มดน้อยผู้อาภัพ

ใบคา

ใบไม่ร่วง  ร่วงหล่น  บนน้ำใส
ธารน้ำไหล  ไหลไป  ในท้องที่
ใบไม้หล่น  หล่นไป  ในธารนี้
ก็ไหลปรี่  ไหลไป  ไปเป็นทาง
มีลมพัด  พัดแรง  มดแดงตก
ปะกับนก  นกเห็น  ชักปีกกาง
หมายจะจับ  จับมด  ที่หมดทาง
แต่มดช่าง  ช่างบุญหนา  น่าชื่นใจ
นกจับผิด  ผิดเป้า  มดแดงรอด
แต่ไม่ปลอด   ปลอดภัย  จากธารไหล
แต่บังเอิญ  มดเผจิญ  กับใบไม้
ที่หล่นไป  ในน้ำ  ไม่นานมา
แต่เจ้ามด  มีบุญ  เพียงน้อยนิด
จบชีวิต  เพราะพบ  กับหน้าผา
มีน้ำตก  ตกลง  ด้วยแรงบ้า
อนิจจา  มดหัวใจหาย  ตายทันที				
comments powered by Disqus
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    28 พฤศจิกายน 2544 02:22 น. - comment id 21434

    สงสารมดแดงจังเลยเนอะใบคา... เขียนได้ดีจังเลยจ้า

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน