เจ็บมากหรือ ล้มลง ที่ตรงนี้ ตรงที่ทุกข์ ทับถม ตรมมากไหม ตรงที่คน หลายคน ไม่เข้าใจ ตรงที่ ความอ่อนไหว ในใจมี ท่าน ผ.อ. จะเอางาน ที่เลิศหรู และเพื่อนครู ก็วิ่งชน จนต้องหนี เมื่อมีความ ขัดแย้ง แย่งทำดี คนที่มี กิเลศ เหมือนเปรตชิง มาทะเลาะ เพราะต้องการ งานเอาหน้า สร้างคุณค่า ลมลม ชมกันยิ่ง งานที่โรย ด้วยผักชี ช่างดีจริง ทุกทุกสิ่ง แม้เหยียบย่ำ ทำกันเอง มัวแต่เลีย จนลิ้นบ้าง ช่างน่าขัน น้ำลายนั่น พ่นเข้าไป ใช้ข่มเหง เบื่อแสนเบื่อ เมื่อเห็น เป็นนักเลง เข่ไม่เกรง บาปกรรม ที่ทำเลย วงการอื่น จะมีเป็น เช่นนี้ไหม หรือเกลื่อนไป ช่วยตอบ หน่อยเพื่อนเอ๋ย อย่ามัวนิ่ง หรือจะเป็น เหมือนเช่นเคย มาเถิดเหวย บอกกล่าว เล่าสูกัน....ฟังแหน่...
ครูพิม 9 ธ.ค. 2549 21:24 น. - ID 96047 
1208
8
0
9 ธันวาคม 2549 21:30 น. - comment id 634808
...เขียนผิดหลายที่ ไม่ควรได้รับการอภัยเพราะคิดไป ..เขียนไป....แต่อย่างไรก็ขออภัยก็แล้วกันนะคะ.... (เข่ไม่เกรง บาปกรรม ที่ทำเลย) ขอแก้เป็น ช่างไม่เกรง บาปกรรม ที่ทำเลย....
9 ธันวาคม 2549 22:28 น. - comment id 634815
มีคื่อกั่นแหล่วครู
9 ธันวาคม 2549 22:33 น. - comment id 634817
ทุกวงการย่อมมีที่แปลกแยก งานจึงแตกกระเซ็นสายดุจหลายขั้ว บ้างยกอ้างสิ่งดี..นี่ของตัว ส่วนความชั่วผลักออก..บอกไม่เอา ย่อมปรากฏประปรายเรียงรายเห็น ผู้อยากเด่นสูงค่าเหนือกว่าเขา ทำทีท่ากระฉับกระเฉงดุจเบ่งเงา วางตนเก๋าเกินใครเพื่อให้เกรง ครั้นประสบอารมณ์ไม่สมหวัง กลับสุดรั้งหัวใจมิให้เส็ง แท้คนเก๋าปากกล้าด่าเป็นเพลง โธ่ !!..คนเก่งถูกอัตตาพาครอบงำ คือเรื่องจริงเขียนให้ใช่ยกอ้าง เห็นตัวอย่างมากมายคล้ายยังขำ อันดีชั่วอย่างไร..ใครกระทำ ประเดี๋ยวกรรมย่อมส่งผลคนนั้นแล ...บัวปริ่มน้ำ...
10 ธันวาคม 2549 08:35 น. - comment id 634842
วงการอื่นก็มีค่ะ แล้วแต่ว่าจะรุนแรงถึงขั้นไหนเท่านั้นเองค่ะ
10 ธันวาคม 2549 10:54 น. - comment id 634888
ปล่อยวางครับ ทำดีที่สุดจะได้สบายใจ ทำหน้าที่ให้ดี.
10 ธันวาคม 2549 15:58 น. - comment id 634937
ซาหวัดดีค่ะคุณครู ตระกูลเจนก็เป็นครูกันเกือบหมดอ่ะจ้า แต่ว่าเค้าไม่เครียดเพราะมีธุรกิจส่วนตัวกันด้วย หุหุ
สู้ๆๆนะจ๊ะ ครูคือแม่พิมพ์ของชาติ...ยังงัยก็ขาดเสียไม่ได้ รักคุณครูค่ะ
10 ธันวาคม 2549 18:52 น. - comment id 634953
...หวัดดีครับคุณครู ที่มหาลัยผมก็เห็นเยอะเหมือนกันครับ โดยเฉพาะพวกอาจารย์บางท่าน สอนก็งั้นๆ สอนบ้าง ไม่สอนบ้างแต่อยากได้ผลงานการสร้าง แหม..วิ่งกันวุ่น เอ๊ะ...ควรหรือเปล่าที่บังอาจว่าอาจารย์ตัวเอง
10 ธันวาคม 2549 20:05 น. - comment id 634972
ทะเลใจ อัลมินตรา คนไกลใจใกล้ เจนจัดให้ ว.มหรรณวา...ขอบคุณมากค่ะ..ครูพิม อยากมีธุรกิจส่วนตัวบ้างจังเลย...แต่ก็ยังรักเด้กอยู่ค่ะ
10 ธันวาคม 2549 20:07 น. - comment id 634973
สวัสดีค่ะครูพิม ทำงานหนักเพื่อเด้กๆที่จะเป็นผู้ใหญ่ที่ดีในวันข้างหน้า..เอาน๊า..ไม่เป็นไร เพื่อเด้กๆของเรา
10 ธันวาคม 2549 20:13 น. - comment id 634975
เพราะดีค่ะ คล้ายๆประชดอะไรบางอย่างนะค่ะ แต่ถ้าผู้แต่งจะแต่งบทใหม่อีกช่วยบอกด้วยนะค่ะ
10 ธันวาคม 2549 21:19 น. - comment id 634985
สวิงสวายกระจายเต็มบ่อ เพน้าพะนออ้อล้อเต็มขัน งานของใครใช่หัวมัน งานฉันผู้เดียวเที่ยวโพนทนา....อิอิ
แก้วประเสริฐ.
11 ธันวาคม 2549 02:21 น. - comment id 635022
....นี่แหละหนอคนเรา......
11 ธันวาคม 2549 09:25 น. - comment id 635028
ท้อใยเมื่อใจยังเต้น เมื่อเส้นเลือดยังแดงฉาน ความหวังยังเข้มเต็มมาลย์ กล้าหาญเถิดสูสู้ไป สู้นะครับคุรครูพิม...เป็นกำลังจให้นะครับ บุคคลใดทำให้ทุกข์ ท้อ ก็อย่าเก็บมาใส่ใจเลย.
11 ธันวาคม 2549 13:17 น. - comment id 635073
ด้วยแรงกาย มิสู้ได้ แรงลมปาก ถึงลำบาก ทำแต่งาน มิหาญสู้ ทำเพียงไหน เหนื่อยเพียงไหน ไม่เคยดู เฝ้ารับรู้ เพียงลมปาก กาฝากเอย **************************************** เคยเจอเหมือนกันค่ะ ทำงานนานหลายปี ยังไม่มีความดีเท่า คนที่ก้าวเข้ามาเพียงวันเดียว เป็นอย่างนี้ คนดีก็หนีหาย เหลือแต่เพียงคน..... ชาติวุ่นวาย คนแก่งแย่ง ขอเพียงคนดีเข้มแข็ง ฟ้าย่อมมีตา (สักวัน)
11 ธันวาคม 2549 13:57 น. - comment id 635079
สวัสดีค่ะเพื่อนๆ..ไร่ไก่ คนไม่มีหัวจาย แก้วประเสริฐ เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย ก้อนดิน และน้ำผึ้งเดือนห้า... จริงๆก้พออยู่ได้ค่ะ..ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม
11 ธันวาคม 2549 16:35 น. - comment id 635106
น้องพิม มีเหมือนกันทุกทีค่ะ อย่าหวั่นไหวนะคะ เป็นกำลังใจให้น้องพิมเสมอจ้า
11 ธันวาคม 2549 18:08 น. - comment id 635135
งานงมงมงายไร้สุข นั่งลุกทุกข์ใจใครเหมือน เหนื่อยล้าแต่ไม่แชเชือน เราเหมือนแม่พิมพ์อิ่มใจ ฯ
13 ธันวาคม 2549 14:45 น. - comment id 635762
สร้างคน สร้างชาติ ด้วยศาสตร์และศิลป์ ไทยทั่วถิ่นน้อมสรัทธาบูชาครู อดทนนะครูไทย...สู้ๆๆๆๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
