เมฆบัง...จันทร์

สงสารจันทร์

จันทร์เจ้ารู้หรือเปล่า...ว่าฉันเหงาเกินกว่าใคร
วันที่เธอลาไกล บอกไปแล้วจะกลับมา
คืนนี้ฉันรอเธออยู่อยากบอกให้รู้คำเดียวว่า
จะรอจนกว่า..........ค่ำคืนนี้ไม่มีจันทร์
เมฆบังจันทร์ ลมช่างแรง แสงสลัว
จันทร์ฤากลัว ยังส่องแสง แจ้งให้เห็น
แม้แสงด้อย น้อยนิด พิศเพ่งเพ็ญ
จันทร์ยังเน้น เข่นแสงสู้ หมู่เมฆา				
comments powered by Disqus
  • ปราณรวี

    24 มกราคม 2551 11:58 น. - comment id 814839

    แสงสลัวมัวตาฟ้าไม่ใส
    เหมือนดั่งใจหม่นเศร้าเงียบเหงาหนอ
    เมฆบังจันทร์มืดมิดปิดแสงทอ
    เหมือนคนท้อทุกข์ทนบนหนทาง
    
    สวัสดีค่ะ สักวันเมฆก็คลายค่ะ   11.gif
  • มารบูรพา

    24 มกราคม 2551 13:18 น. - comment id 814870

    ช่างเป็นบทกลอนที่ให้กำลังใจ ปลุกความเป็นนักสู้ในยามที่แม้จะอ่อนกำลัง ได้ดีทีเดียวคับ
    
    
    "U'll never walk alone"

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน