศิลป์วิญญานกานต์ เป็นคำขานจรรโลงสังคมไทย ไปแค้นใครมาล่ะน่ะ
23 สิงหาคม 2551 16:23 น. - comment id 889055
เยี่ยมครับ
23 สิงหาคม 2551 23:08 น. - comment id 889089
อืมมม......
24 สิงหาคม 2551 14:16 น. - comment id 889150
เยี่ยมค่ะ...
24 สิงหาคม 2551 22:24 น. - comment id 889296
24 สิงหาคม 2551 23:35 น. - comment id 889317
น่าเศร้า....
26 สิงหาคม 2551 08:40 น. - comment id 889700
อ่า น่ะ..
19 กันยายน 2551 13:27 น. - comment id 896960
เพราะดีค่ะ... กำลังคิดอะไรอยู่
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด