ไทรงาม ยืนต้นท่ามกลางพนามานานนัก กิ่งที่ไกวลมโยกย้ายค้ายจะหัก แต่ยังปักหลักปรังฝังรากราย ใบอ่อนแทงยอดเรียวสีเขียวอ่อน ใบแก่กร่อนกรอบแดงแห้งสลาย ละล่องตามลมโรยดูโปรยปราย ผสานสายรากย้อยห้อยระยาง ไทรเอย คงผ่านกาล ล่วงเลย ฤดูร้าง นานกว่านับ เนื่องกว่าเนิ่น เกินกว่าอ้าง หลายร้อยรุ้งรุ่งรางพาดขวางไพร ต้นกว้างกว่าอ้อมแขน จะโอบออบ เขตขอบกิ่งก้านสะท้านไหว ยื่นยาวระย้าเกินกว่าไกล ระบัดใบกว่าร้อยพันอันบดบัง ไทรย้อย คงมิเคยถูกปล่อยให้สิ้นหวัง เพราะวิหคสกุณามารวมรัง อาศัยใบบังร่มไทรพราง ลูกไม้ได้เป็นอาหารนก ลูกยิ่งดกยิ่งเซ็งแซ่แต่ฟ้าสาง เหล่ารวงรังร้อยแหล่งจะแต่งวาง เพื่อสานสร้างเผ่าพันธุ์บรรดานก (ม้าก้านกล้วย)
ม้าก้านกล้วย 10 มี.ค. 2545 19:40 น. - ID 11843 
1179
2
0
10 มีนาคม 2545 20:21 น. - comment id 39703
กลอนแนวนี้ คงหาอ่านได้จากพี่ม้าก้านกล้วยได้คนเดียวนี่หล่ะ อ่านแล้วจินตนาการตาม เห็นภาพเลยอ่ะค่ะ
11 มีนาคม 2545 01:07 น. - comment id 39765
เค้าเรียกว่าเป็นเอกลักษณ์ของพี่ม้าจ้า.... ยากที่จะเลียนแบบ
11 มีนาคม 2545 13:49 น. - comment id 39800
มาอ่านค่ะ ^-^
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
