ธรรมดานานาล้วนวัฏจักร
เลือกคนรักแลชังฝั่งฝ่ายข้าง
สัมพันธ์เหนียวเกลียวเหนือกดั่งเชือกฟาง
ใจกว้างขวางเท่าตาแลแค่คืบวา
ผู้ภาคีอารีย์ตอบกอบโกยให้
ด้วยหวังได้ใจภักดีที่เกินกว่า
หว่านเมล็ดใดหวังยังผลมา
แม้หลอกตาศรัทธาหลากแค่ฉากชู
ผู้อื่นใดทำดีมิมีเห็น
ผิดประเด็นเขม่นเคืองชำเลืองขู่
เอาหนามเส้นเป็นพรมแดนแทนประตู
เช่นดั่งผู้จิตมัวได้ทั่วดวง
24 กรกฎาคม 2552 20:12 น. - comment id 1018641
ห่างหายไปเป็นอาทิตย์ แต่ก็ยังมีเก็บอารมณ์กลอนมาฝากท่านผู้ผ่านไปผ่านมาขอเชิญสดับกับกลอนบาดใจซึ่งไปที่ไหนๆก็ต้องเจอกับสิ่งนี้กันบ้างล่ะค่ะ อ่านแล้วโปรดอย่าเก็บมาเป็นอารมณ์อีกต่อหนึ่งนะคะ อ่านแล้วก็ให้ปลงเสีย

24 กรกฎาคม 2552 20:28 น. - comment id 1018647
ปลงก็ได้ค่ะ เอ แต่ทำใจปลงทำยากนะค่ะ

25 กรกฎาคม 2552 13:22 น. - comment id 1019014
เป็นธรรมดา ขอตอบว่า ไม่เป็นไร ก็สบายใจแล้วใช่ไหมล่ะครับ

25 กรกฎาคม 2552 18:01 น. - comment id 1019129
เป็นธรรมดาของคนค่ะ เดินสายกลางนะคะ

26 กรกฎาคม 2552 12:59 น. - comment id 1019549
คุณกวีน้อยเจ้าสำราญ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ ที่คุณตอบว่า "ไม่เป็นไร" คำนี้ช่วยได้มากจริงๆ เราเองก็เป็นแบบที่คุณว่า ไม่เป็นไร (ก็ได้) แล้วเราก็ไม่ต้องมาหนักอกหนักใจกับอารมณ์ของชาวบ้านและตัวเราเอง แหม!!!!!!! ถ้าคนคิดได้อย่างนี้เยอะๆๆๆๆๆก็คงจะดีนะคะ โลกจะได้เย็นขึ้นด้วย

26 กรกฎาคม 2552 13:03 น. - comment id 1019553
คุณปรางทิพย์ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมบ่อยๆค่ะ มีกลอนมาให้อ่านเพื่อทำค่า ph ของใจให้เป็นกลาง ถ้าปลงได้มากก็ได้อานิสงฆ์มากเป็นพิเศษนะคะ สาธุๆๆๆๆๆๆ
