ต่อหน้าบรรพชน....
กราบเจดีย์เบื้องหน้าน้ำตาหลั่ง
คล้ายเสียงสั่งเสียววูบกลิ่นธูปหอม
เกิดเป็นคนทนสู้อย่ารู้ยอม
บางครั้งตรอมตรมบ้างก็ช่างมัน
กราบเจดีย์เบื้องหน้าพาวาบหวิว
หัวใจปลิวพลิ้วหายกับสายขวัญ
กระดูกแม่และพ่อก่อชีวัน
ให้ลูกนั้นมีชีวิตทิศทางดี
กราบเจดีย์ระลึกนึกอดีต
พ่ออัดฉีดแม่เสริมสวยด้วยศักดิ์ศรี
แม้ลำบากตรากตรำระกำชีวี
มิได้มีคำพ้อท้อชะตา
กราบเจดีย์ใจมั่นไม่หวั่นไหว
จะก้าวไปใช้ชีวิตให้มีค่า
เหมือนบรรพบุรุษสุดบูชา
ไม่ระอามานะพยายาม
กราบเจดีย์ตอนสายปลายชีวิต
ขออุทิศกายใจในสนาม
สู้สังคมที่โสมมเพิ่มเลวทราม
กิเลศกามกลาดเกลื่อนดั่งเดือนดาว
กราบเจดีย์พ่อแม่แลรำลึก
ขอสู้ศึกปัจจุบันอันอื้อฉาว
ไม่ยอมจมอาจินต์กับกลิ่นคาว
ให้เป็นข่าว คนสู้ ไม่รู้ยอม.....
26 มิถุนายน 2548 12:03 น. - comment id 484440
ให้กำลังใจดีมาก ๆ ครับ

26 มิถุนายน 2548 15:41 น. - comment id 484536
เกิดเป็นคนก็ต้องทนสู้ค่ะ เป็นกำลังใจให้คนสู้ชีวิตค่ะ

26 มิถุนายน 2548 20:16 น. - comment id 484697
ท่านปรีดี เป็นนักคิดนักเขียนที่ผมชื่นชมผลงานมาตลอด มิบังอาจที่ให้ความเห็น แต่งานของท่านทุกชื้นร้อยเรียงได้ยอดเยี่ยมทั้งฉันทลักษณ์และเนื้อหา

27 มิถุนายน 2548 21:58 น. - comment id 485237
เกิดเป็นคนต้องสู้ค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ
