ถึงกระนั้น คนในกองสลักหักพัง ไม่ยื่นมือของเขาออก ร้องขอความช่วยเหลือในท่ามกลางภัยพิบัติของเขาหรือ ข้ามิได้ร้องไห้เพื่อผู้้ที่ วันเวลาของเขายากเย็นหรือ จิตใจของข้ามิได้โศกสลดเพื่อคนขัดสนหรือ แต่เมื่อข้ามองหาของดี ของร้ายก็มาึถึง และเมื่อข้าคอยความสว่าง ความมืดก็มาถึง จิตใจของข้าสับสน ไม่เคยสงบเลย วันแห่งความทุกข์ใจมาพบข้า ข้าหมองคล้ำไป มิใช่ด้วยแดด ข้ายืนขึ้นในที่ชุมนุมชน และร้องขอความช่วยเหลือ... ผิวหนังของข้าดำและร่วงไปจากกายข้า กระดูกของข้าร้อนอย่างไฟไหม้ เพราะฉะนั้นเสียงเพลงของข้า กลายเป็นเสียงโหยไห้ เสียงขลุ่ยของข้า กลายเป็นเสียงของผู้ที่ร้องไห้...
คนอันดา คมวจี 1 ม.ค. 2548 11:15 น. - ID 68524 
508
2
0
1 มกราคม 2548 11:38 น. - comment id 398216
โค้ดมาให้อ่านได้ลึกซึ้งดี
1 มกราคม 2548 12:12 น. - comment id 398224
เสียงเฮลิคอปเตอร์เหนือหลังคา ทำให้รู้ได้ว่า ....ยังต้องช่วยกันอีกมาก แห่ะๆ ไม่เป็นกลอน แต่เศร้า.. ปีใหม่ที่เศร้าเหลือเกิน
1 มกราคม 2548 15:11 น. - comment id 398321
ขออภัยครับ ระบุแล้วว่าไปเอาของเขามา โยบ บรมครูผมเองฮับ แหะแหะ
1 มกราคม 2548 15:22 น. - comment id 398327
คนอันดา ขอขอบคุณในน้ำใจ ที่มิตรทั้งหลายมีต่อ คนผู้ทุกข์แห่งอันดามัน คนอันดาหายไปเมื่อวันวาน ในป่าเขา จากนครรุ่งเรือง แต่มืดมน ไปเมื่อ วันแห่งการเข่นฆ่า และกลับมาแล้ว มาด้วยกันกับคลื่นมหันตภัย ซูนามิ และวันนี้ วันใหม่ของ คนอันดา.. ขอบคุณเป็นอย่างยิ่ง ครับ :( กลายเป็น :)
2 มกราคม 2548 00:29 น. - comment id 398399
จะเป็นกำลังใจให้นะคะ
3 มกราคม 2548 06:49 น. - comment id 398827
สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้มีความสุขเยอะๆๆ นะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
