ลมหายใจ ...ในกาลเวลา

วีรยา

รอยเท้าบนผืนทราย
คลื่นซัดหายกลืนผืนดิน
ร่องรอยบนแผ่นหิน
คลื่นซัดสาดจนไร้รอย
     ความฝันอันลางเลือน
กลับมาเยือนการรอคอย
ความคิดที่เลื่อนลอย
ค่อยค่อยย้อนเข้าเรื่องราว
     ฤดูกาลหมุนเวียน
ลมฝนเปลี่ยนเป็นลมหนาว
ใบไม้เคยร่วงพราว
กลับผลิยอดอ่อนละมุน
     ดอกไม้จากวันวาน
จึงเบ่งบานหวานอบอุ่น
ต้นหล้าที่เคยคุ้น
จึงเติบโตจนเติมเต็ม				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    21 พฤศจิกายน 2547 20:39 น. - comment id 374540

    ความฝันอันเลือนลาง
    กับมาจางมิห่างเว้น
    ให้เราเฝ้ารำเค็ญ
    เมื่อไหร่เป็นเช่นความจริง
    
    *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    22 พฤศจิกายน 2547 09:31 น. - comment id 374847

    มาเป็นกำลังใจให้
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน