ถึงยามเย็นม่านฟ้า มืดมิด ดำคลี่คลายปกปิด แหล่งหล้า อาทิตย์เด่นหลบลิด จันทร์ส่อง มาเอย เหมือนดั่งเคยเร่งเร้า ปรี่เข้าลงดิน รอนรอนบินเร่งเข้า รังฟาง โผบินขวางปีกบาง ป่ายป้อง นกกลับถิ่นบินผาง ณ ที่จากมา ยามเหม่อมองไกลต้อง ใคร่รู้สกุลใด หอมยังหอมกลิ่นเจ้า ตามลม หอมน่าดมชื่นชม กลิ่นเจ้า มืดมีกลิ่นหอมสม คืนค่ำ นี้แล หอมกลิ่นโมกข์หอมแล้ว ชื่นล้ำ เต็มสรวง
ภัทราภา 23 เม.ย. 2552 19:38 น. - ID 125327 
1578
2
0
24 เมษายน 2552 10:43 น. - comment id 976419
สวัสดีค่ะเมื่อสิ้นวัน บางส่วนก็เสร็จสิ้นภาระกิจ ต่างก็พากันกลับแหล่งที่พักพิง แต่ก็มีอีกไม่น้อยเลย ที่ต้องตรากตรำทำหน้าที่ของตัวเองต่อ โดยไม่ย่อท้อกับกลางวันและกลางคืน ที่ยึดถือคือหน้าที่และภารกิจเท่านั้น
24 เมษายน 2552 11:37 น. - comment id 976460
สาดแสงเต็มห้วงนี้ จันทรา สาดใส่ซึ่งมนตรา สะกดไว้ อาทิตย์อัสดงครา- ใดตื่น มาเอย แสงมุดสุดแมกไม้ ทั่วหล้า นภาสาง ...แบบว่า..แต่งโคลงได้น่าประทับใจมากเลยครับ
24 เมษายน 2552 20:03 น. - comment id 976833
สวัสดีค่ะ คุณภัทราภา ดอกบัวมาอ่านโคลงสี่ กลิ่นหอมโมกข์เย็นใจ มีแต่ความสุขนะค่ะ
27 เมษายน 2552 10:46 น. - comment id 977659
ขอบคุณ somebody/จอมปราชญ์แดนอาคเนย์ /ดอกบัว มากน่ะค่ะที่เข้ามาทักทายและให้กำลังใจกัน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
