...สมน้ำหน้าพวกที่ริมีรัก คงเจ็บหนักเจ็บหนานะสิหนอ ทั้งโดนเหยียบโดนย่ำช้ำเกินพอ งั้นข้าขอเหยียบซ้ำให้หนำใจ...
/๙/จอมมารขมังเวทย์/๙/ 4 ส.ค. 2548 13:19 น. - ID 79359 
2060
49
0
4 สิงหาคม 2548 13:32 น. - comment id 499641
จะเหยียบย่ำซ้ำเติมหรือเสริมส่ง เราจะปลงตรงนี้ไม่ลี้หาย เพราะอย่างไรเราไซร้ใกล้วางวาย ใจสลายแหลกสลายใกล้วายวางนานแล้วที่ไม่เห็นท่าน และหวังว่าท่านคงสบายดี
4 สิงหาคม 2548 13:36 น. - comment id 499644
จะเหยียบย่ำซ้ำเติมหรือเสริมส่ง เราจะปลงตรงนี้ไม่ลี้หาย เพราะอย่างไรเราไซร้ใกล้วางวาย ใจสลายแหลกสลายใกล้วายวาง นานแล้วที่ไม่เห็นท่าน และหวังว่าท่านคงสบายดี ผู้หญิงไร้เงา 04 ส.ค. 48 - 13:32 ดีแล้วแหล่ะผู้หญิงฯยิ่งโดนรัก เจ้าก็มักจะหมองและร้องไห้ เดินออกมาเพื่อหนีจากนี้ไป แล้วจะไม่เจ็บหนักเพราะรักลวง ข้าสบายดี ข้ากำลังบำเพ็ญเพียรเพื่อสำเร็จวิชามารขั้นสุดยอด
4 สิงหาคม 2548 13:53 น. - comment id 499649
แม้เจ็บช้ำกล้ำกลืนกี่หมื่นหน วันฟ้าหม่นเมฆบังบดความสดใส โสมส่องแสงอร่ามงามเมื่อใด สุราลัยในฝันพลันเป็นจริง
4 สิงหาคม 2548 14:01 น. - comment id 499654
ถึงวันนี้พ่ายแพ้ก็แค่ช้ำ ใช่คนอื่นกระทำย่ำดวงจิต ต่อให้ถูกทับถมจมดินมิด ยอมรับผิดเพราะใจไม่ฟุ้งเฟ้อ
4 สิงหาคม 2548 14:09 น. - comment id 499656
จนกว่าจะสะใจในเธอนั้น ขอเชิญบั่นห้วงจินต์ให้สิ้นสลาย คนสูญค่าฤๅมีคนบ่นเสียดาย จวบชีพวายก็ไร้ใครเหลียวมอง
4 สิงหาคม 2548 14:14 น. - comment id 499660
กลอนของท่านสรรค์สร้างในทางกลับ ไม่ซึมซับแต่ทับถมให้จมดิ่ง ช่วยแถลงแจ้งหน่อยหนาอย่าประวิง ข้อเท็จจริงเป็นอย่างไรใคร่ขอฟัง ไม่เจอท่านเนิ่นนานจากวันนั้น กลอนผกผันล็อคใจใส่ห้องขัง เขาว่าดีท่านว่าร้ายไม่อินัง เขาว่าชังท่านกลับชอบแถมขอบคุณ แต่อย่างไรใคร่อยากคบเป็นสหาย มีผู้ร้ายเป็นเพื่อนคบคงอบอุ่น เขาว่าดีท่านกระแทกแหลกเป็นจุน กลอนละมุนท่านว่าด้อยคอยซ้ำเติม มีกลอนรักมากมายระบายเศร้า ดูงี่เง่าเขาโศกท่านฮึกเหิม เรื่องดอกไม้แลน้ำใจไม่เคยเติม ไม่เคยเสริมส่งใครในโลกา เถอะอย่างไรเรานั้นดันชื่นชอบ มองหลุดขอบแบบนี้ก็ดีหนา ไร้ปราณีแต่ใจจริงกลับเวทนา เกลียดน้ำตารอยยิ้มลวง...ดุจบ่วงใจ สมน้ำหน้าพวกบ้ารักหักใจซ้ำ เติมระกำว่าทอให้หวั่นไหว แม้ซ้ำเติมความจริงซ่อนความนัย กลับมาใหม่ครานี้......อย่าหนีจร คิดถึงจอมมารย์เสมอ...
4 สิงหาคม 2548 14:16 น. - comment id 499662
จะเพ้อพร่ำทำไมใจเราเลือก รักแค่เปลือกลวงตาพาหม่นหมอง สมน้ำหน้าตัวเองริเล่นลอง แหกปากฟ้องโทษใครคงไม่ดี
4 สิงหาคม 2548 14:19 น. - comment id 499663
มาเถอะมาสมน้ำหน้าพวกบ้ารัก เชิญเหยียบให้จมลงปลักกับดักนี่ ย่ำจนกว่าสำนึกได้ในชั่ว-ดี ย้ำอีกทีตอกความเจ็บเหน็บให้จำ
4 สิงหาคม 2548 14:24 น. - comment id 499667
ขอน้อมรับความช้ำด้วยกำแหง เชิญทิ่มแทงด้วยถนัดประหัตประหาร แม้นสักคำวิงวอนตอนทรมาน มิขอขานหลุดปากเพราะกระดากใจ
4 สิงหาคม 2548 14:28 น. - comment id 499669
หนทางแห่งความรักชะงักแล้ว ไร้วี่แววพบพานวันสุขสม แค่หนึ่งชีพรับทราบตราบสิ้นลม รักเคยพรมพร่างใจให้งดงาม
4 สิงหาคม 2548 14:54 น. - comment id 499679
ความทรงจำเตือนใจให้โหยหา และแล้วคำอำลาพารั้งฝัน นับแต่นี้ต่อไปไม่มีวัน ที่เป็นเงากันและกันตลอดไป
4 สิงหาคม 2548 15:28 น. - comment id 499702
ท่านไม่เคยรักใครเลยรึ.. ..
4 สิงหาคม 2548 15:35 น. - comment id 499711
วางกลอนเผื่อไว้ให้ตอบ ลักลอบเขียนกลอนตอนบ่าย วกวนจนเพี้ยนตาลาย ความหมายสับสนกลเรา ดั่งคนไร้ใจละเมอ พร่ำเพ้อขี้บ่นคนเหงา เปรยคำแล้วลับดับเงา จวบจนหายเศร้าจึ่งคืน คงนานชั่วนาตาปี กว่าดวงฤดีจักฟื้น เหคุเพราะล้ากว่าหยัดยืน จึงมิอยากตื่นขืนใจ ร่ายกลอนตอนจิตช้ำชอก เชิญตอกเชิญย่ำกระหน่ำใส่ จะมิเคืองโกรธโทษใคร สิ่งที่แล้วไปไม่จำ มาสิ ! มาเถอะ ! เชิญมา ! เข่นฆ่าหัวใจให้หนำ หากท่านใจร้ายหมายกระทำ เราจะมิพร่ำคำใด
4 สิงหาคม 2548 16:35 น. - comment id 499774
อ่ะ ๆ .... เกือบโดน .... คริ คริ .... แบบว่าหลุดออกมาได้อ่ะจ๊ะความช้ำ ... แต่ความรักทำไงมันก็ไม่ยอมหลุดออกมาจากใจซะที ...
4 สิงหาคม 2548 16:49 น. - comment id 499781
แม้เจ็บช้ำกล้ำกลืนกี่หมื่นหน วันฟ้าหม่นเมฆบังบดความสดใส โสมส่องแสงอร่ามงามเมื่อใด สุราลัยในฝันพลันเป็นจริง อัลมิตรา 04 ส.ค. 48 - 13:53 เมื่อเจ็บช้ำกล้ำกลืนมาหมื่นหน เธอยังทนยังทานหน้าด้านนี่ เมื่อฟ้าสางกลางคืนค่ำมาย่ำยี ความงามนี้หนีหาย..ไม่มีจริง!
4 สิงหาคม 2548 16:51 น. - comment id 499783
ถึงวันนี้พ่ายแพ้ก็แค่ช้ำ ใช่คนอื่นกระทำย่ำดวงจิต ต่อให้ถูกทับถมจมดินมิด ยอมรับผิดเพราะใจไม่ฟุ้งเฟ้อ อัลมิตรา 04 ส.ค. 48 - 14:01 ในวันนี้พ่ายแพ้เธอแค่ช้ำ แต่พ่ายซ้ำบ่อยหนักก็มักแหนง สุดท้ายอาจห่อเหี่ยวหมดเรี่ยวแรง จึงเสแสร้งดับชีวิต..อนิจจา!
4 สิงหาคม 2548 16:54 น. - comment id 499804
จนกว่าจะสะใจในเธอนั้น ขอเชิญบั่นห้วงจินต์ให้สิ้นสลาย คนสูญค่าฤๅมีคนบ่นเสียดาย จวบชีพวายก็ไร้ใครเหลียวมอง อัลมิตรา 04 ส.ค. 48 - 14:09 แน่นอนข้าสะใจกะไรนี่ เพราะไม่มีใครเขาเข้ามาสน ตามทางมารต้องแล่นโลดสันโดษตน ใครไม่บ่นถามหาข้าไม่กลัว
4 สิงหาคม 2548 17:20 น. - comment id 499821
บทเพลงมาร วิชามารไร้ใจไร้สัมผัส คงถนัดจึงสะใจใครไปทั่ว มองความรัก...มองผู้คนอย่างหม่นมัว แท้เจ้ากลัวความรักผลักทิ้งพลัน เพราะกลัวในเพื่อนมนุษย์จึงรุดฝึก จนล้ำลึกขมังเวทย์เขตขอบขั้น ทางแห่งมารใครผลาญรานรอนกัน จะสะบั้นแหลกไปในฝ่ามือ ใจเจ้าเอ๋ยอ่อนแอกลัวแพ้พ่าย จึงขึงลายเหี้ยมโหด....โฉดไว้หรือ สร้างชื่อเสียงเกรียงไกรให้คนลือ ตอกย้ำชื่อเสียงมาร...ผลาญพร่าคน เพราะแข็งนอกอ่อนในจึงไหวหวั่น ทอดตาพลันทั่วแผ่นดิน...ถิ่นสับสน กลัวผู้คนรู้ข้างในได้ทุกข์ทน กำแพงแห่งความมืดมนจนตรอกเอย
4 สิงหาคม 2548 17:35 น. - comment id 499829
กลอนของท่านสรรค์สร้างในทางกลับ ไม่ซึมซับแต่ทับถมให้จมดิ่ง ช่วยแถลงแจ้งหน่อยหนาอย่าประวิง ข้อเท็จจริงเป็นอย่างไรใคร่ขอฟัง ไม่เจอท่านเนิ่นนานจากวันนั้น กลอนผกผันล็อคใจใส่ห้องขัง เขาว่าดีท่านว่าร้ายไม่อินัง เขาว่าชังท่านกลับชอบแถมขอบคุณ แต่อย่างไรใคร่อยากคบเป็นสหาย มีผู้ร้ายเป็นเพื่อนคบคงอบอุ่น เขาว่าดีท่านกระแทกแหลกเป็นจุน กลอนละมุนท่านว่าด้อยคอยซ้ำเติม มีกลอนรักมากมายระบายเศร้า ดูงี่เง่าเขาโศกท่านฮึกเหิม เรื่องดอกไม้แลน้ำใจไม่เคยเติม ไม่เคยเสริมส่งใครในโลกา เถอะอย่างไรเรานั้นดันชื่นชอบ มองหลุดขอบแบบนี้ก็ดีหนา ไร้ปราณีแต่ใจจริงกลับเวทนา เกลียดน้ำตารอยยิ้มลวง...