เรื่ออรุณระวีรุจีขจ่าง สะคราญนภา ทิวาก็สาง และสดใส หมู่วิหดก็เหินเลาะเนินละไพร และร้องตะเบ็งก็เร่งไถล ถลาลม พราวประกายระหารลุผ่านพนม ก็ไหลระรินระรินผสม ผสานเสียง เรื่อยเลาะโตรกและเนินก็เพลินสำเนียง เสนาะมิคลายเพราะคล้ายจะเคียง ดุรีย์สรวง เย็นพระพายระรื่นก็ชื่นลุทรวง สลัดละหม่นกมลละล่วง จะเลือนหาย ธรรมชาติดำรงก็คงมิคลาย มนุษยชื่นระรื่นสบาย และเบิกบาน ......................
รัถยา 24 ม.ค. 2555 10:27 น. - ID 143442 
2343
1
0
26 มกราคม 2555 16:31 น. - comment id 1222190
เห็นภาพความงามของธรรมชาติเลยค่ะ
27 มกราคม 2555 09:32 น. - comment id 1222314
อ่านแล้วทำให้นึกถึงภาพสมัยยังเป็นเด็ก ๆ ค่ะ ตอนนี้แถว ๆบ้าน แม้จะเจริญมากขึ้น แต่ก็เป็นช่วงที่อยู่ติดถนนใหญ่ แต่พอขับรถเข้าไปในซอย ก็เหมือนกับเข้าไปสู่วิถีชีวิตเมื่อ 20 ปีก่อน ทุ่งนา สายน้ำและภูเขายังคงงดงามเหมือนเดิม ช่วงนี้ที่บ้านมีเครืออนออกดอกแข่งกับพวงคราม จนครึ้มไปหมด แต่ปีนี้ไม่มั่นใจว่ากัลปพฤกษ์จะออกดอกเหมือนทุกปีหรือเปล่า ไปยืนจ้องดูถึงใบจะร่วงแต่ไม่มียอดดอกแทงออกมาในกิ่งก้านเหมือนเคย อาจเป็นเพราะอากาศปีนี้หนาวเกินไปหรือเปล่าเนาะ^-^ ขอบคุณคุณรัถยาที่เขียนฉันท์เพราะ ๆมาให้อ่านกันค่ะ
29 มกราคม 2555 20:34 น. - comment id 1222728
แต่งไว้ ว่าจะต่ออีก แต่เอาไว้ก่อนค่อยเขียน แนวอื่น อากาศเปลี่ยนแปลงมาก ดูแลสุขภาพด้วยทั้งสองท่านเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
