เสียงริงโทนเธอโฟนหาว่าคิดถึง
หากแอบซึ้งสักนิดผิดบ้างไหม
หากแอบคิดเข้าข้างอย่างมั่นใจ
ว่าเธอไม่มีใครกันดั่งสัญญา
แต่ใจแย้งยื้อสับสนปนตรองตรึก
ด้วยส่วนลึกนึกหวั่นหวาดวาดผวา
ระยะทางห่างไกลในเวลา
อีกฟากฟ้าฝั่งไกลตาอย่าเชื่อคำ
ถ้อยคำคมห่มหวานหว่านเพื่อหลอก
แฝงย้อนยอกซอกซอนย้อนขบขำ
มากเล่ห์ร้ายร่ายลวงพรางสร้างกระทำ
หลงถลำซ้ำเจ็บเหน็บร้าวราน
ก็คงต้องเตือนตนหยุดค้นหา
ยอมรับว่าเสียงตามสายคล้ายลมผ่าน
ไร้ความจริงจากใจในวันวาน
ยากผสานสัมพันธ์ฉันและเธอ
แค่ลมเหงาเข้าพัดผ่านด่านลมหนาว
ใช่เรื่องราวร้อยเรียงใจไปเสนอ
หยุดงันงงหลงใหลใฝ่ละเมอ
กับคำเพ้อคนลดเลี้ยวปลายเสี้ยวใจ.
22 พฤศจิกายน 2551 21:03 น. - comment id 916767
..ถึงต้องง้าวหลาวแหลนสักแสนเล่ม ให้ติดเต็มตัวหลุดพอฉุดถอน แต่ต้องตาพาใจอาลัยวรณ์ สุดจะถอนทิ้งกว้างเสียกลางคัน...สุนทรภู่
................................................ แวะมาทักทายค่ะ....

16 ธันวาคม 2551 00:42 น. - comment id 924565
ขอบคุณค่ะคุณกิตติกานต์
