ตามใจ

เด็กเมืองยศ

เริงรสพจมานหวานหอม        ดมดอมอยากเชยชิดใกล้
เนื้อตัวช่างหอมนี่กระไร        หัวใจไขว่คว้าหมายปอง
   แม้นพี่มีบุญหนุนชาติเกิด      บรรเจิดจรัสให้เราสอง
   มีบุญหนุนค้ำตามครรลอง      อย่าหมองเลยที่รักจงหักใจ
พี่เฝ้าคะนิงคะนึงฝัน              สักวันสองเราคงสุขใส
แม้เป็นความฝันอันยาวไกล  มันย่อมเป็นไปได้ด้วยพลัง
   อุปสรรคมักมีเมื่อเหตุเกิด      ฝ่าไปเถิดอย่าได้คิดถอยหลัง
   ขวากหนามรกชัฎข้างหลังยัง   ถอยพลั้งไม่ได้ต้องหน้าเดิน
มีแรงใจแรงกายให้สู้            ไหนเลยจะดูแค่ผิวเผิน
เธอเป็นแรงใจให้เผชิญ        ฉันเป็นคนเดินหมากเกมไป
   ที่ใดมีแต่ขวากหนาม             เมื่อยามสำเร็จย่อมสดใส
   คืออุดมการณ์ที่ฉันจำใส่ใจ     เป็นความจริงได้คงสักวัน
คนเราย่อมไม่มีที่พ่ายแพ้       ถ้าใจเราแน่อย่างฉัน
แพ้พ่ายภัยอื่นไม่สำคัญ          แพ้ใจเรานั้นสิบรรลัย
   แพ้เกมกีฬากาลีบัตร             ชี้ชัดว่าแพ้ก็หาไม่
   แพ้ชนะแต่ต่ำช้าปานใด         ก็ยังแพ้ในใจตนเอง
คนเราต้องรู้คิดพิศสถาน        รู้การรู้งานอย่าโหรงเหรง
ทำตนให้ดีมีคนเกรง              รู้เองแก่ใจเมื่อทำ
   ทำดีไม่มีทางต้องขายหน้า          มีแต่คนต่ำช้าสิน่าขำ
   ใครมองอย่างไรช่างเราทำ     เพียงสุขนำแก่ตนและชนทั่วไป
................เด็กเมืองยศ..............