น้ำใจยาม..แผ่นดินไหว

โอเลี้ยง


4829826e94f72.gif
สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่
พ่อแม่ลูกกินข้าวด้วยจิตชื่น
ก่อนหน้าตื่นจากกันสู่โลกใหม่
ลูกไปทางแม่พลัดกระเด็นไกล
พ่อขาดใจหรือไม่ยากรับรู้
เพราะร่างพ่อหล่นหายพร้อมตึกทรุด
เห็นแขนขาร่วงหลุดหลายพันคู่
ซากตึกสูงกองพะเนินท่ามหินพรู
ตามร่องรูเสียงครวญระงมไกล
พ่ออยู่ไหนลูกน้อยสั่นระริก
เคยคิกคักหลอกล่อยามพ่อใกล้
ในยามนี้ลูกทุกข์หินทับไว้
พ่อรู้ไหมลูกพรั่นระริกรัว

48298363061d7.gif
สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่
แม่จ๋าแม่วันนี้ลูกโหยหา
ทั่วอุราเจ็บเหน็บชาไปทั่ว
หวังจะเห็นแม่มาก่อนฟ้ามัว
ในหลุมนี้น่ากลัวขาดอุ่นไอ
เสียงผู้คนร้องเรียกด้วยโศกเศร้า
เคลียคลอเคล้าเอ็ดอึงเด็กร้องไห้
ท่านฯผู้นำเร่งรุดมาปลอบใจ
สั่งการณ์ใหญ่เร่งด่วนต้องช่วยกัน
ยี่สิบกว่าชั่วโมงต่อแต่นี้
ห้ามทุกที่หยุดพักด้วยจิตพรั่น
ขุดเข้าไปทุกทางอย่างเร็วพลัน
เพื่อทันช่วยผู้คนที่เคราะห์ร้าย

482983fa445a5.gif
สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่
เสียงผู้นำสั่งงานทหารกล้า
ชาวประชาปลาบปลื้มไม่ขาดสาย
ที่หลวงท่านเป็นทุกข์ไม่ดูดาย
เห็นชีวาที่หาย..เท่าญาติตน
ชีวิตใครมีไหมจะไม่รัก
ยามโชคร้ายแกล้งผลักให้โศกหม่น
มีผู้คนเมตตาช่วยหลุดพ้น
สมควรไหมที่ตนจะภูมิใจ
อยากให้หลวงทุกที่เป็นเช่นนี้
ทำหน้าที่สมศักดิ์ศรีที่ยิ่งใหญ่
เพื่อประชาสุขชื่นอยู่ร่ำไป
หวังแค่นี้ใช่เพ้อหรือไม่นา?...
				
comments powered by Disqus
  • โอเลี้ยง

    13 พฤษภาคม 2551 20:51 น. - comment id 849475

    10.gif10.gif10.gif10.gif
    
    เพิ่งเห็นสภาพมีบ้านแต่ไม่กล้าเข้าบ้านตัวเอง ต้องนอนตากฝนริมถนน
    
    ต้องยอมนั่งริมถนนกินข้าวกินปลาแทนกินที่โต๊ะอาหารหรูๆของตน
    
    มีคอนโดฯหรูๆ ได้แต่เหลือบมอง กลัวมันจะถล่มลงมาทับตัวเอง
  • white rose.

    13 พฤษภาคม 2551 20:51 น. - comment id 849476

    เห็นภาพที่ไร รู้สึกสะเทือนใจทุกครั้งเลยค่ะ...36.gif
  • โอเลี้ยง

    13 พฤษภาคม 2551 21:04 น. - comment id 849479

    4829968b1ff44.gif
    สร้าง Comment ง่ายๆ ด้วยตัวคุณเอง..คลิ๊กที่นี่
    
    10.gif10.gif10.gif10.gif
    
    ลูกเอยลูกแม่อยู่เป็นเพื่อนเจ้า
    แม้เจ็บจิตโศกเศร้าดังเฉือดเนื้อ
    แม่จะเฝ้าเจ้าหลับด้วยทุกข์เจือ
    หวังเพียงเอื้อให้ลูกสู่นิรันดร์
    
    แม้ตัวแม่ดังกายหุ่มด้วยโศก
    ทั้งชุ่มโชกปวดปร่าอย่างมหันต์
    แต่เพื่อเจ้าสู่สุขอย่างฉับพลัน
    ทุกข์แม่นับอนันต์ก็เบาบาง
    
    มองภาพแม่รอลูกสิ้นลมทรมานจริงๆ
    
    10.gif10.gif10.gif10.gif
  • ไขว่เอิน

    13 พฤษภาคม 2551 21:20 น. - comment id 849496

    แผ่นดินไหวตายกันเยอะเลยจิ
    10.gif
  • กชมนวรรณ

    13 พฤษภาคม 2551 21:21 น. - comment id 849498

    สวัสดีค่ะโอเลี้ยง ดูข่าวแล้วน่าสงสาร 
    เศร้ามากๆ ค่ะ ว่าแต่ที่นั่นได้รับผลกระทบเปล่าค่ะ
    36.gif36.gif36.gif
  • Tonkla

    13 พฤษภาคม 2551 21:26 น. - comment id 849501

    แผ่นดินเดือดโกรธามาสั่นไหว
    คนล้มตายมากมายไม่หมายนับ
    จะโทษกรรมหรือเวณนะคุณครับ
    ชีวิตลับกลับสู่ธุลีดิน...................
  • บนข.

    13 พฤษภาคม 2551 21:27 น. - comment id 849502

    ธรรมชาติยากนักที่จะคาดเดาได้ถูกต้อง...59.gif
  • โอเลี้ยง

    13 พฤษภาคม 2551 21:34 น. - comment id 849506

    11.gif11.gif11.gifขอบคุณค่ะคุณวรรณ
    
     ไกลจากที่โอเลี้ยงอยู่มากแม้จะมีตึกร้าว2ตึก และดีที่ไกลจากที่ "หมีแพนด้า"อยู่ด้วย
    
    ไม่งั้นตัวกลมๆเหล่านั้นคงตายเยอะ เพราะแม้ปล่อยมันเข้าไป ก็คงอดตายได้ เพราะมันถูกเลี้ยงในกรงนานไปแล้ว.....
  • พิมญดา

    13 พฤษภาคม 2551 23:16 น. - comment id 849546

    ไม่อยากให้เกิดขึ้นในบ้านเราคะคุณโอเลี้ยง
    
    เห็นแล้วสะเทือนใจคะ..10.gif
  • ช่ออักษราลี

    14 พฤษภาคม 2551 06:33 น. - comment id 849602

    เดี๋ยวนี้โลกมันวิปริตไปหมด เกิดภัย
    ธรรมชาติอยู่เรื่อย จะหนีไปโลกไหน
    กันดีหนอ
    
    36.gif36.gif36.gif
  • ไหมแก้วสีฟ้าคราม

    14 พฤษภาคม 2551 14:30 น. - comment id 849790

    แด่  คุณโอเลี้ยง
           สุดเศร้าสะเทือนใจ
           10.gif10.gif10.gif10.gif
  • ชัยชนะ

    14 พฤษภาคม 2551 17:05 น. - comment id 849836

    เห็นแล้วเศร้าสลดใจครับกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
    
    ถึงแม่ว่าจะอยู่ห่างไกลเรา
    
    แต่ในโลกปัจจุบันถึงอยู่ไกล ก็เหมือนใกล้
    
    ไม่อยากให้เหตุการณ์ร้ายแรงเกิดในผืนแผ่นดินไทยเลยครับ
    
    
    36.gif36.gif36.gif
  • ไหมไทย

    14 พฤษภาคม 2551 22:45 น. - comment id 849931

    น้ำใจคนมองเห็นชัดยามตกยาก
    
    น้องโอเลี้ยง..สบายดีเนาะ..
    
    36.gif
  • dfgh

    5 มิถุนายน 2551 20:43 น. - comment id 857710

    ขอโทดนะ 
    ไม่ได้ตั้งใจ 
    อ่านแล้ว อย่าหยุด กรุณาอ่านต่อ เพราะคุนได้โดนคำสาปนี้ไปแล้ว.... อ่านต่อเลย 
    เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับเด็กคนนึงในจ. พิษณุโลก เด็กคนนี้ชื่อนิ้งเป็นเด็กนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ สาม วันนั้นเป็นวันสอบซ่อม นิ้งได้มาที่ รร เพื่อที่จะสอบซ่อม ระหว่างที่รอเพื่อน ๆ อยู่นั้น นิ้ง ก้อเหลือบไปเห็นสิ่ง ๆ หนี่ง เขาเดินเข้ไปใกล้ ๆ กับสิ่ง ๆ นั้น มันคือกล่องใส่กระดาษกล่องหนึ่ง นิ้งนั้นไม่รู้ว่าในนั้นมีอะไร แต่เขาก้อได้เก็บกล่องนั้นไป หลังจากที่เขาสอบซ่อมเสร็จแล้ว นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อกลับบ้านทันที พวกเขาอยากรู้ว่าในกล่องนั้นมีอะไรซ่อนอยู่ ตกกลางคืนนิ้งและเพื่อน ๆ ก้อไปสนาม เดะเล่นและเปิดกล่อง ๆ นั้น ข้างในกล่องมีกระดาษสีดำเขียนอยู่หนึ่งแผ่น ในกระดาษแผ่นนั้นเขียนไว้ว่า * สวัสดี เราชื่อ"เปลวเทียน"เป็นเด็กนักเรียนคนนึง เราถูกฆาตกรโรคจิด ข่มขืนและค่าหมกอยู่ในป่าแห่งหนี่ง ที่นั่นหนาวเหน็บไม่มีแม้แต่เสียงหายใจของมนุษย์ เราพยายามร้องให้คนมาช่วยแต่ก้อไม่มีคายมา ตอนนี้เราเหงาเหลือเกิน จะมีใครมาอยู่เป็นเพื่อนเราบ้างไหม ถ้าเทอไม่อยากให้เราลากเทอมาอยู่เป็นเพื่อนกันเรา จากนี้ไปเป็นเวลา 7 ชั่วโมง ขอให้เทอก็อปข้อความข้างบนนี้ ส่งต่อให้สื่ออะไรก้อได้ เป็นจำนวน 10 coppy แต่ถ้าเธอไม่ทำตาม อีก 7 ชั่วโมงนี้ฉันจะไปตามเทอมอยู่เป็นเพื่อน * หลังจากที่นิ้งได้อ่านนั้น เอก้อไม่เชื่อ และคิดว่ามีคนมาแกล้งเป็นเพียงแค่เรื่องไร้สาระ และไม่ยอมทำตาม 7 ชั่วโมงให้หลัง นิ้งและเพื่อน ๆ ก้อตาย โดยที่ไม่มีสาเหตุ ***********************************- เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง จนถึงขณะนี้ หมอและตำรวจยังไม่สามารถรู้ได้ว่า เด็กเหล่านั้นตายได้เช่นไร __________ ตอนนี้พวกเทอได้อ่านกระทู้นี้ ก้อคงได้รับผลกระทบเหมือนกันหมด นั่นคือ เทอจะต้อง copy ข้อความนี้เป็นจำนวน 10 copy แต่ถ้าเทอไม่ทำตามที่เด็กคนนั้นขอ เทอจะต้องไปอยู่เป็นเพื่อกับเด็กคนนั้น อีก 7 ชั่วโมงให้หลัง ขอให้พวกเทอทุกคนโชคดี 
    (ปล ห้ามส่งมายังคนเดิมที่ส่งมาอีก ไม่งั้นจะรับโทษฐานคืน ตาย!!!!! กลัวจริงน่ะ ก็เลยส่ง ไม่น่าอ่านเลย ถ้าจะให้ดีลบกระทู้ทุกอันเลยมันจะได้ไม่มีข้อความแบบนี้ น่ากลัวจังไปล่ะน่ะ คราวน่าจะไม่อ่านเลยข้อความแบบนี้

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน