ก้าวที่กล้า...

สงสารจันทร์

คนเราต้องกล้าที่จะก้าว...
ไม่มีใครรู้ว่าจุดหมายที่เราวาดไว้นั้น...หนทางที่จะต้องเดินฝ่าไปมันจะเป็นอย่างไร
แต่ถ้าไม่กล้าตั้งแต่ก้าวแรก...
มันไม่ได้ทำให้เราเพียงแค่เดินไม่ถึงจุดหมาย....
แต่นั่นคือเราเดินไม่ได้เลย.....ด้วยซ้ำไป				
comments powered by Disqus
  • แม่มดใจร้าย

    26 มีนาคม 2551 08:07 น. - comment id 834847

    การไม่ก้าวเดิน ย่อมไม่ถึงซึ่งจุดหมาย11.gif
  • Never walk alone

    26 มีนาคม 2551 11:38 น. - comment id 834913

    เราไม่จำเป็นที่จะต้องเห็นทุกขั้นของบันไดเพียงแค่เห็นขั้นต่อไปก็เพียงพอแล้ว เปรียบดังไฟหน้าของรถยนต์ซึ่งไม่สามารถส่องสว่างไปจนถึงปลายทางแต่ก็สามารถส่องนำทางเราไปจนถึงจุดหมายได้29.gif
  • สงสารจันทร์

    26 มีนาคม 2551 13:25 น. - comment id 834943

    แม่มดใจร้าย : นั่นคือประเด็นเลยค่ะ อยากให้ทุกคนอย่ากลัวการที่จะก้าวเดินไปสู่จุดหมาย 
    
    never walk alone : เนื่องมาจากเรามองไม่เห็นทุกขั้นของบันได..แต่ถ้าเราไม่ตัดสินใจเดินต่อไป..มันก็จะทำให้เราไปได้ไม่ถึง...ถูกมั้ยคะ
    
    ขอบคุณทุกท่านค่ะที่ช่วยลงความเห็นนะคะ
  • ฝากฝัน

    26 มีนาคม 2551 14:06 น. - comment id 834967

    36.gif36.gif36.gif
    
    นั่นๆๆๆๆ..เดินดีๆหนามทั้งนั้น...
  • gun

    24 มิถุนายน 2551 17:57 น. - comment id 865253

    ขอโทดนะ 
    ไม่ได้ตั้งใจ 
    อ่านแล้ว อย่าหยุด กรุณาอ่านต่อ เพราะคุนได้โดนคำสาปนี้ไปแล้ว.... อ่านต่อเลย 
    เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนึงในจ. พิษณุโลก เด็กคนนี้ชื่อนิ้งเป็นเด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ สาม วันนั้นเป็นวันสอบซ่อม นิ้งได้มาที่ รร เพื่อที่จะสอบซ่อม ระหว่างที่รอเพื่อน ๆ อยู่นั้น นิ้ง ก้อเหลือบไปเห็นสิ่ง ๆ หนี่ง เขาเดินเข้ไปใกล้ ๆ กับสิ่ง ๆ นั้น มันคือกล่องใส่กระดาษกล่องหนึ่ง นิ้งนั้นไม่รู้ว่าในนั้นมีอะไร แต่เขาก้อได้เก็บกล่องนั้นไป หลังจากที่เขาสอบซ่อมเสร็จแล้ว นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อกลับบ้านทันที พวกเขาอยากรู้ว่าในกล่องนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ ตกกลางคืนนิ้งและเพื่อน ๆ ก้อไปสนาม เดะเล่นและเปิดกล่อง ๆ นั้น ข้างในกล่องมีกระดาษสีดำเขียนอยู่หนึ่งแผ่น ในกระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ว่า * สวัสดี เราชื่อ"เปลวเทียน"เป็นเด็กนักเรียนคนนึง เราถูกฆาตกรโรคจิด ข่มขืนและค่าหมกอยู่ในป่าแห่งหนี่ง ที่นั่นหนาวเหน็บไม่มีแม้แต่เสียงหายใจของมนุษย์ เราพยายามร้องให้คนมาช่วยแต่ก้อไม่มีคายมา ตอนนี้เราเหงาเหลือเกิน จะมีใครมาอยู่เป็นเพื่อนเราบ้างไหม ถ้าเทอไม่อยากให้เราลากเทอมาอยู่เป็นเพื่อนกันเรา จากนี้ไปเป็นเวลา 7 ชั่วโมง ขอให้เทอก็อปข้อความข้างบนนี้ ส่งต่อให้สื่ออะไรก้อได้ เป็นจำนวน 10 coppy แต่ถ้าเธอไม่ทำตาม อีก 7 ชั่วโมงนี้ฉันจะไปตามเทอมอยู่เป็นเพื่อน * หลังจากที่นิ้งได้อ่านนั้น เอก้อไม่เชื่อ และคิดว่ามีคนมาแกล้งเป็นเพียงแค่เรื่องไร้สาระ และไม่ยอมทำตาม 7 ชั่วโมงให้หลัง นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อตาย โดยที่ไม่มีสาเหตุ ***********************************- เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง จนถึงขณะนี้ หมอและตำรวจยังไม่สามารถรู้ได้ว่า เด็กเหล่านั้นตายได้เช่นไร __________ ตอนนี้พวกเทอได้อ่านกระทู้นี้ ก้อคงได้รับผลกระทบเหมือนกันหมด นั่นคือ เทอจะต้อง copy ข้อความนี้เป็นจำนวน 10 copy แต่ถ้าเทอไม่ทำตามที่เด็กคนนั้นขอ เทอจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อกับเด็กคนนั้น อีก 7 ชั่วโมงให้หลัง ขอให้พวกเทอทุกคนโชคดี 
    (ปล ห้ามส่งมายังคนเดิมที่ส่งมาอีก ไม่งั้นจะรับโทษฐานคืน ตาย!!!!! กลัวจริงน่ะ ก็เลยส่ง ไม่น่าอ่านเลย ถ้าจะให้ดีลบกระทู้ทุกอันเลยมันจะได้ไม่มีข้อความแบบนี้ น่ากลัวจังไปล่ะน่ะ คราวน่าจะไม่อ่านเลยข้อความแบบนี้

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน