สหายที่รักแห่งข้าเอ๋ย, ข้า,เสียงอันแผ่วเบาก้องกระทบท่ามความกึกก้อง โหยหาเพียงอ้อมกอดหนักหน่วง ว่างเปล่า ข้ากอดรัดมันไว้ด้วยสองแขนกร้านแกร่ง ท่าน,เหตุอันใด จึงเมินต่อแววตาอ่อนโยนของข้า หรือเพียงข้า,ตระหนักเช่นนั้น ขณะเส้นโลหะหมุนตามวิถีโค้งเดิม ประหนึ่งล้วนคงรูป ความปั่นป่วนในจิตเสียดแทงก้อนเนื้อรูปหัวใจ,นั่น ไส้ศึกกลับซื่อสัตย์ต่อนายคนใหม่ กำลังพลแห่งข้า.. ยิ้มกริ่มต่อปราการเบื้องหน้า ข้า,ยิ้มกริ่มต่อปราการเบื้องหน้า
เสือยิ้มมุมปาก 11 ส.ค. 2549 12:38 น. - ID 91928 
2261
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
