หน้าส่วนตัว
นั่งนมนาน สะพานลอย รอคอยเหยื่อ
ช่างเหลือเชื่อ ชวดเชยผ่าน นานพบเห็น
คนเคราะห์ร้าย กรายทางย่าง ช่างยากเย็น
สุดลำเค็ญ คอยแต่เช้า เงียบเหงาใจ
เวลาเที่ยง เสียงคุยฟุ้ง จูงเกาะกลุ่ม
อดแอบซุ่ม เล่นซ่อนหา มาหลากหลาย
ทำการปล้น ผาดโผนคลั่ง พลั้งพลาดอาย
อาจจอดป้าย ลุยฉายเดี่ยว เปลี่ยวเอกา
ตอนย่ำค่ำ คุยคำกล่าว กะหนุงกะหนิง
ชายโอบหญิง แอบอิงผ่าน สะท้านผวา
อยากจับจี้ ชี้ให้ยอม ปลอมหน้าตา
หวาดผวา ว่าฝ่ายชาย สัณห์ใหญ่จัง
คราดึกดื่น คืนระทึก เสียกึกกัก
เธอทายทัก เดินเดียวเดี่ยว เสียวสันหลัง
ออกซ่อนซุ่ม เดินดุ่มชิ่ง ปิ๊งจริงจัง
ต้องหันหลัง โกยอ้าวกลับ จับกระเทย
หนาวเย็นเชียบ เงียบหายเหยื่อ เหลือวิสัย
จำจากไกล สะพานลอย คอยเมินเฉย
ทำเลใหม่ มองในห้าง หากเสบย
วอนทรามเชย กายไม่ค้น ...โจรปล้นใจ
ชัยชนะ 10 พ.ย. 2546 12:48 น. - ID 41235 
847
18
0
10 พฤศจิกายน 2546 13:01 น. - comment id 180176
อืมม...
10 พฤศจิกายน 2546 13:06 น. - comment id 180184
จะปล้นเอาอะไรเค้าคะ อาชัย ระวังไดนตำรวจจับนะ ผึ้งไม่มีตังค์ไปประกันตัวนะอิ อิ
10 พฤศจิกายน 2546 13:23 น. - comment id 180190
คิดปล้นใจใครหนอขอวานถาม จะติดตามไปดูให้รู้ผล เขียนกลอนมาแปลกนักชักชอบกล หรือใจคอสับสนจึงด้นความ..
10 พฤศจิกายน 2546 13:34 น. - comment id 180195
เห็นข่าวคราวมานานให้สงสัย ใครนะใครที่ผู้คนเขาเล่าขาน ซุ่มดักเหยื่อปล้นชิงบนสะพาน ตามอยู่นานที่แท้ก็ชัยชนะเจ้าบทกลอน ดีนะเนี่ยที่แค่ปล้นใจ ถ้าปล้นมือถือ จะแจ้งตำรวนจับด้วยล่ะ ^-^
10 พฤศจิกายน 2546 13:34 น. - comment id 180196
เมื่อมาเจอโจรปล้นใจใกล้สะพาน จึงขอไม่พบพานสะพานไหน ถอยออกห่างไปใกล้ห้างพร่างหัวใจ เพราะกลัวโจรจะปล้นได้ใจเราเอย ***แหมเดี๋ยวนี้จะเปลี่ยนอาชีพแล้วหรือค่ะคุณชัยชนะ เอาเป็นว่าวันไหนอยู่ในคุกใจ ผู้หญิงไร้เงาจะไปซื้อของไปเยี่ยมแล้วกันค่ะอิ อิ ทานข้าวยังค่ะ ทานเผื่อแล้วนะค่ะ อิ่มไหม***
10 พฤศจิกายน 2546 14:24 น. - comment id 180213
องคุลีมารกลับใจไยมาโผล่ คนไชโยกลับใจได้ไร้หวาดเสียว มาวันนี้ดักปล้นใจใครละหนอรอดายเดียว ได้แต่เที่ยวอาละวาดขลาดรักจริง.. ... โจรปล้นใจคนเก็บใจไม่หลงรัก โจรอยากภักดิ์กลับกลัวไปทุกสิ่ง อ้างโน้นอ้างนี้อ้างนั่นสงสัยตุ๊ดจริงจริง หากแน่จริงพิสูจน์ใจ..พุดจะไปเป็นเถ้าแก่วันแต่งงาน.. ********* เบื่อคนไม่แน่..นี่นา..นะ วันนี้เศร้ามากกับหัวใจใครบางคน ที่แสนไกลค่ะ ที่กำลังทำหน้าที่อย่างสมภาคภูมิ คงหนื่อยมาก.. พุดไปตลาดไปหาพวงมาลัย และดอกไม้มาถวายพระ.. และชอบเดินดูผักผลไม้สด ที่ชาวสวนนำมาขายในยามอรุณรุ่ง แบบได้บรรยากาศมาก เพราะตลาดอยู่ริมฝั่งฝันริมน้ำเจ้าพระยาค่ะ ไปได้สร้อยสวยเป็นลูกปัดเม็ดเดียว สีน้ำเงินไข่นกการะเวก สวยเกินราคา และตุ้มหูระย้าเพ้นท์ลายใน หินกลมๆสีน้ำเงินอักษรจีนโบราณ พุดอ่านได้ความว่า.. ฟังอะไรอย่าหูเบา สองอย่าง20บาท ใส่แล้วกระชากวัยเหลือ15หยกๆ16หย่อนๆ คุ้มก็ตรงนี้ละ.. พุดกลับมาบรรจงจีบบัวงาม จัดบัวบานเลิกบังใบมาบานเบิกกลางใจ มาบูชาพระ และตั้งใจจะนั่งสมาธิให้นาน จะสวดมนต์ให้คนที่พุดรักสองคนสมหวังค่ะ กำลังเขียนสองเรื่องรอลงค่ะ ไม่รู้วันไหน..อาจจะค่ำนี้นะ ******** ใจดวลใจท้าใจไม่กลัวเจ็บ แม้หนาวเหน็บเจ็บเพียงใดจะไม่หนี ใจดวลใจเดิมพันใจด้วยชีวี ท้าคนดีลงสนามรักจักประลองทายท้ามาสิมา ใจดวลใจ!
10 พฤศจิกายน 2546 14:46 น. - comment id 180217
ขอฝากบทกวีจากใจโศกสะเทือนไว้นะที่นี่นะ ติดปีกใจบินไปเคียงยอดดวงใจในวันนี้ ให้ไหล่นี้ซุกซบลบโศกศัลย์ หลั่งน้ำตางามเงียบรู้เท่าทัน ธรรมงามทันส่งดวงใจไปนิพพาน! ใกล้นาทีสะเทือน..ทุกขณะ.. พุดขออุทิศดวงใจและจิตวิญญาณคารวะ. ข้ามขอบฟ้าไกล..ด้วยน้ำตาหลั่งริน. ถวิลถึงทุกความทรงจำรำลึกถึงคุณงามความดีไปพร้อมกันค่ะ
10 พฤศจิกายน 2546 17:34 น. - comment id 180256
เราต้องระวัง
10 พฤศจิกายน 2546 18:48 น. - comment id 180276
คราวที่แล้ว..องคุลิมาล...พึ่งกลับตัวเป็นคนดี..มาตอนนี้..น้องเรา..จะเป็นโจรซะแล้ว...แถมเป็น..โจรปล้นใจ...อีกต่างหาก...ชักสงสัยเสียแล้ว!!!..ไปตกหลุม...รัก..ใครน้อ..น้องชัย..!!!!
10 พฤศจิกายน 2546 19:08 น. - comment id 180280
นึกว่าชัยชนะเป็นตำรวจสะอีกอ่ะ ทีแท้เป็นโจรปล้นสวาทด้วยเปล่าล่ะ
10 พฤศจิกายน 2546 19:40 น. - comment id 180285
อ้าว..กรรมพี่ชัย งั้นแพ็คส่งพี่ชัยให้ตำรวจพร้อมยัยคนนั้นเลยดีกว่า.. จะได้ไม่เสียเวลา..อิอิ ^_^
10 พฤศจิกายน 2546 20:41 น. - comment id 180302
คุณรดา
ขอบคุณสำรับคำพึมพำที่ฝากมา พูดน้อยจังเลยนะครับอย่าไปคิดอะไรมาก
ถือว่ามาร่วมสนุก (หรือเศร้าดีหว่า)
หลานผึ้ง
อาไม่ได้ลักทรัพย์สักหน่อย ดูท่าเหาะลงมาแบบนี้รับประกันความปลอดภัย
อายังไม่มีตำรวจบ้าน(ตัวจริงหรอกจ้า) มีแต่ในความฝัน
ไม่งั้นงานนี้คงย่ำแย่แน่นอนเลย
คุณอัลมิตรา
คนใจดี ไม่มีปล้น ใครที่ไหน
ไยสงสัย ไต่ถาม ความเหตุผล
ฝันของพี่ มีนางใจ ไว้หนึ่งคน
เชิญซอกค้น จะรู้ดี พี่ให้ใคร
10 พฤศจิกายน 2546 20:47 น. - comment id 180303
คุณข้าวปล้อง
ระวังตัว ไว้ด้วย ข้าวปล้องจ๋า
ตัวพี่ยา อันตราย ให้หวาดเสียว
ด้วยไปไหน จ่ายคำหวาน พูดหว่านเกี้ยว
จะได้เอี้ยว หลบระวัง กลัวพลั้งมา
แบบนี้ก็ชี้โพรงให้กระรอกสิครับ มือถือไม่ปล้นหรอกครับ
ถ้าจะปล้นก็แต่หมายเลขมือถือครับ
น้องหญิง
ระวังใจ ให้เป็นดี ด้วยน้องหญิง
ด้วยตัวจริง คนหล่อพี่ ใจดีหลาย
อย่าพลาดท่า มาหลงรัก อย่างงมงาย
ได้ทำใจ จะปลอดภัย หายอกตรม
สงสัยคำว่า ใกล้ห้าง (พอดีโจรว่าจะย้ายไปที่ห้าง) หรือมีเลศนัยบอกพี่ครับ
เอาเป็นว่าถ้าจะไปเยี่ยม เกิดเหตุร้าย คงติดต่อขอพบพี่ได้ที่โรงพยาบาลนะครับ
10 พฤศจิกายน 2546 20:52 น. - comment id 180305
พุดพัดชา
เขียนเรื่องโจร ใช่เป็นโจร ปล้นใครเขา
เขียนเรื่องเศร้า ใช่เจ็บปวด รวดร้าวไห้
เขียนสนุก อาจไม่สุข โศกเศร้าใจ
เขียนกลอนร้าย อาจใจดี เสแสร้งทำ
เขียนกลอนด้วย ใจดวงดี ที่มอบให้
เขียนจากใจ อ่านสะกิด ข้อคิดขำ
เขียนข้อความ ไม่หยาบคาย ให้ระกำ
เขียนตอกย้ำ ตามสไตล์ ใช่ฉันเอง
แหมเป็นถึงเพื่อนซี้กัน ไม่รู้ใจกันได้อย่างไรครับ เรื่องเถ้าแก่
น้องหมึกว่าจะให้ผมอยู่ล้านหนึ่ง จะพอไหมนอ
พุด ( ๒ )
พุดพัดชา น้ำตาหลั่ง หันหลังให้
จะจากไกล เมื่อไหร่หนอ ชักท้อแท้
คนเคยพูด เคยอ่าน เคยดูแล
ยกเป็นแม่ เป็นพี่เพื่อน เตือนสังวร
ถ้าจะลา ลับไป วันไหนบอก
ชัยไม่ออก ปากขอ อยู่ต่อก่อน
ใช่ใจดำ ไม่มีความ เอื้ออาทร
แต่สัญจร ทางดีด้วย ช่วยอวยชัย
ไม่มีใคร อยากให้ ผู้ใดจาก
เรื่องจำพราก ชัยเห็น นิมิตหมาย
สุขสูงสุด พุดได้รับ ประทับใจ
เป็นบันได สู่สวรรค์ วิมานแมน
ผมว่าจะไปเลยนะครับนิพพาน(ล้อเล่น) เพราะจะไม่ได้เกิดมาเห็นกันอีกในชาติหน้า
แค่ชาตินี้ยังไม่รู้ว่าจะได้เจอกันหรือเปล่าน้อ
10 พฤศจิกายน 2546 20:58 น. - comment id 180306
พี่ตุ้ม
จะไปปล้น กระโจนได้ แต่ความคิด
สปิริต ปล้นใคร ไม่เป็นด้วย
ใครจะยอม ยกใจ ให้คนซวย
ผมไม่ป่วย หมอมากลัว ตัวร้อนจัง
ไม่มีอะไรในกอไผ่ นอกจากหน่อไม้ครับพี่ ก็พยายามเขียนไปทุกแบบ
ผมห่วงแต่พี่เขียนแบบเดียว ไปเขียนแนวอื่น ๆ คงสิยากหลายเด้อ
คุณโกโรโกโส
งานครั้งนี้ ไม่มีเอี่ยว เกี่ยวกับจ่า
ด้วยอันว่า เรื่องรักนั้น สำคัญหมาย
รักด้วยใจ ไม่แวะ แตะต้องกาย
ผิดด้วยไหม ท่านนายร้อย ห้อยสามดาว
อ้าว! ฝ่ายชายด้วยกันเป็นตำรวจซะเนี่ย ยอมให้จับก็ได้ ยินดีเข้าโรงพัก(ใจ)ซักคืน
รักคุณครับ
ตัวน้องแพ๊ค มาแพ๊ค พี่ลงกล่อง
กับนวลน้อง ที่ไหนเจ้า เอาใส่หอ
ตามใจน้อง ไม่ข้องจิต ไม่คิดรอ
วอนร้องขอ ห้ามส่งตรง ลงโรงพัก
โรงไหน ๆ ก็ได้พี่ไม่ว่า ห้ามโรงพัก และโรงพยาบาลนะครับ
11 พฤศจิกายน 2546 00:04 น. - comment id 180380
อย่าลืมยกแขนทุกวันนะคะ
11 พฤศจิกายน 2546 09:58 น. - comment id 180432
นักฝันวันทำใจ . พุดพัดชา เป็นนักฝันวันจริงไม่วิ่งหนี ร้าวฤดีเพียงใดไม่ไหวหวั่น มีสมองสองมือสร้างคืนวัน เห่กล่อมขวัญให้วันสวยด้วยหัวใจ.. ด้วยสองมือน้อยน้อยคอยสร้างโลก ลบรอยโศกการอยเศร้าเคยร้าวไหว ฝันฝากงามยามมองเห็นละมุนละไม สายลมไหวไกวเปลเมฆเสกสุขใจ.. ในแมกไม้สายธารหวานดอกไม้ ในพลิ้วพรายฟองคลื่นทะเลใส ในเรียวรุ้งคุ้งโค้งฟ้าพางามใจ ในอุ่นไอรวงเรียวรอเคียวคม... ลอยเรือรักถักทอทอดสอดสายฝัน สวนสวรรค์อักษราภาษาสม ฝันตระการหวานจับใจลบตรอมตรม เลิกระทมลบท้อแท้ฝากแผลใจ... จินตนาการหวานเพียงใดไกลเกินฝัน วันต่อวันฝันฝากใจไม่หวั่นไหว ใครจะรักจะชังชอบหรือขอบใจ(หรือโดนใจ) ไม่เป็นไรทำใจนิ่งทิ้งอัตตา.. และ.. โลกยังคงหมุนเวียนเปลี่ยนผันวันซ้ำซาก รักและพรากจากแล้วเจ็บเก็บห่วงหา มีชีวิตคิดแต่ดีมีแต่ให้ฝึกปัญญา ลบเหว่ว้าพาพรางห่างทางธรรม... ทั้งที่รู้กู่ไม่กลับรับรักเขียน จึงวนเวียนว่ายวนจนใจหนำ เขียนกลอนเศร้าเว้าวอนราวระกำ ใช่ชอกช้ำจริงแท้แพ้ทางกลอน... เป็นเส้นทางสายทุกข์สุขใจสอน พร่ำออดอ้อนสอนเศร้าราวตัวหนอน ขยึกขยือยึดถื่อมั่นขวัญร้าวรอน เป้นบทกลอนวอนว่าอย่าหลงทาง.. เพียงให้พบจบทางออกไม่ยอกย้อน ดั่งคำสอนผ่อนร้าวรานผ่านไร้ร่าง ไม่มีทุกข์สุขไม่มีที่ปล่อยวาง ใจว่างว่างห่างโศกโลกในใจรับรู้รอประตูใจ เปิดสู่ห้วงนิพพานแม้นานเนาไม่พบเจอ..เพราะเราเผลอไปก็คนคน..
