แด่เธอ...ผู้ซื่อบื้อ

แว่นหนา

ยิ้ม...ฉันยิ้มทั้งวัน
ก็เธอเดินมาใกล้ฉันจึงหวั่นไหว
ปลื้ม...จนแทบลืมหายใจ
หน้าแดงเพราะอาย...เธอก็ยังไม่รู้เลย
     ฉันเขินแทบจะบ้าตาย
พอฉันยิ้มให้เธอก็ยังนั่งเฉย
ฉันก็หวั่นไหวเหมือนทุกทีที่เคย
เธฮก็ไม่เคยรู้เลย...ซื่อบื้อจัง				
comments powered by Disqus
  • Zagaie -------------------> เชียร์อยู่

    9 พฤศจิกายน 2544 21:36 น. - comment id 18552

    เห็นด้วยๆ
  • น้องมะนาว

    10 พฤศจิกายน 2544 01:10 น. - comment id 18583

    เออ
  • นิติ

    10 พฤศจิกายน 2544 01:38 น. - comment id 18587

    เขารู้อยู่ต้องแกล้งมั้ง อิ อิ พยายามต่อไป แว่นหนา นะ
  • ไฟะ

    10 พฤศจิกายน 2544 01:57 น. - comment id 18598

    เขานึกว่าคุณมีแฟนแล้วมั้ง
  • dokkoon

    10 พฤศจิกายน 2544 04:41 น. - comment id 18625

    ต้องบอกมากกว่านี้มั๊ง
  • ลีน

    10 พฤศจิกายน 2544 06:53 น. - comment id 18649

    อืม.........เยี่ยมฮะ
  • สุนทรี...(nanikar)

    10 พฤศจิกายน 2544 10:18 น. - comment id 18697

    แต่งได้ซะใจดี เจ็บมาก.....เลยนะคุณแว่นหนา
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    10 พฤศจิกายน 2544 15:02 น. - comment id 18729

    เยี่ยมจังเลย...แว่นหนา... ไม่ได้เจอหลายวันเลยจ้า...
  • ครีม

    10 พฤศจิกายน 2544 23:35 น. - comment id 18773

    ถ้างั้นคงต้องบอกเค้าเองแล้วละ
  • ทะเล

    14 พฤศจิกายน 2544 04:59 น. - comment id 19306

    เอาใจช่วยจ้า
  • ดรีม

    20 พฤศจิกายน 2544 09:27 น. - comment id 20280

    โอ้   อะไรจะปานนั้น

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน