ฉันเฝ้ามองออกไปที่หน้าต่าง คืนเดือนร้างแลไปช่างใจหาย มีหมู่ดาวไร้เดือนเคียงข้างกาย ยามราตรีนี้คล้ายดั่งใจเรา อันหัวใจที่ไร้ซึ่งเรี่ยวแรง ไร้ซึ่งแสงเคลือบแคลงด้วยความเขลา เปรียบดาราดวงน้อยคอยเอื้อมเอา หยิบยืมแสงจากแขเขาเอามายล ความใฝ่ฝันของดาราดวงน้อยนี้ ฝันอยากมีดวงไฟไว้ส่องผล เป็นดาวฤกษ์ดวงสำคัญ ณ กมล อยากส่องแสงและคอยดลบนโลกา ดลบันดาลให้โลกสงบสุข ไร้ซึ่งทุกข์ไร้กิเลสสิเนหา ไร้ซึ่งพวกหมานุษย์-สันดานกา ที่คอยมาบรรเลง เพลงโลกีย์ เป็นแค่ฝันของดวงดาวดวงน้อยนี้ ไม่อาจมีความฝันอันหรูหรา แค่อยากเห็นชาติไทยพัฒนา ไม่อยากเห็นพี่น้องมาทะเลาะกัน แหล่งรวมใจนั้นหรือก็คือ พ่อ จงช่วยก่อความจริงใจ-สมานฉันท์ อันพุทธ-คริสต์-อิสลาม จงช่วยกัน ช่วยทอฝัน สรรค์สร้างคุณความดี เป็นของขวัญมอบให้กับคุณพ่อ พ่อเฝ้ารอเราทั้งผองปรองดองสรรค์ สร้างความดี-มีความรู้ควบคู่กัน ประเทศไทยในฝันจะเกิดมา แหงนขึ้นไปบนฟ้าอีกครั้งหนึ่ง แล้วมองถึงดาวดวงน้อยบนฟากฟ้า แล้วก็ปิดหน้าต่าง-ปิดดวงตา ค่ำคืนนี้ขอนิราเพื่อสร้างแรง
วรรณวราภรณ์_เมย์ 22 ต.ค. 2550 12:44 น. - ID 108734 
1003
1
0
22 ตุลาคม 2550 13:15 น. - comment id 775172
พี่อยากเห็น แววตา วราภรณ์ ก่อนจะนอน มองหา คืนฟ้าหม่น เห็แต่ดาว ระยิบ อยู่ไกลโพ้น ดวงกมล ของพี่ ได้แต่รอ
22 ตุลาคม 2550 22:12 น. - comment id 775509
คะมาทำความดีถวายในหลวง
23 ตุลาคม 2550 11:00 น. - comment id 775693
กลอนดีมากจริงๆค่ะ ขอบคุณนะคะ ที่แวะไปทักทาย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
