เด็กหนุ่มคนหนึ่งเดินเร่ร่อน ไร้ซึ่งที่นอน เดินเดี่ยวเดียวดายลำพัง วันหนึ่งเจอบ้านหนึ่งหลัง เด็กน้อยสมหวัง ฉันมีที่นอนแล้วหนา เข้าป่าเก็บหาของป่า ผลไม้ผักหญ้า ใส่ตะกร้าเก็บเอาไปขาย ขุดแร่กับดินกับทราย เหงื่อโชกท่วมกาย อดทนหาเงินเรื่อยมา เลี้ยงสัตว์น้อยใหญ่นานา แกะวัวไก่หมา อีกทั้งเลี้ยงม้าอาชาไนย ปลูกผักทำสวนทำไร่ ด้วยความตั้งใจ พืชพรรณสมุนไพรแสวงหา หัวไชเท้ามันฝรั่งแตงกวา ดอกไม้งามตา หาเงินพัฒนาที่อาศัย ต่อเติมคอกวัวเล้าไก่ หาฟืนหาไม้ ไว้ใช้ในการงาน เด็กหรุ่มคนนี้สำราญ ชีวิตเบิกบาน แจ่มใสอยู่ทุกคืนวัน ชีวิตนี้ช่างสุขสันต์ รักและผูกพัน กับงานที่เขาชอบทำ ชีวิตแม้ไม่เลิศล้ำ ร่ำรวยล่ำซำ แต่มีความสุขอย่างพอเพียง Credit to พี่ชายข้าพเจ้า
Tiny Mushroom 27 พ.ย. 2552 17:13 น. - ID 130956 
2107
5
0
27 พฤศจิกายน 2552 17:26 น. - comment id 1068532
ชีวิตเด็กท้องทุ่ง ต่างเด็กกรุ่ง ที่จุดหมาย ท้องไร้อยู่เดียวดาย ที่ทำได้คืออดทน เด็กกรุงตื่นแต่เช้า นั่งเรียกเอา ของเหลือล้น ข้าวหมากมิอับจน เหลือแล้วทิ้งน่าเสียดาย บ้านนอก ดูอดอยาก เหมือนกาฝาก คอยแอบไม้ หาเลี้ยงพอเลียงกาย บางวันไซ้ ไร้ของกิน พวกเราไร้ชิงช้า แต่ทว่ามีเถาว์ดิน โหนเล่น สุขเกินกิน ด้วยมิตรหมายที่รักกัน แวะมาทักครับ
27 พฤศจิกายน 2552 20:35 น. - comment id 1068560
สุขอย่างพอเพียงจริงๆเลยนะคะ เป็นนิทานที่ปราศมลพิษจิงๆมีแต่ธรรมชาติที่งดงาม
27 พฤศจิกายน 2552 21:23 น. - comment id 1068592
Green tale นิทานใสหัวใจไร้มลพิษจริง ๆ ครับ
29 พฤศจิกายน 2552 11:57 น. - comment id 1068869
นี่เรียก กาพย์ ยานี 11 หรือ เปล่าครับ เอ๊ะ ไม่ใช่ สิ มี 22 คำ 5 -6 5- 6 ไม่ค่อยจะรู้เรื่อง อะไรกับเขาเท่าไร น่ะครับ
29 พฤศจิกายน 2552 19:47 น. - comment id 1069027
เรียกว่า กาพย์ฉบัง ๑๖ ครับ บางคนอาจจะไม่รู้จักนะครับ เพราะไม่ค่อยมีใครใช้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
