เยี่ยมค่ายรักษ์ป่า ณ เมืองกาญจน์ ๒

ครูกระดาษทราย

นิสิตเก็บเศษไม้ป่ามากองสุม
ร่วมชุมนุมสุขสันต์วันฟ้าใส
แสงจันทร์สาดส่องสว่างพร่างอำไพ
การแสดงรอบกองไฟในราตรี
เจ้าหน้าที่ป่าต้นน้ำนำไฟจ่อ
เปลวเพลิงก็โชติช่วงรัศมี
ให้โอวาทเปิดงานด้วยยินดี
ทั้งน้องพี่ร่วมแสดงละคร
ต่างเล่นกันสรรค์สร้างอย่างมันฮา
เรื่องพฤกษานานาสัตว์ในเชิงสอน
ใครตัดไม้กลายเป็นตุ๊ดสุดสุดอาวรณ์
โลกจะร้อนเป็นไฟไม่ลดเลย
การแสดงน้อง ป.ตรีมิน้อยนิด
พี่บัณฑิตแสดงกันมันจริงเหวย
ยืมรองเท้าอาจารย์มาหน้าเฉยเมย
แล้วก็เอ่ยเลียนคำตามอาจารย์
ต่างหัวล่องอกลิ้งจริงดังกล่าว
ทุกเรื่องราวเรียบเรียงเคียงคำขาน
เจ้าหน้าที่มิมีเว้นเลยสักงาน
ไฟนี้มีสองด้านท่านผู้ชม
การแสดงเสร็จสิ้นห้าทุ่มกว่า
ต่างแยกย้ายล่ำลาพาสุขสม
อาบน้ำแล้วนิทราเพลินอารมณ์
ตื่นมาชมธรรมชาติสะอาดงาม
ได้วิ่งเหยาะเลาะไพรงามยามอุษา
เหนื่อยแล้วมาเดินไปโรงอาหาร
หั่นมะเขือ แตงกวามาเตรียมการ
ผัดเปรี้ยวหวานสับปะรดปอกหมดกอง
ท่านอาจารย์พาสนามาร่วมด้วย
ต่างก็ช่วยเสร็จสรรพกับข้าวของ
พ่อครัวประกอบอาหารกันช่ำชอง
ทั้งพี่น้องร้อยรักสามัคคี
จากโรงครัวเดินกลับไปที่พัก
ตีแบดสักหน่อยหนาพาสุขี
ขาวขาววิ่งจริงจังช่างเปรมปรีดิ์
ครูคนดีแสนสนุกสุขหทัย
แต่น้องนุชสุดน่ารักนั่งพักผ่อน
ตื่นจากนอนมานั่งอย่างสดใส
เหนื่อยแล้วหนอขอหยุดก่อนต้อนขาวไป
อาบน้ำไดร์ผมขนจนหอมเชียว
ถึง ดร.พาสนามาอาบน้ำบ้าง
ขาวขาวช่างตั้งหน้าไม่มีเหลียว
รอที่หน้าห้องน้ำอยู่ท่าเดียว
ใจห่อเหี่ยวเมื่อไรหนาจะออกมา
แต่งตัวเสร็จเก็บข้าวของกองท้ายรถ
เด็กเด็กเตรียมผักสดไว้แล้วหนา
ผัดเปรี้ยวหวาน น้ำพริก ต้มแตงกวา
ไข่เจียวน่ารับประทานจานโปรดเรา
เงาะ แตงโม  แก้วมังกร  มะละกอ
ไม่รั้งรอแสนหวานอาหารเหลา
มื้อเช้าอิ่มสำราญกันไม่เบา
ลาพวกเขาไปวัดวาอารมกัน
จะนำเทียนพรรษามาถวาย
ใกล้ใกล้ค่ายแต่น้องหมาพาเสียขวัญ
รีบขึ้นรถไปหาวัดหน้าพลัน
จากอารัญต้นน้ำผาตาดไป
อีกแปดสิบกิโลถึงสังขละ
มิลดละมุ่งมั่นไม่หวั่นไหว
แค่แปดสิบกิโลไม่เห็นไกล
วิ่งกันได้ชั่วโมงคงถึงกัน

เมื่อการแสดงสิ้นสุด ไฟก็ค่อย ๆ มอดดับลง 
แต่ไฟในหัวใจของความรักป่า ของพวกเรา 
ไม่มอดหรือสิ้นสุดลงเลย กลับจะช่วงโชติชัชวาลย์ต่อไปตราบเนานาน