แค่สายลมพัดผ่าน

พิมญดา

แค่สายลมพัดผ่าน

แค่สายลมพัดผ่าน.ใจสั่นไหว

แค่ใบไม้ร่วงหล่น ..แล้วลับหาย

แค่ชีวิต หนึ่งนี้ที่เดียวดาย

เพราะใจ-กาย ของเราอย่าเศร้าเกิน

พรหมลิขิต ให้เรา มาใช้กรรม

บุญพานำ ให้เรา อย่าห่างเหิน

หนทางธรรม นำเราให้ก้าวเดิน

ต่อเผชิญ กรรมหนัก ก็ลับลา

ท่องเอาไว้ให้จิตมิสิ้นสร่าง

แค่สายลมพัดผ่าน อย่าเหนื่อยล้า

แม้นวันนี้ มันหนัก เกินอุรา

พรุ่งนี้แสงเจิดจ้า ..มาอีกวัน

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน