หน้าส่วนตัว
ท้องฟ้า อัสดง ลงอีกครั้ง
สีฟ้าคง กำลัง ลบเลือนพร่า
ร้องเรียกเธอ ในฝัน ด้วยศรัทธา
หวังว่าคง ได้ยินเสียง คนห่างไกล
นอนเถิดนอน...เจ้าจงนอน ..หลับตาเสีย
อ่อนล้าเพลีย ทั้งวัน มาแค่ไหน
ปิดตาหลับ มาฝัน ผูกพันใจ
นิทราใน ภวังค์ หนุนดั่งเดิม
ห้วงแห่งฝัน คำนึงใน หัวใจพี่
ราตรีมืด มิดมน ต้นเพิ่งเริ่ม
ดารดาษ ด้วยดาว พราวพร่างเติม
แสงเดือนเสริม ให้เด่นหล้า สุดฟ้าไกล
ส่งความฝัน ผ่านลำธาร ละหาร ป่า
ห้วงมหา สมุทร ขวางกว้างใหญ่
ฉันคงหมด เรี่ยวแรง ว่ายข้ามไป
ฝากเดือนไว้ ให้เจ้ามา หาความจริง
มากล้วนทุก อันใด ในใจนี้
ความหวังดี ความห่วงใย ความใคร่ยิ่ง
ความรัก คำพูด อันสัตย์จริง
ทุกสิ่ง ล้านคำ ล้ำราคา
เจ้าจง รีบหลับ มารับไว้
ก่อนเดือน เคลื่อนคลาย พ้นเวหา
สิ้นคำ พร่ำพรอด พรรณนา
รอฟ้ามืด อีกครั้ง ค่อยพบกัน
........เด็กเมืองยศ......
เด็กเมืองยศ 11 ก.พ. 2545 15:07 น. - ID 10493 
1407
2
0
11 กุมภาพันธ์ 2545 15:35 น. - comment id 34914
อยากมีคนรู้สึกอย่างนี้บ้างจัง เพราะจังคะ คนที่ได้รับกลอนนี้ คงจะมีความสุขมาก เลยนะคะ
11 กุมภาพันธ์ 2545 20:49 น. - comment id 34946
อืม...เจอกันในฝันสิเนาะแบบนี้..แล้วถ้านอนไม่พร้อมกันล่ะค่ะ อิอิ (^___^)
12 กุมภาพันธ์ 2545 02:16 น. - comment id 35028
อิจฉาเธอผู้ห่างไกลจัง....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
