ครูกระดาษทราย

21 กุมภาพันธ์ 2553 17:29 น. - comment id 1102721

ขอบคุณค่ะ คุณสุริยันต์  ตอนี้ก็ย้ายกลับบ้านเกิดตัวเองแล้วค่ะ  (สำนึกรักบ้านเกิด)

.....บางอย่างมันก็สวนทางกัน
เหมือนตะวันกับจันทรา
ต่างกันที่เวลา
คือทิวาและราตรี

ขอบคุณค่ะ พี่พิม
นั่งอมยิ้มกลอนพี่สาว
ก็ยังส่งข่างคราว
ถึงเพื่อนชาว ตจว.

เด็กคนแรกที่ว่างมา
มีนามว่าอ๊อด ละหนอ
พูดถึงน้ำตาคลอ
แกเสียตอนอยู่ ม.ปลาย

ซ้อนรถของเพื่อนหนุ่ม
ไม่ถึงทุ่มร่างสลาย
ทิ้งร่างสิ้นวางวาย
อยู่สามแยกเข้าโรงเรียนขอบคุณค่ะคุณไหมไทย
แสนสุขใจที่อีสาน
แต่ต้องย้ายกลับบ้าน
เพื่อดูแลพ่อแม่เรา

ยังอยากมาเยี่ยมเยือน
คิดถึงเพื่อนใจเงียบเหงา
อีสานบ้านเมืองเฮา
ทุกคนนี้มีน้ำใจ...ขอบคุณค่ะพี่กันนา
ที่แวะมาร่วมขานไข
ขอบคุณจากหทัย
ไม่ลืมพี่คนดีเลย...

กันนา

21 กุมภาพันธ์ 2553 15:45 น. - comment id 1102770

ครูกระดาษทรายใจดีที่สุด

ครูพิม

21 กุมภาพันธ์ 2553 15:08 น. - comment id 1102791

หากพอมีเวลามาเที่ยวบ้าง
อย่าราร้างห่างหายคล้ายเมินหนี
เสาธงเก่ารอมาชั่วตาปี
ครูคนดีหวนเยือน....เหมือนเมื่อวาน...

แล้วจำได้ไหม...นักเรียนคนแรก
ที่วิ่งไปรับ..ชื่ออะไรเอ่ย..

ไหมไทย

21 กุมภาพันธ์ 2553 15:18 น. - comment id 1102796

ครูบ้านนอกแสนสุขใจ
ผู้คนใกล้ไกลช่วยเหลือ
ผูกมิตรสัมพันธ์จุนเจือ
เป็นธาตุเนื้อแท้ของคน

สุริยันต์ จันทราทิตย์

21 กุมภาพันธ์ 2553 15:02 น. - comment id 1102805

สาวหนึ่งจากเมืองกรุงมุ่งอีสาน
หนุ่มหนึ่งจากหมู่บ้านสู่เมืองใหญ่
ต่างคติอุดมการณ์สานฝันไกล
แต่หัวใจคือไทยแท้แน่พอกัน

ยอดเยี่ยมมากกครับขอเอาใจช่วยนะ
สำหรับผมแล้วจะนานแค่ไหนก็ไม่เคยสุขใจในเมืองหลวง คิดถึงบ้านเหมือนกันครับ

วิทย์ ศิริ

21 กุมภาพันธ์ 2553 18:45 น. - comment id 1102857

เขียนได้ดีมากคับ

พิมญดา

21 กุมภาพันธ์ 2553 23:14 น. - comment id 1102869

นรสิริ

21 กุมภาพันธ์ 2553 19:11 น. - comment id 1102875

น้องทรายคนดีเก่งจังเลยค่ะ

แก้วประภัสสร

21 กุมภาพันธ์ 2553 19:53 น. - comment id 1102888

ฟังดนตรีบ้านนี้แล้ว 
อยากฟ้อนเซิ้งกระติบจังอะ

อรุโณทัย

21 กุมภาพันธ์ 2553 20:11 น. - comment id 1102895

หลาย ๆ อย่างที่น้องเคย
พี่ก็เคยเหมือนกันนะ
เช่น ส้มตำปูปลาร้า แซบอีหลีเด้อ...

kirati

21 กุมภาพันธ์ 2553 20:45 น. - comment id 1102911

หวัดดีจร้า...คุงครู...
เอาการบ้านมาส่ง...จร้า...

ผลิใบ...โตใหญ่...ในอากาศ
ปรายมาส...ผาดก้าน...กิ่งจนเห็น
พริบตา...เทียมฟ้า...แผ่ปกเป็น
ต้านลม...ร่มเย็น...เด่นปกคลุม

แม้สูง...สุดเทียบ...เทียมชั้นฟ้า...
มิว่า...พฤกษา...ฤาโกสุม
แท้ฐาน...ฝังรก..รากกกกุม
จากหลุม...พุ่มปัก...จากดินดอน

เรียกกันว่า...สง่าพ้นดิน...แต่ชีวิน...คือเหง้าราก...นั้นเอง....ขอรับ...คุงครู 

เกี่ยวกันรึป่าวหว่า... ไม่รู้แระ...

