นภาภาค ระดะหม่นระคนหมอง ฟ้าคะนองสะอื้นไห้เป็นสายสาย เหยียดระยะ มรสุม ระรุมกาย กระหน่ำร่ายอาญาจนสาใจ ดินสะดุ้ง หักเหระเนระนาด แกว่งอากาศ เกรี้ยวโกรธพิโรธใส่ ภพคะมำหกคะเมนกระเด็นไป กระพือไหววิตกพรั่นประหวั่นกลัว เยือกยะเย็นเย้ยเยาะกระเทาะหล้า ผจญปีศาจคร่าห์ ณ ฟ้ารั่ว ยลสะท้านญาณสะทกตระหนกตัว อุระพัวพัลวันกับฝันร้าย สยดสยองพิรุณโหมกระโจมซัด ฟะเฟื้อยฟัดฟันฟาดขยาดขยาย ชลนที ท่วมดอน ขจรขจาย ตระกองก่ายอสุภซากมากอนันต์ ไฉนจึงภาคนภามาอาเพศ อุบัติเหตุพิบัติพูนอดูรมหันต์ ไฉนธรรมชาติกระจาดทัณฑ์ เอ๊ะใครนั่นน่ะระดมถล่มทลาย
ลูกพราน 1 เม.ย. 2550 23:36 น. - ID 100634 
1023
1
0
1 เมษายน 2550 23:39 น. - comment id 679101
อนิจจา..ข้าหวั่น หวั่น หวั่นไหว อนิจจา..ข้าหนาว หนาว เกินไปในคืนนี้ อนิจจา..ลมแรงจัง พัดฤดี อนิจจา..ใจอ่อนยวบลงทันทีที่ฝนโปรย
2 เมษายน 2550 07:38 น. - comment id 679128
เมื่อพายุ โหมซัด พัดกระหน่ำ ฟ้ามืดดำ ร้องครื่น ครืนครืนใหญ่ แสงแปลบปลาบ วาบหวาม ตามกันไป ลูกเห็บใหญ่ ร่วงพราว กราวหลังคา ไฟฟ้าดับ มืดมิด ลมหวีดหวิว ใบไม้ปลิว หมุนเป็นวง อยู่ตรงหน้า เย็นยะเยือก โชยฉิว ผิวกายา พายุมา ยิ่งทุกข์ทน หม่นหมองใจ อิอิ...โหดไม่พอ...แต่ยังไงก็ขอลงท้ายแบบ นิยายน้ำเน่าตามสไตล์ของ ป. นะจ๊ะน้องเอก
2 เมษายน 2550 11:32 น. - comment id 679179
อิอิ พี่ป.ปลา ลูกพรานแต่งกลอนโหดน้า ขอนับถือคนที่กล้าอ่านงานลูกพราน หากขวัญอ่อน เดี๋ยวกลัว หวาดผวา 55 หลงตัวเองป่ะเนี่ย เดี๋ยววัน หวานๆ กำลังจะโพสต์ครับ แต่ต้องรอช่วงกลางคืน เพราะว่าเป็นบทชมจันทร์ ไม่รู้ แต่งกลอนโหดๆอย่างนี้ จะแต่งบทหวานได้รึป่าวน้า แหะๆ
2 เมษายน 2550 13:12 น. - comment id 679212
พิรุณกระหน่ำพระพายกระพือ กระทบกระแทกก็ปานจะรื้อ ทลายกรุง สายอุทกะหลากสิกรากกระทุ้ง ตลิ่งสลายและดินสะดุ้ง สะเทือนไกล ........................ เพราะครับพี่เอก... โดยเฉพาะบทนี้... สยดสยองพิรุณโหมกระโจมซัด ฟะเฟื้อยฟัดฟันฟาดขยาดขยาย ชลนที ท่วมดอน ขจรขจาย ตระกองก่ายอสุภซากมากอนันต์
2 เมษายน 2550 18:39 น. - comment id 679348
อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
