..ที่รัก
แม้พิณภักดิ์เสียงแผ่ว ยังแว่วหวาน
ตามจังหวะหฤทัย ที่ไร้กาล
เส้นขนานอนันต์นำเพราะกรรมนัย
สายรุ้งรักถักเถายังเคล้าเมฆ
ทั้งโสมเสกนภากว้าง ขจ่างใส
จึ่งขอพิศ เพียงพับไว้กับใจ
จะคลี่แผ่เพลาใด ฉันไม่รู้
หรือซุกไว้แนบชีวี ปฐพีถม
ใต้เงาขมลิขิตสถิตอยู่
เป็นธุลีปฏิพัทธ์ให้ชัดชู
แด่เธอผู้ ฉันเรียกว่าที่รัก
5 มกราคม 2555 16:39 น. - comment id 1219921
ไปโพสต์ผิดที่ไว้ตรงไหนหวา อิอิ สวัสดีคุณใบไม้ คุณPingFa นึกถึงปึงฟ้าวิลันดา เลย

5 มกราคม 2555 09:43 น. - comment id 1220019

5 มกราคม 2555 10:34 น. - comment id 1220027
เป็นบทกลอนที่ไพเราะจริง ๆ ค่ะ ขออนุญาตแจมนะคะ และขอให้คุณรัถยามีความสุขทุก ๆ วันค่ะ ...ที่รัก ได้ประจักษ์ความจริงอันยิ่งใหญ่ แม้นต่างหนยากด้นฝ่าเพราะห่างไกล สองหทัยจักคู่เคียงเยี่ยงฟ้าดิน กาละจักรหมุนผ่านเกินการนับ ยังซึมซับในทรวงห้วงถวิล- เปี่ยมประกายเอ็นดูคู่ดวงจินต์ จักมิสิ้นตราบปราณจักวางวาย กลีบกุหลาบเต็มฟ้าจากครานั้น ยังอนันต์แผ่ผืนทอดเป็นสาย- ระยิบระยับดั่งดาราพรรณราย ละมุนละม้ายแพร่อุ่นให้หนุนนอน

5 มกราคม 2555 22:33 น. - comment id 1220054
แม้สิ้นหวังยังตรงมั่นคงอยู่ เธอจะรู้ไม่รู้ใช่เรื่องฉัน เพราะที่รักเต็มใจให้ทุกวัน ทุกช่วงกาลผ่านผันฝันไปเอง

6 มกราคม 2555 01:33 น. - comment id 1220065
ก็คิดถึงเหมือนกันค่ะ เสียดายที่บอร์ดเก่าล่มไป แต่ก็ทันได้ไปเซฟกลอนไว้ไม่งั้นเสียดายแย่เลย

7 มกราคม 2555 13:42 น. - comment id 1220196