กิ่งโศก

21 กุมภาพันธ์ 2553 20:48 น. - comment id 1102914

สุขด้วยใจเราเองแหละครับครูกระดาษทราย  ไม่ว่าจะอยู่ถิ่นสถานใด..

มีความสุขสวัสดิ์ ทุกๆ วันนะครับ

ปรางทิพย์

22 กุมภาพันธ์ 2553 01:05 น. - comment id 1103027

อ่านแล้วสุขใจจังค่ะ
กลืนน้ำลายตามส้มตำปูปลาร้าเลย
แบบนี้เอาสเต๊กมาแลกก็ไม่ยอม

น้องทรายรู้มะ.....
ไม่มีที่ไหนในโลกนี้ สุขสบายเท่าบ้านเรา
ยิ่งห่างยิ่งคิดถึงค่ะ

แกงฯ

22 กุมภาพันธ์ 2553 08:17 น. - comment id 1103054

 บ้านเราดีที่สุด....

nig...

22 กุมภาพันธ์ 2553 08:48 น. - comment id 1103063

น้ำพริกผักบ้านนอกนั่นแหล่ะครับ ยาเย็น ไม่มีสารปนเปื้อนเหมือนอาหารหรู ๆ ในเมือง 
น้ำใสใจจริงบ้านนอกนั่นแหล่ะครับ ยาเย็น ไม่มีสารปนเปื้อนทางอารมณ์เหมือนในเมือง

คนบนเกาะ

22 กุมภาพันธ์ 2553 09:40 น. - comment id 1103077

  เคยได้กินเนื้อวัวฟาร์มโชคชัย แล้วอยากให้มากินเนื้อวัวบนเกาะบ้างนะครับ  อย่าเหยียดหยามวัวแถวบ้านคนบนเกาะนักเลยคับ

ครูกระดาษทราย

22 กุมภาพันธ์ 2553 10:04 น. - comment id 1103080

ขอบคุณค่ะ คุณวิทย์  เขียนตามที่ประสบมาด้วยตนเองค่ะ 

ขอบคุณค่ะ พี่นรสิริ  วันนี้ก็คิดถึงโรงเรียนแรกที่บรรจุขึ้นมา เพราะบรรจุช่วงเดือนมกราคม คิดฮอดเด้อค่ะ

ขอบคุณค่ะ พี่แบม มาเต้นด้วยกันดิ หน้าร้อน จะมีเพลงแบบนี้ตามหมู่บ้าน เค้าซ้อมไว้แห่บั้งไฟกันค่ะ

ขอบคุณค่ะ พี่อรุโณทัย การได้ไปบรรจุในต่างถิ่น ทำให้เราได้ประสบการณ์หลากหลายสนุกดีค่ะ

ขอบคุณค่ะ คุณกีรติ เขียนกลอนมาเพราะเลย  มีอะไรสอนเราได้มาก เมื่อไปอยู่ต่างแดนที่ไม่มีพ่อกับแม่หรือพี่น้อง แต่อยู่กับอีพ่ออีแม่ของนักเรียน แต่กก็ปรับตัวเข้ากันได้อย่างดี

ขอบคุณค่ะ คุณกิ่งโศก  ไม่ว่าที่ไหน ก็แผ่นดินไทนล่ะค่ะ อยู่ดีมีแฮงเด้อค่ะ

ขอบคุณค่ะ คุณพิมญดา อีกแห่งที่ฝันใฝ่ ในอนาคตอยากย้ายมาบรรจุแถบภาคเหนือบ้าง เพราะเป็นคนที่ชอบภูเขา ชอบป่ามาก ๆ ค่ะ

ขอบคุณค่ะ พี่ปราง แล้วที่ที่พี่อยู่ตอนนี้มีส้มตำแซ่บ ๆ กินบ่อล่ะ  คึดฮอดพี่สาวหลายๆ เด้อค่ะ

ขอบคุณค่ะ คุณแกงเขียวหวาน  บ้านเรามีความสุข ได้กินได้อยู่อุดมสมบูรณ์เด้อ

ขอบคุณค่ะ คุณnig...อะไร ๆ ที่ต่างจังหวัด ดีกว่าในเมืองมาก หลังจากได้พิสูจน์ด้วยตนเองแล้ว โดยเฉพาะอากาศและการจราจร ประทับใจอย่างยิ่งค่ะ 

ขอบคุณค่ะ คุณคนบนเกาะ ส่วนใหญ่ไปซื้อนมสด  โยเกิร์ต  และไอศครีมที่ฟาร์มโชคชัยค่ะ  ไม่ค่อยได้กินวัวค่ะ  ที่ไหน ๆ ในเมืองไทยก็มีความสุขเช่นกันค่ะ

...ขอบคุณทุกท่านค่ะ ที่แวะมาอ่านกันขอให้มีความสุขค่ะ

มวลภมร

22 กุมภาพันธ์ 2553 10:54 น. - comment id 1103094

นับถืออาชีพนี้ มาก ๆ ครับ
ขอบคุณครับสำหรับคนเป็นครู

White roses

22 กุมภาพันธ์ 2553 17:11 น. - comment id 1103217

รักคุณครูค่ะ...กลอนเพราะมากค่ะ..

