เธอคือธรรมชาติ และฉันก็อยากเป็นธรรมชาติ

ม้าก้านกล้วย

เธอคือความฝัน
คือ..คืนวันอันสดใส
คือ..คนดีที่อยู่กลางดวงใจ
คือ..สายใยแห่งความผูกพันธ์
เธอคือดอกไม้
คือ..เมฆขาวสวยใสน่าใฝ่ฝัน
คือ..ดวงจันทร์ทอแสงนวลนานแสนนาน
คือ..วันวานที่ฉันไม่อาจลืม
เธอคือละอองฝน
ที่ร่วงหล่นจากเมฆครึ้ม
คือ..ความเย็นฉ่ำอันดูดดื่ม
ที่ฉันสุดจะปลื้มเมื่อได้เจอ
เธอคือแดดอุ่น
ที่ทอแสงละมุนอยู่เสมอ
ช่างอบอุ่นอย่างเลิศเลอ
ยามใดที่ฉันสัมผัสเธอ ล้วนมีแต่ความสุขใจ
เธอคือธรรมชาติ
ที่ไม่อาจเปรียบเทียบราคาได้
เพราะเธอทรงคุณค่าภายในจิตใจ
ล้ำค่ากว่าสิ่งใดๆที่จะพรรณา
เธอคือที่รัก
ฉันประจักษ์รู้เห็นเป็นหนักหนา
และจะขอเก็บเธอไว้ในดวงใจและดวงตา
เพราะเธอนั้นทรงคุณค่ากว่าสิ่งใดใด 
            sodasasa    

คนดี
  ใยมองข้ามคนที่อยู่ใกล้ใกล้
  เรียกร้องธรรมชาติสร้างที่กว้างไกล
  ทำไมไม่เหลียวมามองกัน 
  ฉันอยากเป็นทุกสิ่งทุกอย่าง
  อยู่รอบสรรพางค์ของเธอนั้น
  อยากเป็นบุปผานานาพรรณ
  เพื่อประชันสรรค์โฉมเพื่อโลมใจ
  อยากเป็นท้องฟ้าและปุยเมฆ
  หากฉันมี ฤทธา เสกได้
  จะแปลงร่างเป็นแมกไม้
  เพื่อให้ เธอได้ ใช้ร่มเงา
  จะเป็นลม พริ้วพราย รอบกายเธอ
  แอบจุมพิต ยามเผลอ ยามเธอเหงา
  จะส่งกลิ่น หอมระริน ประทินเคล้า
  เพียงบางเบา เพื่อปัดเป่า เจ้ารัญจวน
  แม้นยาม เธอร้อน ต้องผ่อนพัด
  อยากเป็นฝน โปรยปัด สะบัดหวน
  หอบไอเย็น ยะเยือกย่ำ พร่ำอบอวล
  ให้คลายครวญ ร้อนรุ่ม อุรานาง
  แม้เธอหนาว เกินไป ใจก็หวัง
  จะเป็นแสง แรงสะพรั่ง ดังแดดพร่าง
  บั่นทอนหนาว บรรเทาเหน็บ เจ็บจะจาง
  พร้อมชี้ทาง สว่างใจ ให้เธอเดิน
  แต่ฉัน เป็นได้ แค่ชายคนหนึ่ง
  รักและซึ้ง ไม่กล้าเอ่ย เลยขัดเขิน
  อัดและอั้น จึงเหงา เศร้าเหลือเกิน
  แอบมองเธอ เพลิดเพลิน เพียงลำพัง
  จะฝากลม ฝากฟ้า ไม่กล้าทัก
  ปากมันหนัก ใจมันหน่วง ห่วงและหวัง
  อาศัย ธรรมชาติช่วย อวยพลัง
  บอกเธอบ้าง ว่าเรา เฝ้าแอบปอง
  
            ม้าก้านกล้วย