11 พฤศจิกายน 2546 12:03 น. - comment id 180450
คุณชัยชนะคะ.....โจรสะพานลอยรึคะ...อิอิ...ดาหลาว่าน่าจะโจรปล้นหิมะน้ำแข็งนะคะ.......อิอิ...ขอโทษคะล้อเล่น.....
11 พฤศจิกายน 2546 13:13 น. - comment id 180487
คุณidaho
ให้ระวัง เอาไว้ โจรใจดี
มีวจี ว่าถ้อยคม คารมหวาน
ถ้าแต่งเรื่อง รักหวานแหว๋ว เป็นได้การ
ไปโปรยหว่าน เบิกบานใจ ในบทกลอน
ขอบคุณมากครับที่แวะมาทักทายผมเป็นครั้งแรก เก็บใจใส่กล่องให้ดีนะครับ
พี่ทิกิ
ดูรูป เห็นไหมครับ ยกทั้งสองแขนแล้ว หล่อไหมครับ ความจริงที่บ้านผมมีสนามกีฬา
ให้ได้ออกกำลังกาย ได้ยกทั้งแขนและขา ไม่ต้องลำบากเหมือนพี่หรอกครับ
ดาหลา
ขอบคุณมากที่ส่งเสียงยิ้มมาให้ครับ รูปผมไปปล้นมาจากเรื่องเจมส์บอนด์ 007
ผมชอบดูมากครับ ดูเกือบทุกตอน เห็นลอยอยู่ก็คิดว่าใช้ได้ ลอยอยู่หิมะจริง ๆ
คงไม่นานผ่านไปถึงสะพานลอยแน่นอนครับ
เป็นพยัคฆ์ร้ายทั้งทีต้องยกระดับกับเขาบ้างซิครับ
พุด พัดชา ต้องบอกว่าค้างไว้ก่อนนะครับคนดี คิดออกจะรีบมาตอบเป็นกลอนให้
(ฝากไว้กับโจรจะมีสัจจะหรือเปล่าหนอ)
11 พฤศจิกายน 2546 18:34 น. - comment id 180586
เพลิงสว่างตามไฟในยอดเมรุ ความลำเค็ญเดินทางมาถามหา ส่องประกายน้ำใสในดวงตา หลั่งร่วงลาเป็นสายอาบกายใจ ทั้งร้อนรุ่มทุกข์ทนจนหนาวเหน็บ ข่มความเจ็บข่มหนักรับฤาไหว อีกหมื่นโศกประดังหลั่งความนัย สลัดได้ขอตายไปกับเพลิง ความสงบแผ่อาบเข้าทาบจิต กี่ชีวิตกับรักมักเริงเหลิง อีกกี่ร้าวความรักมักเสียเชิง เพราะเพียงเพิ่งลองรักจึงหักลง แม้นโจรใจไล่ปล้นไม่พ้นหนี มอบชีวีให้แล้วไม่แคล้วหลง หากหน้าที่เทียบรักมักไม่ตรง ไม่อาจคงเคียงกันตราบวันใด วอนเมตตาเข้าใจในเนื้อรัก ผูกสมัครเคียงใกล้อย่าไปไหน อยู่เคียงกันด้วยใจที่เข้าใจ กี่ร้อยโจรปล้นใจอย่าหมายครอง นำความรักที่ได้ไปหมุนโลก ดับทุกข์โศกดวงใจไร้เศร้าหมอง ให้ความรักเบ่งบานตามครรลอง ให้มิตรผองทั่วหล้าไร้ปราชัย ความใกล้ไกลอย่าหมายว่าสำคัญ มาคอยกั้นความรักภักดิ์ดีไว้ หากมาตรแม้นสิ้นไร้ในอุ่นไอ วอนโจรใจเด็ดขั้วอย่ามัวรอ เพียงประกาศก้องไว้ในพิภพ ความสงบแห่งใจไร้ห้องหอ คนละโลกโศกสุขทุกข์เพียงพอ ไม่เคยท้อหวาดหวั่นหยั่นสิ่งใด ความงดงามแห่งรักจึงหนักแน่น เป็นปึกแผ่นสานต่อก่อเกิดใหม่ หน้าที่ถูก..