๏ เสน่ห์กลิ่น....กระแจะจันทน์ ๏

กิ่งโศก

๏ ร่ำกลิ่นรินก่ำแก้ม   ...... เลียมกาย โลมแล
กระแจะจันทน์กำจาย ......  แจ่งรื้น
เสน่ห์ซ่อนซ้อนฉาย-  ......  ฉานเนื่อง สบเนอ
เอมอิ่มโอ้เต็มตื้น .........     ห่มใต้มนตรา ๚ะ๛

๏ กลิ่นร่ำแก้มแกมกรุ่นละมุนก่อ
ประทิ่นทอทาบจิตพิสมัย
ดั่งพระเวทย์สวดนำสื่อพร่ำนัย
สบพะวงหลงไหลมิคลายคลา
๏ หอมถวิลกลิ่นเนื้ออยู่เนืองนิจ
จักบ่ายบิดหลบเบี่ยงใช่เลี่ยงว่า-
หวานเกินหวำนำผลผลิมนตรา
ยิ่งคำจาน้าวจับขานขับแจง
๏ กระแจะจันทน์ครั้นแซมยิ่งแกมซ่าน
ลุสู่มานหมายพล่าอุระแผลง
ยอสยบ-ยอบย้ำพึงสำแดง
แน่นหนึ่งเดียวเหนี่ยวแปลงมิแสร้งปรำ
๏ ชะรอยกลิ่นน้าวแดให้แปรดื่น
กระสันต์ชื่นสุดเร้าก้าวถลำ
กลิ่นกระแจะจันทน์เจื่อนให้เตือนจำ
ครั้นเจ้าร้างเกินกล้ำยิ่งย้ำกลืน
๏ กระสาสาบกำหนดจรดจมูก
ปะแป้งร่ำด่ำผูกใจลุกตื่น
กี่ครั้งฝันเพ้อหวนกี่ครวญคืน-
ค่ำมิคล้ายหลุดฟื้นให้ขื่นคา 
๏ เฉกมนตร์เคล้าคล้ายงำพร้องคำสาป
สิโรราบยากเหเสน่หา
กลิ่นหอมฟุ้งจรุงโลมโน้มอุรา
ล่วงลึกสู่นิทราสุขาลัย ๚ะ๛
+ กิ่งโศก +
๒๗ ธันวาคม ๒๕๕๓

บรรเลงขลุ่ย ..ศรีนวล (อ.ธนิศร์ ศรีกลิ่นดี)
ภาพ..จากกูเกิ้ล