ตะวัน (ตามคำขอของคุณ AOM)

ม้าก้านกล้วย

เช้า
วิหคร้องก้องกู่อยู่ในนา
ดังจะเชิญสุริยามาเยือนรุ่ง
ค่อยแย้มย้ายชายฟ้ามาจรุง
ฉาบเรืองรุ้งในหยาดน้ำยามฟ้าสาง
ฉายฉานปานจะกวาดดารกา
กลบดาวเกลื่อนเลือนจากฟ้าจ้าสว่าง
ตะวันแจ้งแจ่มนภามาสล้าง
จนกระจ่างแจ่มชัดสวัสดี
สาย
แสงสูรย์สูงพ้นฟ้าขึ้นมาแล้ว
รำเพยแผ่วรำไพผ่องส่องวิถี
รอนฤทธิ์ยะเยือกเฉียบเปรียบดังมี
เปลวอัคคีร้อนเร่าเข้าคุกคาม
น้ำค้างบนยอดหญ้ามาแห้งหาย
ระเหยกลายเป็นไอในสนาม
ร้อนและร้อนแรงรุกทุกโมงยาม
ด้วยวาววามเปลวแดดที่แผดเผา
บ่าย
ไอร้อนลอยเร้นเต้นระรวย
ขึ้นเป็นพวยพลุ่งพล่านผ่านโขดเขา
ระริกร้อนหลอนตาว่ามีเงา
เหมือนตั้งเตาต้มตนบนตะกอน
แดงแดดแผดกล้าเกินกว่าทน
ทั้งรุมลนเผาสุมจนรุ่มร้อน
กว่าจะเลยกาลคล้อยคอยแดดอ่อน
ก็อาวรณ์แสงทรงกลดรันทดใจ
เย็น
เมื่อรวิแกร่งกล้ามาทั้งวัน
ย่อมจะผันผ่อนให้จันทร์นั้นไสว
มาประโลมโลกบ้างอย่างละไม
เพื่อทดแทนแดนวิไลให้ร่มเย็น
ยามเมื่อโลกโหยหาอาทิตย์ห่าง
ก็อ้างว้างราวกลีที่ทุกข์เข็ญ
โลกเมื่อไร้สุริยาเวลาเย็น
จึงจะเห็นค่าประไพเมื่อไร้แสง

(ม้าก้านกล้วย)				
comments powered by Disqus
  • พุดพัดชา

    17 ธันวาคม 2545 09:13 น. - comment id 101183

    หากเช้าสายบ่ายเย็นไม่เห็นหน้า
    ใดในหล้าหรือจะงามยามคิดถึง
    เช้าตื่นมามองอาทิตย์ก็ไม่ซึ้ง
    หมดแล้วซึ่งพลังหวังฝากก้าวไป
    
    สายยิ่งสายคล้ายตอกย้ำให้ซ้ำเจ็บ
    ใจหนาวเหน็บเก็บรักไว้สายหวั่นไหว
    สายสิ้นแล้วแก้วร่วงกราวกลางดวงใจ
    สายสิ้นใจหยุดเสน่หาพาระทม
    
    บ่ายเบี่ยงเบนเอนออกนอกใจรัก
    บ่ายประจักษ์รักคนผิดคิดขื่นขม
    บ่ายหัวใจออกจากท่ารักเร่ทำเราตรม
    บ่ายระบมถมทับใกล้ดับตามสุริยา
    
    เย็นแล้วหรือถือแค่วันให้ผันผ่าน
    ดอกไม้รานราโรยโหยห่วงหา
    วันและคืนชื่นและช้ำซ้ำซ้ำมา
    ช่างเชื่องช้าคราใจนี้..ไม่มีเธอ..สิ้นไร้เธอ..
  • พุดพัดชา

    17 ธันวาคม 2545 09:15 น. - comment id 101184

    หมดแล้วซึ่งพลังหวังก้าวไป..
    
    จะต่อแบบไม่อกหักอีกสักบทนะเอางามตามธรรมชาติ
  • พุดพัดชา

    17 ธันวาคม 2545 09:22 น. - comment id 101185

    เช้า
    สายหมอกเย้าเคล้าดอกไม้ราวสายไหม
    สาย
    หัวใจรอโทรศัพท์รับคำหวาน
    บ่าย
    ทูฟอร์ทีที่ไหนดีให้เบิกบาน..
    เย็น
    เรายิ้มหวานนอนรอจันทร์ตะวันลา..
  • อัลมิตรา

    17 ธันวาคม 2545 14:53 น. - comment id 101213

    รับรู้ความรู้สึก ตามระยะเวลาของตะวัน ..เลยค่ะ
    
  • จะบอกเร็วๆนี้

    17 ธันวาคม 2545 18:08 น. - comment id 101258

    จึงจะเห็นค่าประภาไพเมื่อไร้แสง
    คงหมดแรงสิ้นพลังน่าใจหาย
    สิ้นแสงสูรย์สาดส่องเริ่มอ่อนกาย
    พักผ่อนคลายกายหายเหนื่อยจึงมีแรง
  • โคลอน

    17 ธันวาคม 2545 23:11 น. - comment id 101293

    (o*^___^*o) ม้าก้านกล้วยใจดีจัง
  • อกนิษฐ์

    18 ธันวาคม 2545 17:55 น. - comment id 101367

    :)
  • J&J

    19 ธันวาคม 2545 16:22 น. - comment id 101527

    ไพเราะมากค่ะ พี่ม้าฯเก่งจังเลยค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน