คล้องบ่วงคราคะนึง(โคลงสี่สุภาพ)

โอเลี้ยง

ในขณะที่สถานการณ์บ้านเรายังตึงเครียด เรามาคะนึงถึงกันด้วยโคลงรักก่อนนะคะ อิอิ
ดังหลง...รักเสพติด(2)

ตะวันเยือนผ่านพร้อม  .......    ชีวา
แดดสาดประกายพา  ........     อุ่นเต้น
ลมไหวกระจายมา  .........        โลมริก
ทุกทิศนกกาเร้น  .............        ส่งแสร้งเสียงหวน
นวลเงาเหลาเคลื่อนคล้อย ..... วางไว
พลิกวูบพลันมัวใน   ..............   แหล่งรู้
คือเงาเร่งขอบใบ     .............   ปลิวหล่น
ลงสู่ธารใสอู้      ...................   ก่อนล้ำจากหาย
ปรายรักดังคลับคล้าย   .........  เครือกัน
คราเปิดประตูชัน   ..................  ปะหน้า
พรมมนต์กล่อมหลากสรรค์ ...  ปวงปรี่
ใจยวบพาลรวบคว้า  .............    ก่อนแจ้งนัยไหว
ไฟหวามกระพริบสั้น  ..............  พลันเลือน
ใยขื่นยาวเสมือน    ................   ด่าวด้าน
เมียงทางรกเงาเตือน  ...........     ชวนโศก
อกผ่าวราวสุมร้าน   ...............     แน่นด้วยพิษผอง
กองปรอยลอยฝากพร้อม  .....   คะนึง
เหมือนมีดเหน็บคอตึง    ......      หยุดไว้
ยามหลับขื่นคอยคลึง  .............  ลวงเร่า
จิตกรุ่นจึงเกิดไข้    .............       เหม่อเพ้อลืมขัน
งันหงอยจนสาดแจ้ง   ............    แสงงาม
จิตคุดหลุดติดหนาม  ............     แผ่วด้น
หวามฝันแวะชวนตาม  ..........     ปลุกชื่น
จากโศกจึงเป็นล้น   ..............     เสพซึ้งฝันหลอน