แว่วกลองโพนแผ่วมา...พรรษาแล้ว หอมดอกแก้วโรยล่องมา...ว่ารุ่งสาง เมล็ดข้าวหนาวทุกข์ทน...ล้นเพิงลาน อีกไม่นานจะหว่านไหว...ในรอยเดิมฯ จนดาวเลื่อนเคลื่อนคล้อย...ลอยลับแล้ว เหล่าไก่แก้วแจ้วเสียง...สำเนียงขรม น้ำค้างหยดนกละเมอ...เพ้อไพรพง มุ่งทางตรงหยัดยืน...ผืนแผ่นดินฯ พี่แบกไถมุ่งสู่นา...ฝ่าน้ำค้าง ดงทิวตาลท้องทุ่ง...มุ่งสู่ถิ่น รอยไถแปรแล่ผืนนา...หาทำกิน ตราบจนสิ้นแรงควาย...มลายราญฯ จนแดดกล้าร้อนรุ่ม...ขึ้นคลุมฟ้า มวลนกกาพาหลบร่ม...ดงป่าร้าง ทนไถอยู่คู่เพื่อนตาย...ในนาลาน รอนงคราญก่องข้าวน้อย...คอยเจ้ามาฯ จะสุขไหนใดหนอ...พ่อแม่ลูก รักพันผูกดูลูกชาย...หว่านไถกล้า รดราดเหงื่อให้ไหลท้น...จมผืนนา รอเวลากล้าระบัดใบ...ให้แผ่นดินฯ ....................................................................................................................... ด้วยรักมากล้นในท้องทุ่งรวงทองผ่องอำไพ ให้หวนตลบถึงที่มาที่ไป จับปากการจนาบทกวี เป็นแรงใจให้กระดูกสันหลังของชาติ กับในวันนี้ที่ได้เรียนรู้ว่า ข้าวกล้านั้นมีคุณค่าในใจดวงนี้..ที่ให้ซาบซึ่งกับบุญคุณยิ่งนักแล้ว... กลองโพนแว่วมาพรรษาล่วง เดือนดวงฉายอ่อนก่อนรุ่งสาง เมล็ดข้าวหนาวท้นบนเพิงลาน เนิ่นนาน..หว่านไหวในรอยเดิม ดาวเลื่อนเคลื่อนคล้อยลอยต่ำแล้ว ไก่แก้วแจ้วเสียงสำเนียงเสริม น้ำค้างพร่างรินหอมกลิ่นเดิม เมื่อวันเริ่มเจิมแต่ง...ระแหงดิน แบกไถ-สู่นาฝ่าน้ำค้าง ทิวทางตาลทุ่งมุ่งสู่ถิ่น พลิกแปร..แล่นาท้าทำกิน จนสิ้นแรงควายมลายราญฯ เปลวแดดร้อนรุ่มขึ้นคลุมฟ้า ชาวนาเหงื่อย้อยรดรอยผาน ม่วงหม่นดอกแรกตะแบกบาน นงคราญก่องข้าว..ก้าวทันมา ถ่ายทอดผืนงานผลัดผ่านรุ่น ยังกรุ่นกลิ่นไอของใบกล้า หยาดเหงื่อ...รินล้นบนผืนนา เพียงกล้าระบัดใบ...ให้แผ่นดินฯ .................... หยาดเงื่อ..ที่ล้นบนผืนนา แม้นเหนื่อยล้า....ภูมิใจให้แผ่นดินฯ
ลำน้ำน่าน 1 เม.ย. 2546 00:32 น. - ID 31530 
729
9
0
1 เมษายน 2546 01:29 น. - comment id 120958
สงสัย..แสงเรืองรองมันเข้าตาอ่ะจิ.. เลยมองไม่เห็น.. อืมมม.. ต้องให้ไปไกล ๆ จะได้คิดถึง..แบบนั้นล่ะ เนอะ.. คนเรานี่ก็..
1 เมษายน 2546 08:13 น. - comment id 120980
รักและผูกพันกับวิถีเก่านานเนาในใจดวงนี้ จึงประทับใจในลำนำกวีที่รจนาภาษาสวยอิงธรรมชาติธรรมดาที่ล้นค่า หากต้องใช้ดวงตาผ่านดวงใจที่ใสสวยมองเห็นงามในเงียบสงบ..นั้น..ขอให้ร่ายบทกวีฝันมาให้ชื่นชมแบบนี้ไปนานๆนะคะ.. ตามอ่านหากมีเวลานะคะ ด้วยจริงใจ..
1 เมษายน 2546 08:32 น. - comment id 120984
สั้นๆเลยค่ะ..ประทับใจ..... .......(^_^).... ^*^^*^.........^*^*^........ .................^*^.....^*^.........^*^*^*^*^............
1 เมษายน 2546 09:59 น. - comment id 121007
คุณสีน้ำฟ้า.....ถ้าถอยออกไปมองไกลๆ บางทีก็อาจจะมองไม่เห็นอีกก็ได้นะครับ ด้วยเพราะไกลเกินไป..ขอบคุณนะครับที่แวะมาช่วยหว่านไถอีกแรง...ทุ่งนาแห่งนี้คงจะไม่เหงามักนัก คุณพุดพัดชา.....ถ้อยคำทุกวรรคทุกตอนของคุณ ให้ไหวหวานเนิ่นนาน สงบงาม ประทับใจกับการเลือกสรรค์ภาษามาใช้ ที่อยากบอกอีกครั้งก็คือ ด้วยรักและคิดถึง วิถีชีวิตกาลเก่าเนาว์นานเช่นกัน จึงมีแรงบรรดาลใจกับบทกวีหวานในวันนี้ ขอบคุณอีกครั้งนะครับที่มาร่วมกันหว่านกล้า อยากอ่านบทกวีของคุณอยู่อยู่ยามนะครับ ใจปลายทาง.....ซึ้งใจในคุณค่า ที่แวะเวียนมาเสมอ เสมอ มิได้ขาด สิ่งหนึ่งที่อยากจะบอกคือ ด้วยรักและคิดถึง บทกวีที่รังสรรค์ด้วยหัวใจของคุณเช่นกัน แล้วจะไปหาที่เรือนครับ
1 เมษายน 2546 10:32 น. - comment id 121023
คุณน่านลำนำ ลำน้ำน่าน นานนิรันทร์ ฉันและเธอ เสมอเสมอ เรอสวรญ รันจวนใจ น้ำ
1 เมษายน 2546 13:18 น. - comment id 121051
รออ่านต่อภาค 2 อยู่จ้า
1 เมษายน 2546 14:37 น. - comment id 121088
หน้าส่วนตัว
พี่นิวเขียนดีจังเลยค่ะ
ตอนนี้ข้าวกำลังราคาดี อิอิ(ดูข่าวมา) เพราะช่วงสงครามอ่ะ
~ข้าวทุกเม็ดคือหยาดเหงื่อของชาวนา~
=^_____^=
1 เมษายน 2546 20:52 น. - comment id 121229
รอตามภาค 2 เหมือนกันจ้ะ
1 เมษายน 2546 21:37 น. - comment id 121247
ไม่รออ่าภาค2 ค่ะ แต่จะคอย อิๆๆ
1 เมษายน 2546 21:39 น. - comment id 121248
หนูพิมพ์ ผิดไปตัวหนึ่ง ขอโทษค่ะ
1 เมษายน 2546 23:19 น. - comment id 121289
คุณน้ำ...ไม่รู้วาจะมีน้ำทำนาหรือเปล่านะ เพราะว่าที่หว่านไถลงไปนั่นฝนยังไม่ตกเลยครับ คุณฤกษ์... ริมธาร.. ใจปลายทาง... ยังไม่มีแรงบันดาลใจจะเขียนภาคสองเลยครับ ด้วยที่ยังไม่มีภาพ อ่านแต่กลอนเพียวๆ จะเหี่ยวแห้งเอาหน่ะครับ ปลื้มนะครับที่มีคนคอย แม่มดน้อย...ตอนนี้ข้าวขึ้นราคา แต่กลัวว่าน้องนางบ้านนาจะไปหลงวาจาเสี่ยหนุ่มนะซิครับ หนุ่มนาก็แห้วละซิ ด้วยรักและขอบคุณหัวใจทุกดวงที่มาร่วมกันพลิกผืนผืนนาแห่งนี้ให้รวยรดไปด้วย กำลังใจครับ
2 เมษายน 2546 01:03 น. - comment id 121366
น้องคอมฯ งอนแล้วอ๊ะ ฮืออออ ทำงัยดีอ๊ะน่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
