ข้อความที่เราต่างพิมพ์โต้ตอบ
มันประกอบเป็นบางอย่างเธอรู้ไหม
อ่านด้วยตา ไม่รู้ว่าทำไม
มันถึงอุ่นที่ใจ ได้ไงกัน
อยากลองเอาหน้าแนบจอสักครั้งนึง
เผื่อจะรู้สึกถึงอุ่นไอนั้น
จะได้ใกล้ตัวอักษรเธอนานนาน
แต่ก็กลัวไฟดูดเหมือนกัน...บ้าจังเรา ^__^
29 เมษายน 2546 20:51 น. - comment id 133107
ชอบๆๆๆๆๆๆๆ ชอบสุดๆเลย

29 เมษายน 2546 21:13 น. - comment id 133122
อะจ๊ากกก ไฟดูดด้วยคน อิอิ

30 เมษายน 2546 05:22 น. - comment id 133316
อิอิอิ......น่ารัก ชอบจัง อ่านด้วยตา มาอุ่นที่ใจ

30 เมษายน 2546 21:53 น. - comment id 133598
ชอบจังค่ะ จบได้น่ารักดีนะคะ คิดได้ไงอ่ะ แต่พิมพ์นะ อุ่นที่ใจ แล้วลามมาที่กายด้วยอ่ะ ทำไงดี

2 พฤษภาคม 2546 23:16 น. - comment id 134635
อักษรอันอ่อนหวานจากใจเธอ ฉันซาบซึ้งเสมอแม้เธอไกล อักษรอ่านผ่านตามาที่ใจ ไม่ต้องแนบหน้าไว้ให้ไฟดูดเลย ชอบกลอนบทนี้ของคุณแว่นหนามากเลยค่ะ ก็เลยมาแต่งต่อเล่นเล่น คิคิ =^-%=

3 พฤษภาคม 2546 16:04 น. - comment id 134837
^______^

5 พฤษภาคม 2546 18:51 น. - comment id 135572
น่ารักที่สุดเลยคะ กลอนนี้ไอเดียดีมั่กๆ เท่ห์มีสไตส์ มีน้ำใจ (ฮะๆ เหมือนในโฆษณา เลยแฮะ +_+! ) กรี้ดๆๆ
