ชีวิต ม.ปลาย

CoSmO

ชีวิตเด็กม.ปลายนั้นลำบาก 
แสนเหนื่อยยากกลายเป็นซากน่าสมเพช 
เจอฟิสิกส์ทรมานเหมือนเป็นเอดส์ (ไม่เคยเป็นหรอก) 
แสนปวดเนตรปวดพระheadปวดบาทา 
คิดถึงเลขฟังก์ชั่นภาคตัดกรวย 
เลขสวยสวยมอดม้วยจะตายหนา 
เหลือแต่ x เหลือแต่ y ไม่มีค่า 
แล้วจะหาคำตอบยังไงดี 
วันนั้นสอบเคมีแสนอนาถ 
เลขลงตัวประสาทอะไรนี่ 
หาไม่ได้ตัดไม่ได้วายชีวี 
เมื่อไม่มีคาสิโอแสนปวดใจ 
อนิจจังสังขารนั้นไม่เที่ยง 
เจอพระพุทธฯเราก็เดี้ยงไปไหนไหน 
สี่สิบข้อครึ่งชั่วโมงแสนบรรลัย 
จะอยู่ทำทำไมเปลืองเวลา 
ทั้งมะเร็งโรคหัวใจแต่กำเนิด (Congenital Heart Disease) 
เบาหวานเกิดฮอร์โมนเพิ่มน่าสงสาร 
โรคข้อเสื่อมความดันตามรุกราน (Rheumatic Heart Disease) 
ปวดกบาลเขาก็งอกเหมือนกระบือ 
เกลียดคนม่อคนหลายใจคนเจ้าชู้ 
ดู ดู๊ ดู อิเหนาข้อสอบอื้อ 
ออกจากห้องเห็นหน้าเพื่อนเหมือนกระสือ 
อีซื้อบื้อกะอีแค่สะกดคำ (หึ! กะอีแค่เหรอ!!!) 
"ไอเลิฟยูจริงจริงไม่กลิ้งกรอก" 
ฮิตเลอร์บอกเลนินน่าขมขำ 
แต่ใจจริงจูบมุโส(ลินี)เป็นประจำ 
เหมือนผีอำเก็บไปฝันกันทั้งคืน (กรี๊ด! ฮิตเลอร์เป็น...) 
อังกฤษหลักอังกฤษเสริมทำเราบ้า 
คะแนนสอบออกมาแดงเป็นปื้น 
gerundsบ้าคำศัพท์บอทนกล้ำกลืน 
สอบเสร็จยืนเหงื่อตกจะเป็นลม 
Computerตอนเรียนสนุกสนาน 
แต่หัวบานเจอข้อสอบเหมือนยาขม 
โดนครูเหยียบครูย่ำคะแนนจม (กดคะแนนไง) 
แสนระทมเจ็บใจใครช่วยที 
ทั้งยีนเด่นยีนด้อยเริ่มปรากฏ 
คะแนนสดชีวฯเร็วจริงนี่ 
ยังไม่ทานแปะประจาน อึ๋ย แหวะ ยี๊ -_-' 
ทั้งชีวีแทบมลายกลายเป็นควัน 
อาขยานนี้อ่านแล้วอย่าคิดมาก 
อย่าถือสาคนบ้านะครับท่าน 
มันคันไม้คันมืออยากแต่งกัน 
ชีวิตรันทดจริงจริงเด็กม.ปลาย