ครั้งหนึ่งนั้นฉันเดินบนปุยฟ้า เดินท่ามกลางเวหาอันกว้างใหญ่ เกิดเป็นเทวดาแสนสุขใจ ทำอะไรอำเภอใจในทางดี โลกเรานี้บางคนว่านรก สกปรกหมกไหม้ไร้ราศี เพราะคนเรานั้นขาดกระทำดี จึงไม่มีความสุขสำราญใจ ถ้าคนเราลองทำกรรมดีบ้าง ช่วยกันสร้างโลกนี้ให้สดใส เหมือนฉันเดินท่ามกลางปุยฟ้าไกล แสนสุขใจศาสวัตเพราะทำดี
เสือยิ้มมุมปาก 29 มี.ค. 2547 09:59 น. - ID 49778 
679
1
0
29 มีนาคม 2547 23:39 น. - comment id 238355
ทำความดีเป็นสุขศรีนี้เสมอ ทั้งฉันเธอต่างเหมือนกันนั้นใช่ไหม งั้นเรามาร่วมทำดีนี้เรื่อยไป เพื่อให้เป็นสุขใจในทุกวัน *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
