@กอปรกายหัดหยัดกายยืนฝืนกายเหยียด เลงละเมียดเลียดละไมไล้ใจเหงา เขาระรื่นฝืนระทมตรมหรือเรา เพียงเพื่อนเหงาคือเพื่อนเงาผู้เข้าใจ @สิ้นแสงลาซาแสงลงส่งแสงลับ ราตรีขับหลับตาขื่นสะอื้นไหล ร้าวใจปวดรวดใจปลาบราบใจไป เลียแผลใจไล้แผลกายร้ายแผลลาม @แลราบเรียบเปรียบลื่นไหลหรือได้เห็น ความลำเค็ญเข็นลำบากคือขวากหนาม ครากรอยรูดครูดรอยลากบากรอยจาม เจ็บจนคร้ามน้ำคำสาดเจียนขาดใจ @เมฆครึ้มมาฟ้าคงหม่นฝนคงตก น้ำจากอกตกจากตาคงพร่าไหล น้ำจากตาคงไหลบ่ามาจากใจ ด้วยน้ำใจสัมผัสได้โดยสายตา @แหงนมองฟ้าว่ายิ่งใหญ่ด้วยใจฝัน แม้นฟ้านั้นจักกว้างใหญ่ไกลหนักหนา จักขอสู้ตากระพริบจนยิบตา จักฝนฟ้าให้เป็นฝัน...มือฉันเอง
6 กรกฎาคม 2546 21:33 น. - comment id 152304
:) มาชื่นชมบทกลอนค่ะ แต่งได้ดีมากค่ะ ........................................................... :)

6 กรกฎาคม 2546 22:31 น. - comment id 152330
แวะมาทักทายเจือจันทร์จ้า รู้ว่าเจือจันทร์แต่งกลอนได้เพราะ จะเป็นกำลังใจให้เพื่อนตลอดไปค่ะ

6 กรกฎาคม 2546 23:32 น. - comment id 152344
ลงท้ายก็ แม่บุญมือนี่เอง อิอิ

7 กรกฎาคม 2546 07:13 น. - comment id 152369
..อรุณสวัสดิ์นะคะ..
..ฝนฟ้า.เป็นฝัน..
..มุ่งมั่น.. ตรงไป..
คว้าดาว..มาใกล้..
ฟ้ายิ่งใหญ่..ไม่หวั่นกลัว..
..จับมือกัน..
..ฝากฝัน.. ทางสลัว..
มีล้ม มีลุกเติมต่อ..
จะไม่ท้อ.. วันเธอเคียง..
เรน..ขออนุญาต แจม บทกวี ที่ไพเราะ นะคะ..
..
..

7 กรกฎาคม 2546 09:23 น. - comment id 152397
ฝนและฟ้าคือฝันวันเราหมอง ใจที่ครองงามละมุนกรุ่นหอมหวาน มีดอกไม้สายฝนมีสายธาร โลกก็หวานหวังก็ยัง..อย่ารั้งรอ.. รักและรัก

7 กรกฎาคม 2546 11:48 น. - comment id 152471
ฝนฝนที่หลั่งโลมหัวใจรัก ได้ประจักษ์ในคืนหนึ่งซึ้งวสันต์ ฝันบรรเจิดเพราะได้ฝนพรมพลัน หยุดรำพัน เพราะฝนร้าว ตกยาวนาน

7 กรกฎาคม 2546 15:30 น. - comment id 152550
ใช้คำได้สละสลวยมากเลยค่ะ โดยเฉพาะประโยคข้างล่างนี้ ชอบมากเลยค่ะ ความหมายดี เมฆครึ้มมาฟ้าคงหม่นฝนคงตก น้ำจากอกตกจากตาคงพร่าไหล น้ำจากตาคงไหลมาจากหัวใจ ด้วยน้ำใจสัมผัสได้โดยสายตา

7 กรกฎาคม 2546 16:41 น. - comment id 152564
good words in this poem.

7 กรกฎาคม 2546 21:00 น. - comment id 152623
ไพเราะทั้งภาษาและเนื้อหา..เยี่ยมมากค่ะ..
