รวมกลอน

วรรณวราภรณ์_เมย์

คำว่ารักมันตรึงอยู่ในจิต 
ไม่เคยคิดแปรฤทัยให้ผกผัน 
ถึงเด็กกว่าแต่ก็ยังมาผูกพัน 
ชั่วนิรันดร์ ตราบสิ้นชีวาวาย 
ถึงอายุของฉันจะมากกว่า 
แต่ถ้ามาคบกันได้ไม่เสียหาย 
ฉันจะรอ จิตดวงน้อย ให้กลับกลาย 
เป็นจิตใจดวงใหญ่ที่มั่นคง 
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
เธอยังเด็กเกินไปใช่มั้ย 
ที่จะเทหัวใจมาให้ฉัน 
เมื่อก่อนนั้น เคยรัก เคยผูกพัน 
มาวันนี้ เธอทิ้งกัน เพียงข้ามคืน.... 
แค่อยากรู้ว่าเธอรักกันอยู่ไหม 
เพราะอะไรเธอถึงกลายเป็นคนอื่น 
ถ้าตอบได้ฉันจะไม่ทนฝืน 
จะกล้ำกลืนให้เธอไป ไม่ว่ากัน 
ตอนนี้สิ่งเดียวที่ฉันมี 
คือความรู้สึกดีๆของเธอกับฉัน 
ที่คราวก่อน มีความรัก มีสัมพันธ์ 
จะจำวันที่ดีนั้น ตลอดไป
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
ยังไงฉันก็ยังเป็นฉัน... 
ยังคิดถึงทุกวันไม่จางหาย 
ไม่เคยคิดทิ้งเธอให้เดียวดาย 
ฉันยังอยู่ข้างกาย เธอเสมอมา 
ยังไงเธอก็ยังเป็นเธอ... 
ที่ฉันยังรักอยู่เสมอเฝ้าห่วงหา 
สองแขนที่ฉันโอบเธอยังมีอยู่ทุกครา 
ตราบสิ้นวันและเวลา..ฉันยังอยู่ข้างเธอ 
ยังไงเราก็ยังเป็นเรา 
ที่ช่วยกันปลอบโยนยามเศร้า..ไม่เคยเผลอ 
ไม่เคยคิดจพออกไป นอกหัวใจเธอ 
สิ่งเดียวที่คิดอยากเสนอ คือ... 
"ฉันรักเธอ ... หมดทุกลมหายใจ"