เสียใจน่ะ...เสียใจอยู่
แต่ที่รู้ ๆ มันเฉย ๆ เสียมากกว่า
ไอ้เรื่องที่เธอ...มาบอกลา
อย่างว่า..น้ำตาไม่มีให้ใคร
เธอคงคิดว่าฉันจะ..ฟูมฟาย
ร้องไห้จะเป็นจะตาย..สิใช่ไหม
ถ้าเป็นเหมือนก่อน..ฉันก็ยังไม่แน่ใจ
แต่มาวันนี้ฉันเป็นคนใหม่ที่..เข้มแข็งพอ
เธอรู้มั๊ยว่า...ทำไม
ฉันถึงเปลี่ยนจากผู้หญิงอ่อนไหว
..มาเข้มแข็งได้ในวันนี้
ฉันจะบอกให้..ก็เพราะเธองัยล่ะคนดี
ที่ทำให้ฉันเจ็บตั้งไม่รู้จะกี่ที..เจียนตาย
คงต้องขอบคุณเธอ..ซักครั้ง
ที่ทำฉันรู้ว่าความผิดหวัง..มันเจ็บปวดมากแคไหน
และคงต้องขอบคุณธออีกครั้ง
ที่ทำให้ฉันรู้ว่าความรักที่สวยงาม..เป็นยังงัย
และทำให้ฉันรู้จักรักใคร...และเจ็บเป็น
15 กันยายน 2546 23:15 น. - comment id 168128
คงต้องขอบคุณคุณใช่ไหม ที่ทำให้ฉันเข้าใจถึงความผิดหวัง ว่าจะเจ็บปวดเป็นอย่างไรเมื่อใจผูกพัน และสอนให้ฉันลืมเธอนั้นได้อย่างไร ***กลอนน่ารักมากๆๆๆๆเลยค่ะ***

15 กันยายน 2546 23:48 น. - comment id 168148
ได้อย่าง เสียอย่าง สินะค่ะ

20 กันยายน 2546 09:46 น. - comment id 169228
กลอนเพราะจังเลย ....................^-^...................... ..........................................

27 กันยายน 2546 20:06 น. - comment id 170461
good

29 พฤศจิกายน 2546 17:05 น. - comment id 185946
เป็นห่วงเธอจัง เจ็บไม่จาง ต้องจำทนต่อหน้าเขา ฉันแอบมองอยู่ก็ยิ่งปวดร้าว รู้หรือเปล่า ฉันก็รักเธอเหมือนกัน ...................^-^.................. อยากแจมบ้างน่ะ ......................................

19 มีนาคม 2547 23:40 น. - comment id 233626
เป็นอะไรที่ถูกใจและเข้มแข็งดีค่ะ......หวัดดีค่าช็อกแล็ตมาเยี่ยมเยียนค่ะ...^o^
