** อ่านกลอนลา พาใจ ให้ไหวหวั่น คงถึงวัน จำพราก จากแล้วหนอ แม้นกายห่าง ร้างไกล ใจคอยรอ เฝ้าพะนอ จากลา ด้วยอาลัย ** งามดวงดาว พราวพร่าง กลางฟากฟ้า ดาริกา ส่องแสง แรงไฉน หากน้ำตา ไหลหลั่ง ทั้งทรวงใน ดั่งดวงใจ หายลับ ดับลงพลัน ** โอ้วันนี้ คงไม่มี เธออีกแล้ว ขอดวงแก้ว สง่างาม ในความฝัน ความรู้สึก สัมผัสได้ ที่ใจกัน สื่อสัมพันธ์ ด้วยรัก จักมิวาย ** แม้นเวลา ผันผ่าน เนิ่นนานนัก ยังคงรัก คนดี มิห่างหาย บุญเราสอง ครองอยู่ มิรู้คลาย ทั้งใจกาย คงภักดิ์ รักนิรันดร์.....ฯ
ราชิกา 17 เม.ย. 2548 16:19 น. - ID 74599 
1268
20
0
17 เมษายน 2548 16:32 น. - comment id 454675
วันลา ลาก่อน พบกันใหม่ วันลา...
17 เมษายน 2548 18:21 น. - comment id 454726
ไม่อยากให้มีวันวันนี้เลยนะคะ อยากให้มีแต่วันพบ ไม่ต้องมีวันลา คงจะไม่มีใครเศร้านะถ้าไม่มีวันลาจาก กลอนไพเราะมากค่ะ
17 เมษายน 2548 18:29 น. - comment id 454738
มาทักทายงับ
17 เมษายน 2548 19:37 น. - comment id 454785
= = = = = = = = = = = = = = = = เมื่อวันลามาถึงจึงจำจาก จำต้องพรากรักคนดีที่ห่างหาย คำสัญญาคงมั่นไว้อย่ากลับกลาย ใจสลายหากเธอลับไม่กลับคืน (=^๐^=) มั่วมาก.. = = = = = = = = = = = = = = = =
17 เมษายน 2548 21:50 น. - comment id 454850
จากจำลาน้ำตานองหน้าไหล จากดวงใจไกลตาสุดฟ้าเขียว จากสิ่งที่ภักดิ์เคยรักเดียว อยากยึดเหนี่ยวเธอนั้นโปรดกลับมา
17 เมษายน 2548 22:32 น. - comment id 454874
หน้าส่วนตัว
งานเลี้ยงย่อมมีการเลิกลา แต่การลานี้หาใช่ลาจากไม่จริงไหมเพื่อนรัก
แก้วประเสริฐ
17 เมษายน 2548 23:25 น. - comment id 454924
เขียนได้ดีครับ นึกว่าคุณตุ้มจะ ลาใครที่ไหนซะอีก.. อื่อ.ประมาณวันที่21-22 ถ้าคุณตุ้มว่าง.พอมีเวลา เรียนเชิญมาพบปะสังสรรค์ ที่ระยองนะครับ.. เดี๋ยวผมจะส่งเครื่องไปรับ สวัสดีนะครับ ขอให้มีความสุข..
18 เมษายน 2548 00:50 น. - comment id 454961
บางครั้งการจากลาไม่ได้หมายถึงจุดจบ ตรงกันข้าม มันคือการเริ่มต้นชีวิตใหม่อีกครั้งต่างหากล่ะครับ ผมเพิ่งโดนคนเขาลามาน่ะครับเลยรู้สึกอินกับกลอนมากไปหน่อย อิๆ
18 เมษายน 2548 01:16 น. - comment id 454975
มาลา.... ลา... ไป... นอน.. โอ๊ย...อย่าหยิก...ซิ.. แค่มาเย้าให้ยิ้ม.. จาได้หายเศร้า..
18 เมษายน 2548 09:03 น. - comment id 455011
แม้นเวลายาวนานชั่วกัลป์กัป จะเก็บรักเราสองครองคู่ฝัน ภูเขาสูงทะเลไกลไม่อาจกัน สายสัมพันธ์จักคงอยู่สู่นิรันดร์ ***แวะมาแจมครับ
18 เมษายน 2548 11:56 น. - comment id 455095
มีงานเลี้ยงย่อมมีการเลิกลา บีบน้ำตาไม่หวนทวนกลับหลัง ความสัมพันธ์ต่อเติมเพิ่มพลัง อาจยับยั้งเรื่องเศร้าเจ้าน้ำตา..... ขอให้การร้องไห้เป็นเพียงเพื่อให้นำตาชะล้างสิ่งสกปรกฝุ่นละอองจากตาเท่านั้น....
18 เมษายน 2548 13:14 น. - comment id 455180
แอบ......มาดูนะ.....อิอิอิ....เขียนได้เพราะจัง ชื่นชมจ้าาาาา
18 เมษายน 2548 19:45 น. - comment id 455434
+++ คุณลอยไปในสายลม...พบเพื่อพราก...เจอเพื่อจาก...ลาที..แต่มิใช่ลาก่อน...นะคะ... +++ คุณคนเมืองลิง....ทุกอย่างคือสัจจธรรม...หากเรายอมรับ..ในสิ่งที่เกิดขึ้น..ก็OK...ขอบคุณมากค่ะ...คิดถึงนะคะ... +++ คุณปากกาดอกไม้(2)....ขอบคุณมากค่ะ..ที่มาทักทายกัน....แวะมาใหม่นะคะ... +++ คุณแก้วประเสริฐ....เห็นด้วยค่ะ...ลาที..มิใช่ลาจาก...สักวัน..ต้องกลับมาพบกันอีก...เพราะ..โลกมันกลม..อ่ะนะ...อิอิอิ.. +++ คุณKid3rd.....ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ...จริงๆแล้ว...การจากลา...คือการเริ่มต้นชีวิตใหม่...ของเรา...เห็นด้วยค่ะ... +++ คุณภูตะวัน....มาลาไป..นอน..ได้ไง..คิดถึงค่ะ
18 เมษายน 2548 19:49 น. - comment id 455439
+++ คุณผู้เฒ่า.... ราชิกา...ไม่ได้ลาไปไหนค่ะ..ฝึกทำใจ..ถ้าการลา..นั้นมาถึง...วันที่ 21-22 (เดือนอะไร?)...คงว่างค่ะ...ตกลงว่า....ไปค่ะ... ..อย่าลืม..ส่งเครื่องบิน..มารับนะคะ..อิอิอิ..จะคอยค่ะคุณครู...(ได้ใช้ครู..ก็ตอนนี้แหล่ะ..อิอิ )
18 เมษายน 2548 19:50 น. - comment id 455440
ราชิกา..ขอมาตอบเพื่อน..พี่น้อง..วันพรุ่งนี้นะคะ.
18 เมษายน 2548 19:51 น. - comment id 455442
กาพย์ห่อกลอน ความในใจครั้งอำลาคำสัญญาคราลาไกล ระยะทางพิสูจน์ใจพบกันใหม่พิสูจน์คน ๑จำได้ไหมในวันที่ฝันดับ แดดพยับร้อนฉ่าดั่งห่าฝน ความเป็นเธอมาปรากฏ ณ บัดดล คลายทุกข์เคยท้อทนของคนแพ้ ๒น้ำใจที่มีให้ไล้รอยช้ำ สมบูรณ์ล้ำฉ่ำใสไล้รอยแผล หัวใจหนึ่งยังซึ้งซ่านทั้งดาลแด ไร้รักเธอยังยากแท้จะรอดมา ๓จึงผูกสร้อยร้อยกวีนี้มามอบ ขอบคุณเธอที่ปลุกปลอบยามปวดปร่า ยินดีนักมีรักเธอมาพันธนา เป็นของขวัญชั้นฟ้าอันพร่าพราย ๔แม้วันนั้นผันผ่านมานานนัก แต่ความรักแรกเอ่ยมิเคยหาย ฝันไหนจักตกพลัดกระจัดกระจาย แต่เธอยังพริ้งพรายทุกหมายรอ ๕ทุกการรอขอร้องอย่าหมองหม่น มิอาจทนคนดีพี่ร้องขอ น้ำในตาแต่ละหยดที่รดออ อย่าร้องไห้กับการรอพี่ขอร้อง ๖หอมเอยหอมดอกโบตั๋น ในความเงียบงันอันหม่นหมอง ประคองแก้มแฉล้มเนื้อนวลลออง ตระคองหวังยังรังรองอย่าร้องเลย ๗เด็ดดอกไม้ดอกหนึ่งมาพึงปลอบ จากข่ายขอบมอบความนัยจากใจเผย แม้มิอาจเอ่ยอ้างอย่างที่เคย วอนอย่าได้เมินเฉยเคยผูกพันธ์ ๘อยากดูแลหัวใจไม่ให้ห่าง เพราะกลัวรักจักจางเพราะห่างนั้น อยากใกล้กายเหมือนใจเราใกล้กัน อยากได้นอน...เสพย์ฝันกันทั้งคืน ๙มันคือหนึ่งดาวชื่นในคืนหนาว ทั้งที่ทุกย่างก้าวยังขมขื่น มันคือฟืนไฟฝันแห่งวันคืน ทั้งที่ดาวดวงอื่นกระจัดกระจาย ๑๐ในความมืดยืดยาวช่างหนาวสั่น แต่ทุกความเชื่อมั่น บ่จางหาย แม้ภาระพะรุงพะรังไปทั้งกาย เธอก็ไม่เคยหล่นหายก่อนปลายทาง ๑๑ให้ความเงียบความเหงาอันสร้อยเศร้า ผลิพลังปลุกเร้ายามเราห่าง ให้ภาพหลอนที่ลอยเลื่อนอยู่เลือนลาง ผลิพลังปลุกสร้างกำลังใจ ๑๒จับมือกันให้มั่นกว่าวันก่อน ก่อนจะจรจำลาไปฟ้าไหน คำสัญญาจักจำมั่นนิรันดร์ใจ กาลผ่านไปให้พิสูจน์คำพูดรัก ๑๓ทุกคำของคำพูดพิสูจน์สิ้น ใช่แค่ลิ้นลงคำเป็นจำหลัก ใช่ใช้เล่ห์ล่อลวงให้หลงรัก ความเป็นไปจักประจักษ์พิสูจน์ใจ ๑๔ทั้งสมองสองมือยังมุ่งมั่น ทั้งหัวใจยังสั่นทุกหวั่นไหว วันทั้งวันปีทั้งปียังดีใจ ที่ได้จุดเปลวไฟในใจเธอ ๑๕นี่คือความในใจครั้งสุดท้าย ที่เขียนถ้อยร้อยรายหมายเสนอ ทุกคำพูดหมายพิสูจน์พูดหรือเพ้อ อยู่ที่กาลได้เจอ คราวต่อไป ------------------------------------------------ พระอาทิตย์ที่ ๑๗ เมษายน ๒๕๔๘ เนื่องจากเป็นอารมณ์ที่ใกล้กันมาก ขออนุญาตครับพี่ ไพเราะนัก
18 เมษายน 2548 20:38 น. - comment id 455461
เมื่อมีพบมีพลัดพรากจำจากหาย จำต้องย้ายชีวินสู่ถิ่นอื่น ถ้าบุญญาวาสนาส่งคงย้อนคืน ไม่อาจฝืนชะตาลิขิตชีวิตคน
19 เมษายน 2548 18:23 น. - comment id 456014
+++ คุณผู้หญิงช่างฝัน... เมื่อวันพรากจากลานั้นมาถึง คอยรำพึงหวนไห้ใจผวา ป่านฉะนี้อยู่ไหนนะแก้วตา ขอสัญญารักมั่นนิรันดร....ฯ บทกลอนเพราะค่ะ...ไม่มั่วหรอกค่ะ..ขอบคุณที่มาเยือนนะคะ...
19 เมษายน 2548 18:27 น. - comment id 456018
+++ คุณแม่จิตร.... เมื่อดวงใจจำลาคราต้องจาก จำใจพรากคนดีที่สุดหวัง คิดถึงเธอเสมอมิปิดบัง เปรียบดุจดังพลังใจให้กับเธอ.....ฯ ขอบคุณค่ะ..แม่จิตร...
19 เมษายน 2548 18:32 น. - comment id 456020
+++ คุณบินเดี่ยวหมื่นลี้... แม้นเวลายาวไกลไม่เลยลับ จะคืนกลับหาคนดีที่เฝ้าฝัน รักเราสองครองอยู่คู่ชีวัน ตราบนิรันดร์มิคลายสลายไป.....ฯ กลอนเพราะค่ะ..ขอบคุณมาก..บินมาใหม่นะคะ..
19 เมษายน 2548 19:06 น. - comment id 456047
+++ คุณฤกษ์... ก่อนจากลาน้ำตาที่หลั่งใหล กลั่นจากใจของคนที่หม่นหมอง ความห่วงหาจากคนที่เคยปอง อาจต้องตรองอีกครั้งกลัวพลั้งใจ.....ฯ บางที..น้ำตา..ก็แก้ปัญหาใจ..ไม่ได้นะคะ..
19 เมษายน 2548 19:18 น. - comment id 456052
+++ คุณแทนคุณแทนไท.... ...จับมือกันให้มั่นกว่าวันก่อน แม้ต้องจรจำลาน้ำตาไหล คำสัญญาจักจำมั่นนิรันดร์ไป รักจากใจให้พิสูจน์คำพูดเธอ ทุกถ้อยคำที่พูดพิสูจน์สิ้น ใช่แค่ลิ้นลวงคำพร่ำเสนอ ใช่ใช้เล่ห์ล่อลวงให้ละเมอ ใช่หลงเพ้อคำพูดพิสูจน์ใจ ทั้งสมองสองมือยังมุ่งมั่น ทั้งหัวใจยังสั่นไม่หวั่นไหว ด้วยความรักท่วมท้นล้นหทัย จุดเปลวไฟใจเธอเสมอมา นี่คือความในใจครั้งสุดท้าย อยากบรรยายให้เห็นเช่นนี้หนา ทุกคำพูดพิสูจน์ได้ทุกเวลา ด้วยชีวาคงมั่นนิรันดร....ฯ อารมณ์ใกล้เคียงกันค่ะ...สงสัยจะมีน้องชาย...ร่วมสายโลหิต...ก็ตอนนี้แหล่ะ...อิอิอิ... น้องแทน..เขียนได้ดีจ๊ะ...อารมณ์กลอนอ่อนโยนและหวานด้วย...ขอบคุณจ๊ะ..
19 เมษายน 2548 19:24 น. - comment id 456055
+++ คุณชัยชนะ.... แม้จากลาพากายให้ไกลห่าง หากใจนางคงอยู่คู่ความฝัน ลิขิตฟ้ามั่นหมายให้พบกัน สื่อใจนั้นถึงกันได้ไม่ร้างลา....ฯ จากกันไกล..ส่งโทรจิต..มาซิจ๊ะ...น้องชัย...ยังไงๆ..คงต้องถึง..ถ้าฝนไม่ตกก่อนนะจ๊ะ...(โทรศัพท์..ใช้ไม่ค่อยได้..เพราะเจ้าของไม่เปิดอ่ะนะ..)....
22 เมษายน 2548 11:53 น. - comment id 458098
บอกลอนยังเพราะเหมือนเดิมเลยนะค่ะ ^-^
23 เมษายน 2548 15:27 น. - comment id 459133
+++ คุณข้าวปล้อง....ขอบคุณมากค่ะ..หายไปนานนะคะ..ดีใจที่กลับมาอีกครั้งค่ะ...สบายดีมั้ยคะ....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
