โอ้อนงค์ ทรงศร ร่อนจากฟ้า ปักหทัย ใจข้า อกแทบหัก ให้แค้นคิด เจ็บจิต เพราะพิษรัก แน่ตระหนัก ตรึงแน่น อยู่ยั่งยืน โอ้ศรรัก หนักหน่วง ปักดวงจิต สุดจะคิด ถอนให้หลุด สุดจะฝืน แม้จะเจ็บ เพียงไหน ต้องกล้ำกลืน มิอาจขืน ใจรัก และภักดี โอ้ละหนา อานุภาพ แห่งความรัก ได้ประจักษ์ แก่จิต ไม่คิดหนี ชีวิตนี้ โอ้ที่รัก ฉันจักพลี ให้คนดี น้องนาง จนวางวาย.
17 ธันวาคม 2544 00:58 น. - comment id 25504
เด็ดขาด ตามเคยนะ
17 ธันวาคม 2544 01:08 น. - comment id 25511
เยี่ยมมากครับ .... ตามอ่านงานของณธีร์ มาตลอดเลย
17 ธันวาคม 2544 08:06 น. - comment id 25555
อืม.......สงสัยจะโดนดอกเดียวถึงรอดมาได้ใช่ป่ะเอ่ย ถ้าโดนเป็นกำล่ะแย่เลย อิอิ..(อดแซวไม่ได้)(^_^).// กลอนเพราะมากค่ะ
17 ธันวาคม 2544 09:03 น. - comment id 25565
ชอบจัง ไพเราะที่สุดเลย
17 ธันวาคม 2544 12:46 น. - comment id 25615
ขอบคุณเป็นอันขาด *^_^*
17 ธันวาคม 2544 13:48 น. - comment id 25623
ภาษาดีจังเลย
18 ธันวาคม 2544 18:46 น. - comment id 25948
ยกนิ้วให้ค่ะ เก่งจริง จริง