ดุจบ่วงใจ สมน้ำหน้าพวกบ้ารักหักใจซ้ำ เติมระกำว่าทอให้หวั่นไหว แม้ซ้ำเติมความจริงซ่อนความนัย กลับมาใหม่ครานี้......อย่าหนีจร คิดถึงจอมมารย์เสมอ... มนต์กวี 04 ส.ค. 48 - 14:14 กลอนของข้านี่แหล่ะนุ่มและหนัก ใครรู้จักก็จะจำไม่ทำด้วย ใครหลงทางหันหาอาจจะซวย อาจจะม้วยชีวันจนบรรลัย บทกวีที่แปลกและแตกต่าง คือแนวทางสร้างสรรค์นั้นหรือไม่ ที่จริงก็คือซากจากหัวใจ เพื่อสร้างให้ชีวิตติดปีกบิน วิถีทางแห่งมารมันไม่ง่าย ต้องทำลายความใสสดจนหมดสิ้น ดอกไม้จึงแห้งกรังถูกฝังกิน ไม่มีสินธุ์หลั่งไหลตามสายธาร คืนและวันเวลามันหว้าเหว่ ข้าจึงเห่ผีสางให้ย่างผ่าน เพื่อกัดกินมนุษย์ผู้เป็นหมู่มาร ดับสันดานชัวช้าในครานั้น จึงเกลียดนักเกลียดหนาพวกมนุษย์ มันช่างทรุดสุดเสื่อมไม่สร้างสรรค์ จึงสลักอักษราให้จาบัลย์ ให้ความฝันแหลกสลายกับสายลม เพราะไม่มีความรักในโลกนี้ และไม่มีคำว่าพอและเหมาะสม ข้าจึงจารวาจามากับตม เพื่อฝังจมความรักให้ลิบลับ
4 สิงหาคม 2548 17:48 น. - comment id 499839
จะเพ้อพร่ำทำไมใจเราเลือก รักแค่เปลือกลวงตาพาหม่นหมอง สมน้ำหน้าตัวเองริเล่นลอง แหกปากฟ้องโทษใครคงไม่ดี อัลมิตรา 04 ส.ค. 48 - 14:16 จะพร่ำเพ้อทำไมในเมื่อเลือก อยากกระเสือกกระสนคนนั้นคนนี้ สมน้ำหน้าอยากลองเล่นของดี คงเหมือนผีตายซากเหมือนอยากเจอ!
4 สิงหาคม 2548 17:51 น. - comment id 499840
มาเถอะมาสมน้ำหน้าพวกบ้ารัก เชิญเหยียบให้จมลงปลักกับดักนี่ ย่ำจนกว่าสำนึกได้ในชั่ว-ดี ย้ำอีกทีตอกความเจ็บเหน็บให้จำ อัลมิตรา 04 ส.ค. 48 - 14:19 ดีนักหนานังหนูรู้แล้วนี่ ทางที่ดีคนหกล้มต้องจมปลัก การเหยียบย่ำซ้ำเติมเหมือนเสริมรัก จงรู้จักและจำไว้ใส่ใจ
4 สิงหาคม 2548 17:54 น. - comment id 499841
หนทางแห่งความรักชะงักแล้ว ไร้วี่แววพบพานวันสุขสม แค่หนึ่งชีพรับทราบตราบสิ้นลม รักเคยพรมพร่างใจให้งดงาม อัลมิตรา 04 ส.ค. 48 - 14:28 นั่นหล่ะหนาอยากรักก็มักเศร้า มันเหมือนเงาอาฆาตอนาจแค้น เมื่อไม่เจ็บไม่จำยังรำแพน จึงเข้าแดนสังหารประจานตัว
4 สิงหาคม 2548 17:59 น. - comment id 499842
ขอน้อมรับความช้ำด้วยกำแหง เชิญทิ่มแทงด้วยถนัดประหัตประหาร แม้นสักคำวิงวอนตอนทรมาน มิขอขานหลุดปากเพราะกระดากใจ อัลมิตรา 04 ส.ค. 48 - 14:24 เชิญนอนลงตรงนี้นะที่รัก จะรู้จักชื่นชมความขมขื่น นั่นแหล่ะหนาอยากรักมักกล้ำกลืน ต้องสะอื้นร้องไห้ไร้คนแล
4 สิงหาคม 2548 18:02 น. - comment id 499843
ความทรงจำเตือนใจให้โหยหา และแล้วคำอำลาพารั้งฝัน นับแต่นี้ต่อไปไม่มีวัน ที่เป็นเงากันและกันตลอดไป อัลมิตรา 04 ส.ค. 48 - 14:54 ความทรงจำเลวร้ายคลายความเศร้า เชิญวิ่งเข้าไปหาอย่าหลับไหล โลกมืดมิดหม่นมัวกลัวกระไร จงเข้าไปสัมผัสเจ้าอาจเจอ!
