~ ทะเลใจ...ปลายฟ้า..เอม ~

กิ่งโศก

ทะเลเอ๋ยทะเลใจ...
ใยร่ำไห้ ไร้แรง จนอ่อนล้า
เพียงพบพิษ ปลิดปลิว รักโรยรา
โอปลายฟ้า..พิลาศ ร่ำรำพัน
ใครหนอใคร ร้ายจิต คิดเคืองเจ้า
เอาเพลิงเผา ร้าวรัก หักสบั้น
ร้องเถิดร้อง นองน้ำตา รดจาบัล
จับมือฉัน มั่นไว้ ไออาทร
เธอเคยจูง พยุงฉัน ยามฉันล้า
เธอเคยปลอบ เยียวยา.คราโหยอ่อน
มาเถิดมา ครานี้ จะนำจร
เอาอาภรณ์ รักห่ม รมแผลใจ
ยิ้มสิยิ้ม พิมพ์ใจ เช่นเคยยิ้ม
งามประพิมพ์ อิ่มเอม เปรมไสว
เป็นปลายฟ้า แต่หาเกิน จะเอื้อมไกว
โบกไหวไหว หัตถ์น้อง พี่มองเพลิน
แม้เจ้าหมด พลัง  จะยั้งยืน
ฉันจักยื่น ดึงเจ้า ให้ลุกเหิร
จะคอยปลอบ ปัดเป่า ทุกข์เผชิญ
จะคอยเดิน เคียงข้าง ...ประคอง เอย.
........................................................
แด่ เอม เพื่อนผู้อารีย์ของกิ่งโศก..
อย่าเศร้าเลยนะ..เธอเคยปลอบฉันไม่ใช่รึ
อย่าท้อแท้ แก่ชตาชีวิตเช่นนี้สิ..
ชีวิตเราอยู่ได้ด้วยความหวัง...ความสุข
ความทุกข์ที่ผ่านมาเราก็เพียรจดจำมันไว้
ความสุขก้อเก็บใส่ความทรงจำที่ดีๆๆ..
ความทุกข์ก้อจดจำมันไว้เป็นบทเรียน..
แสงสว่างข้างหน้า ย่อมมีเสมอ ตราบใดที่ 
สุริยา ยังวนเวียนขึ้นลงเช่นนี้.
สู้ๆๆ ณ.ปลายฟ้า.....ยังมีเรา มีเพื่อนๆๆ ในบ้านนี้
ให้กำลังใจมากมาย..