ในวันแดดใส.. ปล่อยความอ่อนไหวไปไล้เมฆขาว และลอบชำเลืองวันอันแสนยืดยาว สิ่งที่เห็นเป็นความว่างเปล่า..ของการเดินทาง ฟ้าสวย..เธอว่าไหม แต่ฉันอดคิดไม่ได้ทำไมถึงกลวงว่าง เห็นเพียงละอองฝันอันเบาบาง ที่ไม่เคยก่อร่าง..ในฟ้ากว้าง..ได้สักที บางเวลา..ฉันอยากเลิกค้นหาฝัน แต่ก็ไม่รู้จะทำอะไรให้มัน...ดีกว่านี้ รู้ไหม..โลกใบนั้น..ฉันอยู่กับมันมาหลายปี แล้วอยู่ดีๆ..ฉันก็หนีมันขึ้นมา ฉันหาเรื่อง..โทษอะไรไปตามเรื่อง เรื่องของเรื่อง...คือฉันใช้เวลาเปลืองในการค้นหา ฉันจึงเดินทางลัด..สะบัดปีกสู่ฟ้า สุดท้ายกลายเป็นว่า..ผืนดิน แผ่นฟ้า..ไม่ต่างกัน - - - - - - - - - - - - - - โปรดกอดฉันไว้ให้นานเท่านาน ไอรักที่แสนหวานจะร้องเพลงกล่อมความฝัน ณ ระเบียงความรัก..ความฝันจะพักอย่างนิรันดร์ ความดึงดันดื้อรั้นจะขอหยุดมันไว้ตรงนี้
ตะวัน 28 ก.พ. 2548 20:50 น. - ID 71985 
1844
2
0
1 มีนาคม 2548 20:28 น. - comment id 433202
สู้หน่านะ
19 กันยายน 2548 22:25 น. - comment id 516971
ยังมีเราที่ติดตามกลอนของตะวันเสมอ ความประทับใจเมื่อแรกเริ่ม เป็นความฝังใจนะ เราลีนเองน่ะ นานมากแล้วที่ไม่ได้เข้ามาอ่าน แต่ก็ยังยืนยันว่าความประทับใจไม่เคยน้อยลง แต่จะเพิ่มมากขึ้นตลอดไปนะ ^_^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