4 สิงหาคม 2548 18:03 น. - comment id 499844
ท่านไม่เคยรักใครเลยรึ.. .. กุ้งหนามแดง 04 ส.ค. 48 - 15:28 ไม่เคย!
4 สิงหาคม 2548 18:17 น. - comment id 499851
วางกลอนเผื่อไว้ให้ตอบ ลักลอบเขียนกลอนตอนบ่าย วกวนจนเพี้ยนตาลาย ความหมายสับสนกลเรา ดั่งคนไร้ใจละเมอ พร่ำเพ้อขี้บ่นคนเหงา เปรยคำแล้วลับดับเงา จวบจนหายเศร้าจึ่งคืน คงนานชั่วนาตาปี กว่าดวงฤดีจักฟื้น เหคุเพราะล้ากว่าหยัดยืน จึงมิอยากตื่นขืนใจ ร่ายกลอนตอนจิตช้ำชอก เชิญตอกเชิญย่ำกระหน่ำใส่ จะมิเคืองโกรธโทษใคร สิ่งที่แล้วไปไม่จำ มาสิ ! มาเถอะ ! เชิญมา ! เข่นฆ่าหัวใจให้หนำ หากท่านใจร้ายหมายกระทำ เราจะมิพร่ำคำใด อัลมิตรา 04 ส.ค. 48 - 15:35 วางกลอนไว้ก่อนตอนบ่าย สายสายมาสบพบเข้า และแล้วโดนรักกระอักเอา จึ่งเศร้าจึ่งโศกโศกา อนาถนักรักนี้นี่สลาย จึงคล้ายรันทดหมดค่า ความหวังวกวนจนระอา อย่ามาร้องไห้กระไรเลย ไม่ต้องเชิญข้ามาเข่น ข้าเห็นข้าดูไม่อยู่เฉย ใครที่ข้าเห็นเป็นเชลย จะเย้ยจะหยันประพันธ์ความ จะเหยียบจะย่ำกระหน่ำกลับ ให้รับรู้ไว้ใช่พล่าม โลกไร้สวยสดไม่งดงาม อย่าถามอย่าเอ๋ยเพื่อเปรยใด ข้าเข้ามาบอกเพื่อตอกย้ำ ให้ช้ำให้หมองให้ร้องไห้ มาควักถ้วนทั่วเอาหัวใจ จะได้ไร้รักตลอดกาล!...
4 สิงหาคม 2548 18:19 น. - comment id 499852
อ่ะ ๆ .... เกือบโดน .... คริ คริ .... แบบว่าหลุดออกมาได้อ่ะจ๊ะความช้ำ ... แต่ความรักทำไงมันก็ไม่ยอมหลุดออกมาจากใจซะที ... แวะมาทักทาย ประสา มารฝึกหัด เจ้าค่ะ ... ทะเลใจ 04 ส.ค. 48 - 16:35 เดี๋ยวก็โดน ช้ำมาเพลาใด จะสมน้ำหน้าให้สาแก่ใจ
4 สิงหาคม 2548 18:27 น. - comment id 499858
หากสาใจทำไปเถิด หากว่าเกิดความสุขเต็มใจให้ ไม่ว่าวันนี้หรือวันใด หากพอใจให้กระทำ .. เฮ่อ ....
4 สิงหาคม 2548 18:33 น. - comment id 499859
บทเพลงมาร วิชามารไร้ใจไร้สัมผัส คงถนัดจึงสะใจใครไปทั่ว มองความรัก...มองผู้คนอย่างหม่นมัว แท้เจ้ากลัวความรักผลักทิ้งพลัน เพราะกลัวในเพื่อนมนุษย์จึงรุดฝึก จนล้ำลึกขมังเวทย์เขตขอบขั้น ทางแห่งมารใครผลาญรานรอนกัน จะสะบั้นแหลกไปในฝ่ามือ ใจเจ้าเอ๋ยอ่อนแอกลัวแพ้พ่าย จึงขึงลายเหี้ยมโหด....โฉดไว้หรือ สร้างชื่อเสียงเกรียงไกรให้คนลือ ตอกย้ำชื่อเสียงมาร...ผลาญพร่าคน เพราะแข็งนอกอ่อนในจึงไหวหวั่น ทอดตาพลันทั่วแผ่นดิน...ถิ่นสับสน กลัวผู้คนรู้ข้างในได้ทุกข์ทน กำแพงแห่งความมืดมนจนตรอกเอย มารแมงมุม 04 ส.ค. 48 - 17:20 มารแมงมุมตัวน้อยด้อยฤทธี จะขยี้ให้ขยาดขาดสะบั้น มาจองหองพองขนจนตัวคัน จะฆ่าพลันก็กระไรไม่ปราณี ให้กลับไปฝึกวิชามาหมื่นครั้ง เจ้าก็ยังแพ้ได้แล้วพ่ายหนี มาเถิดมายอมสยบจบชีวี ตัวข้านี้จะลองเล่นเป็นอาจารย์ มาว่าข้าเหี้ยมโหดโฉดไปทั่ว เจ้าคงกลัวโศกาไม่กล้าผ่าน เสียแรงที่ขึ้นชื่อว่าคือมาร แต่กลับจารอักษรว่าอ่อนแอ ชื่อจอมมารข้าหรือ..คือผู้กล้า! ใครมาท้าข้าเข่นเป็นแน่แน่ พลังมารเหลือร้ายไม่เชือนแช ไม่เคยแพ้ผู้ใดในปฐพี!
4 สิงหาคม 2548 18:35 น. - comment id 499860
หน้าส่วนตัว
หากสาใจทำไปเถิด
หากว่าเกิดความสุขเต็มใจให้
ไม่ว่าวันนี้หรือวันใด
หากพอใจให้กระทำ
..
เฮ่อ ....
ทะเลใจ 04 ส.ค. 48 - 18:27
เพราะพอใจจึงทำ
จึงตอกย้ำให้ร้องไห้
ไม่ว่าวันนี้หรือวันใด
ถ้าพอใจ..จะทำ!
4 สิงหาคม 2548 18:45 น. - comment id 499866
หากสาใจทำไปเถิด
หากว่าเกิดความสุขเต็มใจให้
ไม่ว่าวันนี้หรือวันใด
หากพอใจให้กระทำ
..
เฮ่อ ....
ทะเลใจ 04 ส.ค. 48 - 18:27
เพราะพอใจจึงทำ
จึงตอกย้ำให้ร้องไห้
ไม่ว่าวันนี้หรือวันใด
ถ้าพอใจ..จะทำ!
/๙/จอมมารขมังเวทย์/๙/ 04 ส.ค. 48 - 18:35
อายุไขอยู่ได้ไม่นาน
วันวานไม่หวนคืน
หากสิ่งใดทำใจชื้น
ก็มิฝืนหากสุขใจ ..
4 สิงหาคม 2548 18:54 น. - comment id 499878
หากสาใจทำไปเถิด
หากว่าเกิดความสุขเต็มใจให้
ไม่ว่าวันนี้หรือวันใด
หากพอใจให้กระทำ
..
เฮ่อ ....
ทะเลใจ 04 ส.ค. 48 - 18:27
เพราะพอใจจึงทำ
จึงตอกย้ำให้ร้องไห้
ไม่ว่าวันนี้หรือวันใด
ถ้าพอใจ..จะทำ!
/๙/จอมมารขมังเวทย์/๙/ 04 ส.ค. 48 - 18:35
อายุไขอยู่ได้ไม่นาน
วันวานไม่หวนคืน
หากสิ่งใดทำใจชื้น
ก็มิฝืนหากสุขใจ ..
ทะเลใจ 04 ส.ค. 48 - 18:45
อายุไขเจ้าสิบกว่าปี
แต่ข้านี้นิรันดร์
สิ่งใดที่ใครหมายมั่น
ข้าจะดับมันคามือ!
4 สิงหาคม 2548 18:55 น. - comment id 499879
อันเวลละเวลลวงรึบ่วงกรรม แสลงคำซ้ำทอดกระเทียบที่ กรรมเก่ามีอยู่แล้วใช่จะดี จะเปรียบปรึให้เปรมอกนรกจะกิน กลับทางเกิดสวนแปรกระแสวก ยกนรกทับสวรรค์ให้พลันสิ้น เหยียบชาวเราชาวนักรักประทับดิน จะจับกินก็เชิญเถิดท่านจอมมาร แม้นเราตายตายต่อเพียงตัวเปล่า วิญญาณจิตเราชาวจะไม่ผลาญ จะกอบรักเกี่ยวโลกบรรเจิดกาล ให้ขับขานเพลงรักบรรทับชน แม้นตายตกตกตายเพราะรัก.. ชอบ จะโปรยกอบนอบโรยในทุกหน แม้นได้รักสักได้เสี้ยวใจคน ก็คุ้มคนคุ้มค่าราคาใจ ดีหรือว่าเกิดมาแล้วไม่รัก หรือจักสักเต็มมนุษย์เสียที่ไหน หรือหากท่านจอมมารคงไม่ประไร ข้าลาไกลท่านไปเทิญ(ขอให้ท่าน)จำเริญดี \"อกหักดีกว่ารักไม่เป็น\" ท่านแจงเห็นคุณค่ามาเฉิดชี้ แม้นรักแล้วยังไม่สมดั่งประดี คงจะมีสักครั้งประดังใจ ถ้าไม่รักแล้วจะเห็นหรือทางส่อง คงงมข้องโข่งขลัวมัวมืดใบ้ เหมือนเดินลึกอุโมงค์ไม่สาดไฟ จะส่องได้สุดทางคงลางเลือน \"ขอเย้าหน่อยนะครับ\"
4 สิงหาคม 2548 19:01 น. - comment id 499888
4 สิงหาคม 2548 19:21 น. - comment id 499905
อันเวลละเวลลวงรึบ่วงกรรม แสลงคำซ้ำทอดกระเทียบที่ กรรมเก่ามีอยู่แล้วใช่จะดี จะเปรียบปรึให้เปรมอกนรกจะกิน กลับทางเกิดสวนแปรกระแสวก ยกนรกทับสวรรค์ให้พลันสิ้น เหยียบชาวเราชาวนักรักประทับดิน จะจับกินก็เชิญเถิดท่านจอมมาร แม้นเราตายตายต่อเพียงตัวเปล่า วิญญาณจิตเราชาวจะไม่ผลาญ จะกอบรักเกี่ยวโลกบรรเจิดกาล ให้ขับขานเพลงรักบรรทับชน แม้นตายตกตกตายเพราะรัก.. ชอบ จะโปรยกอบนอบโรยในทุกหน แม้นได้รักสักได้เสี้ยวใจคน ก็คุ้มคนคุ้มค่าราคาใจ ดีหรือว่าเกิดมาแล้วไม่รัก หรือจักสักเต็มมนุษย์เสียที่ไหน หรือหากท่านจอมมารคงไม่ประไร ข้าลาไกลท่านไปเทิญ(ขอให้ท่าน)จำเริญดี \"อกหักดีกว่ารักไม่เป็น\" ท่านแจงเห็นคุณค่ามาเฉิดชี้ แม้นรักแล้วยังไม่สมดั่งประดี คงจะมีสักครั้งประดังใจ ถ้าไม่รักแล้วจะเห็นหรือทางส่อง คงงมข้องโข่งขลัวมัวมืดใบ้ เหมือนเดินลึกอุโมงค์ไม่สาดไฟ จะส่องได้สุดทางคงลางเลือน \"ขอเย้าหน่อยนะครับ\" ธรรมาภิวัฏ 04 ส.ค. 48 - 18:55 ไม่ได้กล่าวกลับกลอกหลอกกระทบ ไม่ได้พบความหมายเมื่อไม่เห็น ไม่ได้แสร้งสร้างคำตามแต่เป็น ไม่ได้เย็นเมื่อร้อนบนฟอนไฟ นรกเป็นนรกในอกนั่น สวรรค์เป็นสววรค์นั้นหรือไม่ ก็แล้วแต่ดีร้ายเมื่อตายไป มิเคยกลับสลับให้ใครวกวน เพียงกล่าวกลอนแปลกแยกด้วยแตกต่าง ตามแนวทางบริสุทธิ์เพราะหลุดพ้น จึ่งเขียนขีดกิเลสหมู่ของผู้คน ที่สับสนเสแสร้งบนแหล่งนี้ ก็เหมือนหนึ่งความรักมักพูดว่า คนไหนวิ่งเข้าหาตาบอดนี่ ใดมีรักมักไร้สุขอยู่ทุกที ใบราณมีคำกล่าวจงเข้าใจ ชอบอกหักมักช้ำระกำจิต ชอบชีวิตหม่นหมองและร้องไห้ เชิญออกมาหยิบจับรับรักไป เจ้าจะได้เจ็บหนักเพราะรักลวง การไม่รักมักจะสุขอยู่ทุกแห่ง ไม่ต้องแสร้งสอพลอรอคนห่วง ไม่ต้องพบความช้ำระกำทรวง หลุดจากห้วงแห่งโศกโลกโสมม ปิดประตูแล่นโลดความโหดร้าย ให้รักหายรักห่างคือทางสม ชีวิตจะเข้าที่และภิรมย์ แล้วชื่นชมความหม่นของโลกมืด!...
4 สิงหาคม 2548 19:22 น. - comment id 499906
ความคิดเห็นที่ 34 : หมายเลข 503041 ทะเลใจ 04 ส.ค. 48 - 19:01
4 สิงหาคม 2548 21:18 น. - comment id 499946
โอ้จอมมารท่านไยใจร้ายนัก สมน้ำหน้าคนช้ำรักอย่างหักหาญ ความรักอยู่คู่หล้ามากัปป์กาล โลกสุขศานติ์เพราะรักและเมตตา แม้ไม่รักผู้อื่นไม่ฝืนท่าน องคุลีมาลยังกลายกลับดับมิจฉา บำเพ็ญตนพ้นบ่วงห้วงมายา คือสุดยอดวิชา..ที่แท้จริง อิอิ..มาร่วม ลุยไถ..ยั้งๆ มือมั่งนะ ข้ายังไม่ได้เทินโปร..
4 สิงหาคม 2548 23:09 น. - comment id 500012
..ไม่มีรักใช่จะสุขไปทุกแห่ง หัวใจแล้งแห้งผากมากจริงหนอ ท่านจอมมารฯคงโดนย่ำช้ำเกินพอ จึงมาพ้อต่อว่าสาสมใจ....หนทางมารเทาหม่นล้นความเหงา คงโศกเศร้าพ่ายแพ้เกินแก้ไข จึงเผาผลาญความคิดทั้งจิตใจ ซุกซ่อนไว้.เหยียบย่ำกระหน่ำเพลิน.
..ไม่เคยรักรู้ได้ไง..ว่าใจเจ็บ เหมือนหยิกเล็บเจ็บเนื้อชัด..คงขัดเขิน ทำเหี้ยมโหดโฉดชั่วมั่วให้เพลิน ท่านเผชิญมาก่อน..ถึงร้อนรน..
..ปิดประตูแล่นโลดความโหดร้าย เหยียบรักหายกลบเกลือนเหมือนไม่สน ทั้งๆ ที่ใจท่านมารฯ..เวียนวน หนีไม่พ้น...รักดอก.อย่าหลอกตน..
..~-~..
4 สิงหาคม 2548 23:23 น. - comment id 500019
มาสารภาพว่ารักจอมมารผลาญรักสิ้น ตราบชั่วสิ้นดินสิ้นฟ้าอย่ารู้จัก ความรักเอยไม่สุขเลยมันทุกข์หนัก หากบ้ารักไปงั้นงั้นแค่ฝันลวง
5 สิงหาคม 2548 00:27 น. - comment id 500034
ฆ่าให้ตายกี่ครั้งก็ยังรัก ถึงอกหักล้านหนคงทนไหว เชิญพิฆาตชีวาเพื่อสาใจ ยอมก้มหน้ารับไว้ใจทรนง
5 สิงหาคม 2548 00:30 น. - comment id 500035
บทเรียนที่ซื้อมาราคาแพง เพราะตะแบงเชื่อในหัวใจเขา เหมือนคนโง่หนักหนาปัญญาเบา นั่งจับเจ่าจนเขาว่าพวกบ้ารัก
5 สิงหาคม 2548 07:06 น. - comment id 500059
หูๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆโห อะไรกันนักหนา
5 สิงหาคม 2548 07:07 น. - comment id 500060
ความคิดเห็นที่ 36 : หมายเลข 503059 ความคิดเห็นที่ 34 : หมายเลข 503041 ทะเลใจ 04 ส.ค. 48 - 19:01 /๙/จอมมารขมังเวทย์/๙/ 04 ส.ค. 48 - 19:22
5 สิงหาคม 2548 10:24 น. - comment id 500141
เป็นจอมมาร ใจร้าย ใครใครเกลียด แล้วยังจะ คอยเชือด คนมีรัก เข้ามาสม น้ำหน้า คนช้ำนัก จึงสนใจ ใครทัก ท่านจอมมาร เหตุอันใด น้ำใจ จึงหดหาย โดนผู้หญิง ทำร้าย มากเกินขาน จึงได้เก็บ ความช้ำ มาระราน เที่ยวประจาน ตอกย้ำ ซ้ำเติมคน ท่านไร้ใจ จึงไร้รัก มาปักอก เหมือนท่านตก นรก มาหมื่นหน ตายกี่ชาติ ก็ยังขาด รักจากคน ทั้งตัวตน จิตใจ โหยไห้ครวญ เพียงอยากฟัง เหตุผล กลใดเล่า จึงทำเจ้า แปรเปลี่ยน และสับสน เป็นจอมมาร ดีนักหรือ จึงเกลียดคน หรือท่านแสน อับจน คนรักเอยยยยยยยย แวะมาอ่านผ่านมาทัก รักดอกจึงหยอกเย้า อ้าว...อย่าพึ่งฝังเขี้ยวที่คอดิ
8 สิงหาคม 2548 14:59 น. - comment id 501180
เฮ้ .. ตื่น สิ นอน หลับ ทับ สิทธิ์ นี่ หว่า ... กิ้ว ๆ
9 สิงหาคม 2548 07:53 น. - comment id 501462
สู้เขาสิท่านจอมมาร.....อย่าให้หยันได้ว่าจอมมารนั้นอ่อนแอ
9 สิงหาคม 2548 18:05 น. - comment id 501923
โอ้จอมมารท่านไยใจร้ายนัก สมน้ำหน้าคนช้ำรักอย่างหักหาญ ความรักอยู่คู่หล้ามากัปป์กาล โลกสุขศานติ์เพราะรักและเมตตา แม้ไม่รักผู้อื่นไม่ฝืนท่าน องคุลีมาลยังกลายกลับดับมิจฉา บำเพ็ญตนพ้นบ่วงห้วงมายา คือสุดยอดวิชา..ที่แท้จริง อิอิ..มาร่วม ลุยไถ..ยั้งๆ มือมั่งนะ ข้ายังไม่ได้เทินโปร.. dark side of mind 04 ส.ค. 48 - 21:18 เพราะข้าคือจอมมารกังวานโลก เรื่องไหนโศกหมองเศร้าวิ่งเข้าหา เพราะเรื่องรักมักหลงวงมายา จึงรู้ว่าโศกนักเรื่องรักนี้ เพราะใดใดมีรักมักมีทุกข์ ไร้ซึ่งสุขทุกสิ่งก็จริงนี่ มนุษย์หมู่ทุกผู้ต่างรู้ดี เมื่อเสียทีพลาดท่าข้าจึงเหยียบ!
9 สิงหาคม 2548 18:20 น. - comment id 501935
..ไม่มีรักใช่จะสุขไปทุกแห่ง หัวใจแล้งแห้งผากมากจริงหนอ ท่านจอมมารฯคงโดนย่ำช้ำเกินพอ จึงมาพ้อต่อว่าสาสมใจ.. ..หนทางมารเทาหม่นล้นความเหงา คงโศกเศร้าพ่ายแพ้เกินแก้ไข จึงเผาผลาญความคิดทั้งจิตใจ ซุกซ่อนไว้.เหยียบย่ำกระหน่ำเพลิน. ..ไม่เคยรักรู้ได้ไง..ว่าใจเจ็บ เหมือนหยิกเล็บเจ็บเนื้อชัด..คงขัดเขิน ทำเหี้ยมโหดโฉดชั่วมั่วให้เพลิน ท่านเผชิญมาก่อน..ถึงร้อนรน.. ..ปิดประตูแล่นโลดความโหดร้าย เหยียบรักหายกลบเกลือนเหมือนไม่สน ทั้งๆ ที่ใจท่านมารฯ..เวียนวน หนีไม่พ้น...รักดอก.อย่าหลอกตน.. ..~-~.. ผ่านมา 04 ส.ค. 48 - 23:09 เปิดประตูเสียเถิดเปิดต้อนรับ เพื่อพบกับความสุขในทุกสิ่ง นั่นคือโลกของข้าอย่าท้วงติง ว่าแท้จริงมารเท่านั้นนิรันดร หนทางแห่งจอมมารจึงผ่านมา ให้รู้ว่าจิตใจไม่เหมือนก่อน มันมีแต่ชั่วร้ายหลายขั้นตอน ตามหลอกหลอนชีวิตเป็นนิจมา จึงเกิดโลกสีหม่นของคนบาป ข้าจะสาปให้เป็นจุนหมดคุณค่า เอาแดดร้อนแผดเผาเงาจันทรา ให้รู่ว่าโลกมนุษย์สุดโหดร้าย จึงเหยียบย่ำซ้ำเติมเสริมให้เศร้า ให้วิ่งเข้าหาแต่ความแพ้พ่าย จึงเหยียบย่ำซ้ำเติมเสริมความตาย ให้ดับหายความสุขทุกผู้คน!
9 สิงหาคม 2548 18:22 น. - comment id 501938
มาสารภาพว่ารักจอมมารผลาญรักสิ้น ตราบชั่วสิ้นดินสิ้นฟ้าอย่ารู้จัก ความรักเอยไม่สุขเลยมันทุกข์หนัก หากบ้ารักไปงั้นงั้นแค่ฝันลวง ผู้หญิงรักจอมมาร 04 ส.ค. 48 - 23:23 ดีแล้วหล่ะนังหนูแกผู้หญิง ก็ควรหยิ่งจองหองและพองขน ความรักซ่อนอดสูของผู้คน หากไปค้นหามันจะบรรลัย!
9 สิงหาคม 2548 18:25 น. - comment id 501941
ฆ่าให้ตายกี่ครั้งก็ยังรัก ถึงอกหักล้านหนคงทนไหว เชิญพิฆาตชีวาเพื่อสาใจ ยอมก้มหน้ารับไว้ใจทรนง อัลมิตรา 05 ส.ค. 48 - 00:27 จะฆ่าเจ้าไปใยในเมื่อรู้ สู้ให้อยู่เพื่อสนองการหมองเศร้า ร่ายวิชากลัดกลุ้มเข้ารุมเร้า เพื่อให้เจ้าแตกสลายตายทั้งเป็น
9 สิงหาคม 2548 18:30 น. - comment id 501943
บทเรียนที่ซื้อมาราคาแพง เพราะตะแบงเชื่อในหัวใจเขา เหมือนคนโง่หนักหนาปัญญาเบา นั่งจับเจ่าจนเขาว่าพวกบ้ารัก อัลมิตรา 05 ส.ค. 48 - 00:30 เถอะมาอ่านบทเรียนข้าเขียนไว้ ควักหัวใจโยนไปให้ผีป่า เจ้าจะรู้โลกนี้ดีหนักหนา เมื่อรู้ว่าจิตใจรักไม่เป็น
9 สิงหาคม 2548 18:30 น. - comment id 501944
หูๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆโห อะไรกันนักหนา ทรายกะทะเล 05 ส.ค. 48 - 07:06
9 สิงหาคม 2548 18:31 น. - comment id 501945
ความคิดเห็นที่ 36 : หมายเลข 503059 ความคิดเห็นที่ 34 : หมายเลข 503041 ทะเลใจ 04 ส.ค. 48 - 19:01 /๙/จอมมารขมังเวทย์/๙/ 04 ส.ค. 48 - 19:22 ทะเลใจ 05 ส.ค. 48 - 07:07
10 สิงหาคม 2548 15:08 น. - comment id 502266
เป็นจอมมาร ใจร้าย ใครใครเกลียด แล้วยังจะ คอยเชือด คนมีรัก เข้ามาสม น้ำหน้า คนช้ำนัก จึงสนใจ ใครทัก ท่านจอมมาร เหตุอันใด น้ำใจ จึงหดหาย โดนผู้หญิง ทำร้าย มากเกินขาน จึงได้เก็บ ความช้ำ มาระราน เที่ยวประจาน ตอกย้ำ ซ้ำเติมคน ท่านไร้ใจ จึงไร้รัก มาปักอก เหมือนท่านตก นรก มาหมื่นหน ตายกี่ชาติ ก็ยังขาด รักจากคน ทั้งตัวตน จิตใจ โหยไห้ครวญ เพียงอยากฟัง เหตุผล กลใดเล่า จึงทำเจ้า แปรเปลี่ยน และสับสน เป็นจอมมาร ดีนักหรือ จึงเกลียดคน หรือท่านแสน อับจน คนรักเอยยยยยยยย แวะมาอ่านผ่านมาทัก รักดอกจึงหยอกเย้า อ้าว...อย่าพึ่งฝังเขี้ยวที่คอดิ sun strom 05 ส.ค. 48 - 10:24 ยิ่งเกลียดนักเกลียดหนาข้ายิ่งชอบ เห็นคนบอบช้ำหนาข้ายิ่งสน แน่นอนหล่ะใครระกำช้ำกมล ข้าชอบรนระรานพาลซ้ำเติม เมื่อเห็นคนช้ำชอกจึงตอกย้ำ ให้กลืนกล้ำสู่สิงยิ่งยิ่งเพิ่ม จึงถุยคำสมน้ำหน้ามาประเดิม และเหยียบเสริมสอดแทรกให้แตกตาย เพราะอยากรักอยากหลงทำไมเล่า เมื่อพวกเจ้าช้ำจิตก็คิดพ่าย ถูกรักหลอกชอกช้ำระกำกาย ก็มลายเหมือนกันอยู่นั่นไง หล่ะนี่คือเหตุผลของคนพาล และจอมมารอย่างข้าจึงมาได้ เพื่อมาเหยียบมาย่ำให้ช้ำใจ ไม่ทันใดก็จะพบกับสุขแล้ว!
10 สิงหาคม 2548 15:09 น. - comment id 502268
เฮ้ .. ตื่น สิ นอน หลับ ทับ สิทธิ์ นี่ หว่า ... กิ้ว ๆ อัลมิตรา 08 ส.ค. 48 - 14:59 กำลังหลับสบายอยู่เชียว เจ้าไม่น่ามาปลุกข้าเลย
10 สิงหาคม 2548 15:10 น. - comment id 502269
สู้เขาสิท่านจอมมาร.....อย่าให้หยันได้ว่าจอมมารนั้นอ่อนแอ มนต์กวี 09 ส.ค. 48 - 07:53 .ในปฐพีนี้ไม่มีใครสู้ข้าได้หรอก เพราะข้าสำเร็จวิชามารขั้นสุดยอดแล้ว 5555 555 5555
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