(น้ำตาลหวาน)

22 กุมภาพันธ์ 2553 17:23 น. - comment id 1103225

เคย...คำนี้สำหรับคุณครู เยี่ยมมากเลยค่ะ
เป็นแม่แบบที่ดีจริงค่ะคุณครู 

ก่องกิก

22 กุมภาพันธ์ 2553 19:51 น. - comment id 1103263

สลับสีสวยงาม

เคยครับ....

ยาแก้ปวด

23 กุมภาพันธ์ 2553 17:25 น. - comment id 1103543

เพลงมันส์จริงๆ
น่าเข้ามาเซิ้งสักรอบสองรอบ อิอิ

ครูกระดาษทราย

23 กุมภาพันธ์ 2553 19:22 น. - comment id 1103585

ขอบคุณค่ะ คุณมวลภมร ถ้า ไม่มีครูก็ไม่มีครูกระดาษทรายค่ะ



ขอบคุณค่ะ คุณ White roses   รักคุณเช่นกัน  เข้ามาบ้านกลอนบ่อย ๆ นะคะ อย่าหายไปนานให้คิดถึงกัน



ขอบคุณค่ะ คุณน้ำตาลหวาน เยี่ยมเหรอคะ ขอบคุณค่ะ อืม เป่าใบไม้ให้ฟังเพลงนี้ละ



ขอบคุณค่ะ คุณพี่ก่องกิก  สวยก็มาเต้นกันตามเพลงค่ะ



ขอบคุณค่ะ น้องยา  อยากเต้นก็มาเต้นเด้อค่ะ  ดีใจที่ชอบเพลงนี้นะคะ



ขอขอบคุณทุกท่าน  ด้วยการเต้นให้ชมเจ้าค่ะ

ครูกระดาษทราย

23 กุมภาพันธ์ 2553 19:23 น. - comment id 1103588

มาเต้น ๆ เด้อค่ะ

ราชิกา

25 กุมภาพันธ์ 2553 19:12 น. - comment id 1104388

....การได้สัมผัส..กับสิ่งที่ไม่เคย..เป็นการเรียนรู้..ที่ไม่มีโรงเรียนสอน....เป็นประสบการณ์ที่น่าจดจำค่ะ...

คิดถึงคุณครูนะคะ...

ประทาน

28 กุมภาพันธ์ 2553 20:01 น. - comment id 1105055

บางครั้งเรายอมทำตัวเป็นจิ้งจก..เปลี่ยนสีได้

ตามสภาพแวดล้อม..แม้จะเป็นเรื่องยากใน..

ตอนต้น..แต่เมื่อเวลาผ่านไปแล้วจะชินเอง..

เมื่อยามปลาย..


แวะมาอ่านครับ

เดินไม่ทันเงา

26 มีนาคม 2553 21:21 น. - comment id 1115256

น่านับถือคุณครูอู้ไพเราะ
แสนเสนาะโสตถีชื่นยิหวา
เดืนมาเป็นครูคนดีที่บ้านนา
เน้นปลาจ่อมปลาร้าเป็นแกนนำ

อาหารเอ่ยเผยไปให้แว่วหวาน
เพื่อประทังสังขารให้อิ่มหนำ
ถิ่นแดนใดไม่สำคัญเท่าน้ำคำ
ที่เอ่ยเอื้อนแล้วทำความดีงาม

อยุ่ที่ใดแล้วใจสุขนั่งลุกง่าย
กำลังใจเข้มแข็งไม่ครั่นคร้าม
เผชิญกับความไม่รู้ให้ครูปราม
หากใจงามก็งามงดหมดทั้งกาย

ส่งใจน้อยลอยไปในฟ้ากว้าง
ลอยไปทางทิศใดไม่รู้ได้
แต่ให้ลอยไปยังครูกระดาษทราย
เป็นแสงเทียนรุ่นใหม่ให้ผู้คน

ครูกระดาษทราย

5 เมษายน 2553 17:15 น. - comment id 1118885

ขอขอบคุณทุกคำคมมาชมเอื้อย
พาหายเหนื่อยเมื่อยล้าค่ะพี่สาว
พี่ราชิกาหนูนี้มีเรื่องราว
ผจญหนาวร้อนมาอยู่เป็นครูคน


ขอขอบคุณคุณประทานผ่านมาทัก
สนุกนักการเป็นครูอยู่อีสาน
แม้ร้อนหนาวคราวไหนไม่ทรมาน
ยังสอนเด็กเขียนอ่านคิดทันเอย


ขอขอบคุณคุณเดินไม่ทันเงา
เก็บประสบการณ์เอาใส่ขวดโหล
ไปเป็นครูไกลบ้านกว่าห้าร้อยโล
สอนให้เด็กเติบโต รู้ คู่ คุณธรรม