ปฐมลิขิต - - คิดถึงบ้านกลอนใจจะขาด..นานแล้วไม่ได้กลับมา คิดถึงพี่พุดนะคะ พี่รันคะ พี่คงเข้าฌานมาหาปรางได้นะ.. 55+ (ล้อกันเล่นค่ะ) คิดถึงทุกคนแหละ.. จบข่าว 0..0 ๏ ณ มุมหนึ่งข้าครวญชวนใจร้าง ด้วยเคว้งคว้างว่างเปล่าบนวิถี ข้าเคียงข้างเพียงลำพังทุกนาที แม้ราตรีท่ามตะวันหวั่นน้ำนอง ข้ารอคอยลอยลมก้มกระซิบ แว่วคำหยิบหยอดหวานผ่านโสตสอง เพียงแผ่วผิวริ้วรักจักจับจอง ร้างสิ้นรักปกครองเจ้าของใจ เมื่อใดหนอเมื่อใดใจจักเปิด รับแสงเพริดพราวฟ้าคราสดใส ในนัยน์ตาข้านี้ไม่มีใคร ในนัยน์ตาเขานั้นไซร้มีเพียงเธอ เธอและเขากระเซ้ากระซิกระริกหยอก สัพยอกเดินตามความเสนอ ปริศนาแห่งชีวิตลิขิตเจอ เขาแหละเธอสัมผัสซึ้งซึ่งความนัย ข้าจำต้องสบตาข้าพเจ้า ฟังคำเล่านิราศรักจักสงสัย ตาเขาตาเธอคือตาใจ แล้วตัวข้าเมื่อใดได้พบพาน แว่วเสียงเพรียกลำนำพร่ำกระทบ เขาเธอมิรู้จบสบคำหวาน แม้วันพรุ่งจะโหดร้ายคล้ายวันวาน กลับห้าวหาญมิหวั่นเกรงเพลงอารมณ์ ๏ ณ มุมนี้ข้าพินิจคิดสงสัย ปนสับสนก่นน้อยใจไม่สุขสม เหตุไฉนใจข้าจึงตราตรม มองสุขรุกรมย์ก้มรอคอย ( แม้สักน้อยรักของข้าย่อมมาเยือน ) ( มิลบเลือนรักหวานกรีดย่านใจ )
เสือยิ้มมุมปาก 22 ม.ค. 2549 07:55 น. - ID 85493 
1738
1
0
23 มกราคม 2549 08:21 น. - comment id 554878
ยินดีต้อนรับกลับบ้านค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