ตามธรรมต้องครรลองนัย จารึกไว้...ทั้งไตรโลก...โชคหน้ามี หากมาตรแม้นดวงจิตคิดอัปยศ สกปรกกับรักจักเมินหนี ไม่ขอหวังเสพสุขทุกภพมี รอโจรใจอเวจีมาพรากไป หากแม้นแผ่นดินสิ้นทางเดิน อย่าได้เหินเพลินลมชมสิ่งไหน ขึ้นสะพานผ่านฟ้ามาเมื่อใด ให้โจรใจตัดขั้วไปกลั้วดิน อธิษฐานต่อหน้าพระเพลิงไฟ มีสิ่งใดลูกผิดเป็นนิจสิน อโหสิอภัยทานซึมผ่านดิน ฝังให้สิ้นอัปยศหมดคุณกัน แหงนหน้ามองยอดเมรุเช่นครั้งก่อน กล่าววิงวอนเทพไท้ในสวรรค์ ดลบรรดาลม่านฟ้าอ้าเขนพลัน รับวิญญาญยายท่านนำทางไป ที่เหลืออยู่คือจิตคอยติดตาม ทั้งคุณงามความรักจักเทิดไว้ น้อมความดีแทนตอบมอบกลับไป ราดทุกใจอาบทั่วสิ้นถิ่นโจรพาล ผมเขียนบทนี้ในขณะที่เพิ่งจะเผาศพคุณยายผ่านไปไม่นาน ความเศร้าโศกยังมี แต่คงไม่นาน เห็นหลายๆ คู่รักที่มางานศพ มีแอบทะเลาะ มีอิจฉา ในขณะที่เรากำลังมองความเป็นไปในทุกๆ ชีวิตที่ย่างเข้ามาในงาน ในวินาทีนั้นไม่รู้สึกสิ่งใด รู้แต่เพียงว่า ความงดงามในรักสำหรับคนตายเป็นตัวอย่างที่มองเห็นได้ ผลผลิตในรักมีอยู่ดกอื่นในทุกๆ ดวงใจของลูกทุกคน พานให้นึกถึงความรู้สึกตัวเอง มีทั้งดีและแย่ แต่สิ่งหนึ่งที่รู้สึกได้ชัดเจนคือ ภาวนาขอให้รักที่ตนมีนั้น งดงามในทุกๆ ที่ทุกๆ กาลเวลา....ด้วยความสัจจริงในหัวใจ หากแม้นไม่ได้อย่างอธิษฐาน ก็เพียงหวังใจใจที่แฝงกายอยู่ ไม่วาจะมุมไหน จงปลิดขั้วหัวใจไปบดขยี้ ให้เหลวแหลกลง เป็นพอ บทกวีที่เขียนได้เท่านี้หล่ะครับ ผสมผสานความโศกเศร้าที่มีหลังจากเผาศพคุณยาย ผสมผสานกับบทกวีของพี่ชัยชนะ..และบทกวีทัศนคติทั้งหลายที่มาตอบไว้ในกระทู้นี้ อาจจะเบลอๆ ไม่เข้ากันสักเท่าไหร่ ก็ขอภัยไว้ด้วยครับ ด้วยอยากจะเขียนอะไรสักอย่างตอนนี้เพื่อเพียงระบาย...ความโศกเศร้า และขอให้กำลังใจจิตใจดวงดีผู้มีเนื้อใจที่เกิดมาเพื่อรักทุกๆ คน ที่จงรักภักดิ์ในรักนี้ ชั่วนิรันดร์..
11 พฤศจิกายน 2546 22:06 น. - comment id 180659
..แบบเรน..มีอมยิ้มนิดๆ...
..แต่งได้ดีมากเลยคะ...
..โจร..คนนี้..ถ้าใจดี..
เรนไม่กลัวร๊อก.. อิอิอิ..
..เรน..ขออนุญาต....
..พี่นิวคะ... เรนเข้าใจ..
เป็นกำลังใจ..ให้พี่ชาย....นะคะ..
.. รออ่าน..งาน..ของพี่ชายนะ...
12 พฤศจิกายน 2546 13:07 น. - comment id 180731
ตอบพุด ( ๓ )
โจรปล้นใจ ท้าประจันหน้า นักฝัน
ด้วยสองมือ มองว่างเปล่า เศร้าเหว่ว้า
คู่กายา ไร้นาง เคียงข้างฉัน
อาวุธปืน ผาหน้าไม้ ไม่ใช้กัน
ผ่านวันวัน เหงาเงียบ เย็นเฉียบใจ
ปากเดียวหนึ่ง น้อยกว่านิ้ว ของนักฝัน
เอ่ยจำนรรจ์ ถ้อยคม คารมหมาย
ส่งสัญญาณ กังวานเสียง เปรี้ยงกระจาย
ด้วยใจหมาย สืบเสาะหา แก้วตาครอง
เป็นจอมโจร จอมใจ ไขว่คว้ารัก
เมื่อประจักษ์ จิตชอบ ตอบสนอง
บริสุทธิ์ สดใส ใช่น้ำคลอง
มาปรองดอง น้องนักฝัน วันทำใจ
แต่ไฉน ทำใจนิ่ง ทิ้งอัตตา
ยึดธรรมะ เป็นสิ่งดี ขอหนีหาย
ปฏิบัติ คลองวัตรนำ ชำระกาย
เลิกอบาย บ่ายหน้า หานิพพาน
ตัดรอนลา โจรกระจอก ชอกช้ำนัก
โอ้ที่รัก หวังลาจาก พรากสงสาร
พบที่พึ่ง พิงสุข สดชื่นบาน
ตลอดกาล ประตูธรรม ชักนำทาง
พุดพัดชามาเยี่ยมถึง ๓ หน นับว่าเป็นความภาคภูมิใจของผมมากครับ
อย่าพึ่งเบื่อกันเสียก่อนนะครับ
อ้อลืมไป เรื่องเถ้าแก่ น้องหมึกหนีหนี้ไปแล้ว คงต้องพับโครงการไว้ก่อนนะครับ
น้องเรนจัง
โจรปล้นใจ ไม่ปล้นเด็ก หญิงชรา
อีกสตรี มีสามี ไม่เกี่ยวก้อย
ถ้าชอบโจร อย่าซุกซน ตั้งตาคอย
สิบปีค่อย ตามไปปล้น โจรใจดี
อย่างไรในสายตาพี่ เรนยังเป็นเด็กดีเสมอ พี่นะขอบอกให้รู้ พบกับเรนน้อย
พี่ก็เป็นได้แค่ จอมจน ว่าง ๆ จะแวะไปทานมะกะโรนีด้วยนะจ๊ะ
น้องนิว
เพลิงสว่าง กระจ่างแจ้ง แทงยอดเมรุ
มองแลเห็น สัจจะธรรม ความสงบ
ว่าเกิดมา จำลาลับ อีกคำรบ
เป็นจุดจบ พบกัน ทุกชั้นชน
แต่เพลิงรัก ลวกใจ ไม่มีแสง
ไยร้อนแรง อุรา พาฉงน
เปลวร้อนรุ่ม กุมฤทัย คล้ายไฟลน
ยิ่งเสาะค้น หาคนรัก ยากพบพา
เพลิงในเมรุ มอดแล้ว เหลือเพียงเถ้า
ร่วมเก็บเอา อัฐิ แทนต่างหน้า
นำไปกราบ เก็บไว้ ใจบูชา
หมดชีวา ว่าบุญกรรม นำทางไป
มาเป็นโจร ปล้นใจ ไร้อาวุธ
ไม่คิดฉุด ลากกายา มาเคียงใกล้
เพียงดักปล้น ปล่อยคำพูด ยื้อยุดใจ
เพียงอาศัย ดวงชะตา ชักนารี
ประกาศข่าว ป่าวเสียง เสี่ยงนงลักษณ์
ใครรับรัก รักษาไว้ ไม่หน่ายหนี
ขอบูชา สตรีสวย ด้วยภักดี
ถ้าไมตรี มีมากล้น โจรกลับใจ
จะเข้าหรือเปล่า พี่นำมาผสมคนให้เข้ากันเองครับ ขอให้มีเรื่องมาเล่าให้ฟัง
พี่ก็ดีใจแล้ว ก็ขอขอบคุณเป็นอย่างมาก ที่มาช่วยให้บทกลอนนี้มีสาระขึ้นมาบ้าง
การที่เราได้พูดอะไรให้คนที่คุ้นเคยกันได้รับฟัง พี่ว่ามีส่วนดีมาก
จะได้ระบายความอัดอั้นตันใจ ความโศกเศร้า ช่วยให้เราได้ผ่อนคลายลงได้บ้างครับ
ถึงแม้ว่าพี่จะช่วยอะไรน้องไม่ได้เลย แต่พี่ก็เป็นกำลังแรงใจ
หวังให้น้องนิวได้คิดค้นงานเขียนที่แปลกใหม่มาสู่สายตามิตรกลอน ทุกคน
ที่มีความกระหายใคร่รับรู้เรื่องราวที่ฟังแล้วดี มีคุณค่ามีประโยชน์ครับ
ส่วนพี่เอาอะไรแน่นอนไม่ได้หรอกครับ สามวันดีสี่วันไข้ ตามสไตล์
พี่ไม่อยากจะให้ใครต่อใครมาคาดหวังอะไรในตัวพี่ ไปตามเรื่องตามราว
เรื่อยเปื่อยไปเรื่อย ๆ สบายใจดีครับ
14 พฤศจิกายน 2546 03:01 น. - comment id 181358
แวะมาบ้านพี่ชาย
อ่ะ..แต่ทำไมเห็นโจรสะพานลอยหล่ะนี่
แต่ถึงอย่างไร..พี่ชัยยังคงเป็นพี่ที่แสนดี
สร้างสรรค์บ้านเรือนไทยหลังนี้..ให้มีชีวิตชีวา..
น้องชาย
14 พฤศจิกายน 2546 17:46 น. - comment id 181534
น้องหมึก เห็นตกใจ ชัยว่ามี ผีมาหลอก เมือปากออก หมึกมรกต ใจสดใส ต้อนรับกลับ มาตุภูมิ ภาคภูมิใจ น้ำตาไหล ล้นปรี่ ยินดีจัง สร้างวิมาน บ้านกลอนไทย วิไลยิ่ง จากใจจริง รอยยิ้ม ปริ่มความหวัง รักกันไว้ อภัยมณี ดีกว่าชัง เขียนเลอะบ้าง ตอนท้าย ตามสไตล์ (ขอแซวเล่นนะครับ) พี่ขอบอกว่ายินดีต้อนรับ เวรกรรม ( welcome ) พี่นึกว่าเงินหนึ่งล้านจะสูญซะแล้ว
15 พฤศจิกายน 2546 00:18 น. - comment id 181626
:)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
